|
|
Vaticaan - Discriminatie en homofobie - Uitspraken van de paus - Diplomatieke stappen
Heilige Stoel
katholicisme
discriminatie op grond van seksuele geaardheid
seksuele minderheid
genderidentiteit
| 3/9/2018 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 4/10/2018) |
| 9/12/2018 | Dossier gesloten |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 6-1950
Heringediend als : schriftelijke vraag 6-2216
Volgens paus Franciscus kunnen ouders die ontdekken dat hun kind "homoseksuele neigingen" heeft, best psychiatrische hulp inschakelen. Hij stelde dit naar aanleiding van een persconferentie waarop een journalist vroeg aan de paus welke raad hij heeft voor ouders die ontdekken dat hun kind homoseksueel is.
Volgens de Paus dient rekening gehouden te worden met de leeftijd van de personen in kwestie en kan het nodig zijn om psychiatrische hulp in te schakelen wanneer een kind "verontrustende" eigenschappen begint te vertonen. "Wanneer dat zich manifesteert in de kindertijd, zijn er veel dingen die gedaan kunnen worden door de psychiatrie, om te kijken hoe het ermee gesteld is."
Deze uitspraak van de paus wat betreft holebi's staat niet op zich. In mei van dit jaar gaf de paus een instructie aan de Italiaanse bisschoppen om nieuwe kandidaten voor het priesterschap grondig te screenen en alle mannen die vermoedelijk homo zijn te weren. In juni gaf de paus aan dat het gezin naar het evenbeeld van god enkel kan bestaan uit een man en een vrouw. Aldus sluit hij homoseksuele koppels expliciet uit als gezinsvorm.
Jonge holebi's zijn een enorm kwetsbare groep, getuige hiervan het verhoogd zelfmoordrisico in deze leeftijdscategorie. De kerk zou beter haar moraliteit binnenskamers onder de loep nemen dan uitspraken te doen over de moraliteit van gezinsvormen die in tegenstelling tot wat de kerk denkt al jaren ingebed zijn in de samenleving. Deze uitspraak is bovenal strijdig met de mensenrechten en het non discriminatiebeginsel.
Het Vaticaan vervult een religieus politieke dubbelrol gezien het als enige geloofsgemeenschap in ons land beschikt over soevereiniteit en aldus ook diplomatiek vertegenwoordigd is.
Deze vraag betreft tevens een transversale aangelegenheid met de Gemeenschappen (gelijke kansen). Ik verwijs naar het decreet van 10 juli 2008 houdende een kader voor het Vlaamse gelijkekansen en gelijkebehandelingsbeleid, dat een kader creëert voor de functionele en transversale werking van het Vlaamse gelijkekansen en gelijkebehandelingsbeleid en het decreet betreffende de oprichting van het Interfederaal Centrum Gelijke kansen. De standpunten van de Vlaamse Regering en de verdediging hiervan bij de Verenigde Naties wat betreft onder meer gelijke kansen gebeurt systematisch in coördinatie met de federale overheid.
De gefedereerde overheden geven mee het inhoudelijk standpunt van de federatie vorm voor die materies waarvoor zij intern bevoegd zijn.
Wat betreft gelijke kansen en non discriminatie betreft het zogenaamde "gemengde multilaterale dossiers". Het intrafederale overleg over de rechten van de mens (gelijke kansen en non discriminatiebeginsel) vindt vooral plaats in het kader van ad hoc coördinatie naar aanleiding van internationale rapportering of standpuntbepaling. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van het coördinatiemechanisme COORMULTI of van ad hoc coördinaties door andere federale overheidsdiensten.
Binnen de Interministeriële Conferentie voor Buitenlands Beleid waarin de verschillende beleidsniveaus zijn vertegenwoordigd, wordt het Belgisch buitenlands beleid gecoördineerd. Sinds 6 juli 2015 komt dit orgaan terug samen.
Ik heb volgende vragen voor de bevoegde minister:
1) Hoe reageert u op de recente uitlatingen van de Paus betreffende homoseksualiteit waarbij hij aangeeft dat er nog heel wat kan gedaan worden in de psychiatrie wanneer de homoseksuele neigingen van een kind duidelijk zijn alsook de eerdere incidenten zoals aangegeven in de toelichting van mijn vraag?
2) Kunt u aangeven:
wat het standpunt van onze regering hieromtrent is en
bent u bereid een officieel protest over te maken aan de Heilige Stoel, gezien de uitspraken van het Staatshoofd van het Vaticaan komen en uiterst stigmatiserend en discriminerend zijn? Kunt u dit uitvoerig toelichten?
3) Overweegt u aan de pauselijke nuntius te laten weten dat ons land niet akkoord kan gaan met de stelling dat er nog heel wat kan gedaan worden in de psychiatrie wanneer de homoseksuele neigingen van een kind duidelijk zijn?
Bent u bereid hem hieromtrent expliciet aan te spreken?
Zo neen, waarom niet en kan u dit uitvoerig toelichten?
Zo ja, wat gaat de strekking ervan zijn en wanneer wordt dit besproken?
4) Welke andere stappen hieromtrent acht u opportuun? Kunt u dit concreet toelichten?