Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 6-157

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 23 oktober 2014

aan de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid

de gezondheidszorg in Brussel

Hoofdstedelijk Gewest Brussels
ziekenhuis
gezondheidsverzorging

Chronologie

23/10/2014Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 27/11/2014)
14/1/2015Antwoord

Vraag nr. 6-157 d.d. 23 oktober 2014 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Naar aanleiding van de hervormingsplannen van de minister met betrekking tot de financiering van de ziekenhuizen, kwamen de media en enkele experts met significante cijfers op de proppen. België telt veel te veel ziekenhuisbedden. Waar Denemarken, dat heel goed scoort op vlak van gezondheidszorg, over gemiddeld 3,5 ziekenhuisbedden per 1.000 inwoners beschikt, telt ons land er 6,6. Door dit overaanbod komen vele ziekenhuizen in financieel nauwe schoentjes. Bovendien dreigt het gebrek aan specialisering te zorgen voor een kwaliteitsverlies. Voor Brussels blijkt de situatie nog een pak erger - in de betekenis van overaanbod. Daar beschikt men over 7,9 bedden per inwoner.

Het Brusselse overaanbod leidt echter niet naar een betere gezondheidszorg voor de Brusselaars. Het lijkt wel in tegendeel. Vele Brusselaars stellen hun doktersbezoek uit, meestal om financiële redenen. Ze wachten tot het te erg wordt en gaan dan meteen naar spoedopvang. Een op de drie patiënten komt daardoor direct op de spoedgevallen terecht, zonder eerst langs de huisarts te gaan. Kortom een bijzonder duur en dito inefficiënt systeem.

Bevestigt u het cijfer van 7,9 ziekenhuisbedden per 1000 inwoners in Brussel? Hoe verklaart de minister dit (over)aanbod? Welke consequenties verbindt zij hieraan? Heeft de minister plannen om dit aantal af te bouwen?

Hoe beoordeelt de minister de toestand van de gezondheidszorg in de hoofdstad? Acht zij die effectief en efficiënt? Gaat zij akkoord dat de eerstelijns zorg in Brussel erg versnipperd en te weinig uitgebouwd is? Beaamt ze mijn opvatting dat dit erg nefast is, zowel voor de gezondheid van de Brusselaar als voor de uitgaven van het RIZIV? Ziet zij een mogelijkheid om het geld dat vrijkomt bij het afbouwen van het aantal ziekenhuisbedden te investeren in een betere uitbouw van de eerstelijnszorg in Brussel, bijv. door een flinke investering in het aantal huisartsen en het uitbouwen van veel meer wijkgezondheidscentra? Kortom, welke visie heeft de minister op de toekomst van de Brusselse gezondheidszorg? Bestaat er hierover overleg met de andere overheden en betrokken organisaties en instellingen?

Antwoord ontvangen op 14 januari 2015 :

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.

Het hoger aantal ziekenhuisbedden in Brussel kan grotendeels worden verklaard door de aanwezigheid op het grondgebied van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van een groter aantal universitaire ziekenhuizen: 3 van de 7 universitaire ziekenhuizen zijn gelegen in Brussel, tegenover 3 in Vlaanderen en slechts 1 in Wallonië. Deze factor heeft ook tot gevolg dat Brussel een groot aantal patiënten aantrekt die afkomstig zijn uit de andere gewesten en die vaak doorverwezen zijn door andere ziekenhuizen. Daarnaast zijn er ook nog een aantal zeer gespecialiseerde ziekenhuizen die eveneens patiënten opvangen uit de andere gewesten, zoals bijvoorbeeld het kinderziekenhuis. Dit fenomeen is dus in hoge mate historisch en de supraregionale patiëntenrecrutering verklaart waarom het beddenaantal niet enkel in verhouding tot het inwonersaantal van het gewest mag gezien worden. . 

Wat betreft de bezorgdheid omtrent de situatie in Brussel, willen wij er op wijzen dat het regeerakkoord verschillende pistes omvat die hieraan tegemoet komen en, met name, de wil om : 

Daarnaast moet er op gewezen worden dat de verblijfsduur in de Belgische ziekenhuizen voor heel wat aandoeningen nog steeds langer is dan de verblijfsduur in veel andere landen. Ook hier zijn er wellicht nog opportuniteiten voor betere aanwending van de middelen. Deze pistes worden verder onderzocht in het kader van de hervorming van de ziekenhuisfinanciering. 

Specialisatie van de ziekenhuisactoren, beperken van niet-gerechtvaardigde opnames in de spoeddienst, versterking van de eerste lijn staan dus wel degelijk op de agenda, in nauw overleg met de deelstaten.