|
|
Vrouwen - Kinderwens - Social freezing - Toegankelijkheid - Mogelijke oplossing - Terugbetaling
kosten voor gezondheidszorg
reproductieve gezondheidszorg
kunstmatige voortplanting
bevruchting in vitro
ziekteverzekering
| 21/4/2021 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 20/5/2021) |
| 25/5/2021 | Rappel |
| 17/2/2022 | Antwoord |
Deze vraag betreft een transversale aangelegenheid met de gemeenschappen. Met de zesde Staatshervorming werden een aantal bijkomende bevoegdheden overgeheveld van de federale overheid naar de gemeenschappen. Kort gezegd is Vlaanderen vandaag bevoegd voor het beleid rond de zorgverstrekking binnen en buiten de zorginstellingen (met uitzondering van datgene wat uitdrukkelijk is voorbehouden aan de federale overheid), de preventieve gezondheidszorg en de erkenning van gezondheidszorgberoepen.
Social freezing is een techniek om eicellen in te vriezen voor niet-medische redenen, met de bedoeling deze eicellen later te gebruiken. Vandaag de dag raken vrouwen op een steeds latere leeftijd voor een eerste keer zwanger. Meer en meer vrouwen zoeken hun toevlucht tot social freezing, een maatschappelijk fenomeen en dit omwille van langere studies of levenskeuzes door veeleisende professionele prioriteiten.
In een artikel van De Morgen van 3 januari 2021, «Topdokters helpen met goede voornemens: "Stel in 2021 je kinderwens niet uit"», een interview met prof. Dr. Herman Tournaye, de hoofdarts van de fertiliteitskliniek van de Universitair Ziekenhuis (UZ) Brussel, las ik de volgende passage: «Het enige hulpmiddel waarmee vrouwen wat tijd kunnen kopen is social freezing, het invriezen van eicellen voor later gebruik. Maar het is belangrijk te benadrukken dat dit een dure procedure is zonder terugbetaling, en zonder garantie op een kind.»
Vandaag de dag betalen de mutualiteiten social freezing inderdaad niet terug. De kosten voor het laboratorium voor geassisteerde medische voorplanting, de stimulatiegeneesmiddelen en het bewaren van de eicellen zijn dus ten laste van de patiënte.
De ingreep is nochtans niet goedkoop, een «ronde», een behandeling met hormonen en het weghalen en invriezen van een tiental eicellen, kost tussen 2 500 en 3 000 euro. Hoe ouder de vrouw is op het ogenblik van de procedure, hoe meer eicellen er nodig zijn. Het feit dat social freezing inderdaad nog steeds een kostelijke ingreep is en niet voor iedereen dus een optie, brengt mij tot de volgende vragen aan de geachte minister:
1) Vruchtbaarheidsspecialist prof. dr. Michel De Vos stelt dat er ten aanzien van deze procedure wel degelijk een medische link is, gezien we spreken over onvruchtbaarheid als een medische aandoening op termijn. Wat is de reden dat er voor deze ingreep geen terugbetaling voorzien wordt? Kan u dit uitvoerig toelichten?
2) Gaat u ermee akkoord dat de overheid een inspanning zou moeten doen om deze procedure toegankelijk te maken en ervoor te zorgen dat alle lagen van de bevolking er toegang tot zouden kunnen krijgen?
3) Behoort een volledige of een gedeeltelijke terugbetaling hierbij als mogelijke oplossing? Welke mogelijkheden ziet de geachte minister hiertoe en op welke termijn?
Zoals reeds geantwoord op eerdere vragen betreffende de terugbetaling voor cryopreservatie, meer bepaald de mondelinge vraag nr. 14828 (doc. Kamer, CRIV 55 COM 420, blz. 10) en de schriftelijke vraag nr. 558 (doc. Kamer, QRVA 55 063, blz. 196), werkt het College van artsen-directeurs van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (RIZIV) aan een voorstel van uitbreiding van de indicaties. Het College zal tevens de financiële weerslag hiervan meenemen in zijn behoeftenramingvoorhet budget. De nieuwe indicaties die daarbij in overweging genomen worden zijn:
– patiënten die een mogelijk gonadotoxische behandeling ondergaan;
– patiënten die een gonadotoxische behandelingen hebben ondergaan dat een aantoonbare invloed heeft gehad op hun vruchtbaarheid;
– patiënten die een bilaterale of unilaterale orchidectomie moeten ondergaan in het geval er slechts één testikel is overgebleven (geschiedenis van contralaterale unilaterale orchidectomie, unilaterale agenese van een testikel, enz.);
– patiënten met ovariële endometriose of goedaardige bilaterale dermoïde ovariumcysten die een chirurgische behandeling nodig hebben die de vruchtbaarheid beïnvloedt;
– patiënten met lage AMH (Anti-Müller-Hormoon)-waarden.
Social freezing wordt daarbij op dit ogenblik niet meegenomen.