|
|
Coronacrisis - Opening van de grenzen - Gecoördineerde Europese aanpak - Landen die sanitaire beperkingen opleggen - Wederkerigheid - Maatregelen - Geval van Griekenland (Covid-19)
epidemie
infectieziekte
Griekenland
Europese Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart
toerisme
grens
EU-binnengrens
| 23/6/2020 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 23/7/2020) |
| 22/7/2020 | Antwoord |
Mijn vraag valt onder de bevoegdheid van de Senaat, aangezien de aspecten die verbonden zijn aan de opening van de grenzen transversaal zijn. Het beleid inzake de bestrijding van Covid-19 is een federale materie. Voor de uitvoering van de exitstrategie zijn ook de deelstaten bevoegd.
Op 13 mei 2020 maakte de Europese Unie (EU) een aantal aanbevelingen bekend met het oog op de geleidelijke opening van de grenzen, hetgeen volgens de EU best op dezelfde wijze verloopt binnen de Schengenruimte. De EU pleit ervoor dat de lidstaten het eens zouden worden over een gemeenschappelijke witte lijst van derde landen voor dewelke de grenzen weer open gaan. Een geleidelijke opheffing van de beperkingen aan de buitengrenzen van de EU (ten aanzien van de rest van de wereld) zou van start moeten gaan vanaf 1 juli 2020, aldus de Commissie, maar enkel voor landen die Covid-19 onder controle hebben.
De Commissie drong aan op de vereiste van wederkerigheid met het betrokken derde land. «Om een gelijke behandeling te krijgen van de Europese burgers zal het derde land ook zijn inreisbeperkingen moeten opheffen ten aanzien van de EU. Dat moet gelden voor alle landen van de Schengenruimte en van de EU en kan niet selectief worden toegepast».
Sindsdien hebben verschillende landen allerlei uiteenlopende maatregelen bekendgemaakt met betrekking tot het beheer van hun grenzen. Dat geldt onder meer voor Griekenland, dat een lijst van landen bekendmaakte van waaruit reizigers op hun grondgebied zouden worden toegelaten, al dan niet mits specifieke maatregelen. België bevindt zich op de lijst van herkomstlanden met een quarantaineverplichting.
1) Griekenland heeft zijn maatregelen uitgevaardigd op basis van de aanbevelingen van het Agentschap van de Europese Unie voor de veiligheid van de luchtvaart (EASA). Om welke redenen beschouwt dit agentschap België als 'risicovol'?
2) Is dit wel een gecoördineerde aanpak binnen Europa? Heeft België ook zo'n lijst opgesteld en verdedigt u de wederkerigheid zoals ze door de EU wordt voorgestaan?
3) Zo ja, wordt er in specifieke maatregelen en middelen voorzien om dergelijke inreisvoorwaarden op te volgen? Welke maatregelen zijn dat en in welke middelen wordt daartoe voorzien?
4) Wat moeten Belgen daaruit besluiten? Moeten ze hun reis naar de landen die sanitaire beperkingen opleggen aan Belgische reizigers annuleren?
1) Niet alle lidstaten hebben op dit ogenblik reeds alle interne reisrestricties opgeheven. Lidstaten die nog bepaalde reisrestricties hebben tegenover burgers uit andere lidstaten, of het inreizen aan bepaalde sanitaire voorwaarden verbinden, doen dit op basis van epidemiologische gegevens. Griekenland baseert zijn maatregelen daarbij op de classificatie van EASA. Ook deze is gebaseerd op de epidemiologische toestand van het land of de regio waar de luchthaven zich bevindt. Griekenland bepaalt zelf welke drempels het hanteert en welke nationale maatregelen het hieraan verbindt. Mijn collega van Mobiliteit kan u wellicht meer in detail inlichten over dit mechanisme.
2-3) De Europese Commissie streeft er actief naar dat lidstaten die nog restricties hanteren deze op korte termijn zouden afschaffen. Het instellen van reisrestricties om redenen van nationale veiligheid/volksgezondheid is echter een puur nationale bevoegdheid en lidstaten hebben dus de mogelijkheid dergelijke maatregelen op proportionele basis in te voeren indien dit noodzakelijk is voor de openbare veiligheid. Het spreekt dat ook de Belgische regering het gezondheidsrisico permanent evalueert en terug bepaalde maatregelen aan de binnengrenzen kan invoeren indien dit noodzakelijk zou zijn.
4) De beslissingen van de Nationale Veiligheidsraad gelden vanzelfsprekend enkel het Belgische grondgebied. Dit betekent dat Belgen die naar een andere lidstaat wensen te reizen zich op voorhand terdege dienen te informeren of, en onder welke voorwaarden, ze in dat land zullen worden toegelaten. Het komt dus iedere burger individueel toe na te gaan of het, onder de voorwaarden die een land stelt, opportuun of toegelaten is om een reis naar dat land te maken. De reisadviezen die FOD Buitenlandse Zaken op zijn website ter beschikking stelt en actueel houdt, kunnen de reiziger bij deze afweging helpen.