Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 6-1891

van Martine Taelman (Open Vld) d.d. 31 mei 2018

aan de vice-eersteminister en minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken, belast met de Regie der gebouwen

Internationale kinderontvoering - Internationale parentele ontvoering - Cijfers - Tendens - Handhaving - Preventie

kind
vrijheidsberoving
Centrum voor Vermiste Kinderen
officiële statistiek
echtscheiding

Chronologie

31/5/2018Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 5/7/2018)
9/12/2018Dossier gesloten

Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 6-1892
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 6-1893

Vraag nr. 6-1891 d.d. 31 mei 2018 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Het aantal ontvoeringen van kinderen uit Nederland naar andere landen is voor het derde jaar op rij toegenomen. Er zijn in 2017 niet alleen meer daadwerkelijke ontvoeringen geteld, maar ook meer dreigende ontvoeringen. Dat blijkt uit cijfers van het Centrum Internationale Kinderontvoering (Centrum IKO). Het merendeel van de ontvoeringen zijn ouderontvoeringen.

Centrum IKO telde in 2017 288 ontvoerde kinderen. In bijna 500 gevallen dreigde een kind te worden ontvoerd. In 2016 ging het nog om 251 kinderen en 443 dreigingen, terwijl er in 2015 237 ontvoerde kinderen en 375 dreigingen werden geteld. Het aantal ontvoeringszaken steeg minder hard dan het aantal ontvoerde kinderen, omdat daders in 2017 vaak meerdere kinderen tegelijk ontvoerden.

In 70 procent van de gevallen is de ontvoerder de moeder van de kinderen.

Kinderen uit Nederland worden het vaakst meegenomen naar respectievelijk Duitsland en Polen (beide evenveel), België, het Verenigd Koninkrijk, Turkije en Marokko. De meeste kinderen worden naar Nederland ontvoerd uit België, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland.

De helft van de kinderen keert terug naar huis. Maar vooral uit landen die niet het internationale Kinderontvoeringsverdrag hebben getekend, gaat dat moeizaam.

Luidens Child focus is er ook in ons land sprake van een toename. In 2017 waren er 257 effectieve ontvoeringen, tegenover 217 het jaar daarvoor.

De vraag betreft een transversale aangelegenheid met de Gemeenschappen. Jeugdbescherming, jeugdbeleid, gezinsbeleid en kinderopvang zijn immers Gemeenschapsbevoegdheden, terwijl de handhaving inzake kinderontvoering onder Justitie, Buitenlandse Zaken en Binnenlandse zaken vallen. Het Federale Aanspreekpunt Internationale Kinderontvoeringen werd opgericht op 27 januari 2005 en 24/24 en 7 dagen op 7 bereikbaar (Zie [email protected] ).

Ik had dan ook volgende vragen voor de minister:

1) Is er ook in ons land net zoals in Nederland sprake van een toename op jaarbasis en dit voor de laatste drie jaar wat betreft internationale kinderontvoeringen? Zo ja, kunt u dit toelichten en weergeven wat hiervoor de redenen zijn naast het groter aantal koppels met verschillende nationaliteiten? Zo neen, hoe verklaart u dit?

2) Kunt u de exacte cijfers voor de laatste drie jaar op jaarbasis weergeven wat betreft het aantal daadwerkelijke ontvoeringen van kinderen naar andere landen alsook het aantal dreigingen tot ontvoering voor de laatste drie jaar? Liggen de cijfers in de lijn van Nederland en kan u dit toelichten?

3) Is ook bij ons in 70% van de gevallen de ontvoerder de moeder van de kinderen? Zo ja, hoe verklaart u dit en welke rol kan preventie hierin vervullen?

4) Hoeveel kinderen worden jaarlijks ontvoerd naar het buitenland door één van de ouders?

5) Kunt u aangeven naar welke landen kinderen uit België het meeste worden meegenomen en kunt u dit eventueel cijfermatig illustreren?

6) Kunt u aangeven of net zoals in Nederland slechts de helft van de kinderen (50%) terugkeert naar huis (dus België)? Hoeveel bedraagt op jaarbasis het percentage kinderen dat terugkeert naar ons land en dit gedurende de laatste drie jaar? Is er sprake van een toe  of afname van het aantal opgeloste dossiers en kunt u dit toelichten?

7) Kunt u aangeven vanuit welke landen het minste aantal ontvoerde kinderen terugkomt naar België? Graag had ik de cijfers inzake het aantal kinderen wat betreft de landen van waaruit het minste kinderen terugkeren en dit om een duidelijker beeld te krijgen van die landen waar men meer diplomatieke inspanningen zal moeten leveren? Kunt u dit uitgebreid toelichten?

8) Kunt u toelichten welke stappen onze diplomatie heeft gezet om het Haags Kinderontvoeringsverdrag te promoten bij de landen die nog niet zijn toegetreden tot dit verdrag?

9) Kunt u toelichten welke vooruitgang er werd geboekt wat betreft het aantal ratificaties van het Haags Kinderrechtenverdrag?