Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-9737

van Cindy Franssen (CD&V) d.d. 19 juli 2013

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

het globaal medisch dossier en de samenwerking tussen huisarts en specialist

medische gegevens
raadpleging van informatie
gezondheidsstatistiek
geografische spreiding
ziekteverzekering
algemene geneeskunde

Chronologie

19/7/2013Verzending vraag
28/4/2014Einde zittingsperiode

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-3906

Vraag nr. 5-9737 d.d. 19 juli 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Artikel 9 van de wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt bepaalt onder meer dat de gegevens van de patiënt veilig en zorgvuldig moeten worden bijgehouden, dit mede om de privacy van de patiënt te bewaken. Zowel geneesheren als ziekenhuizen hebben dan ook de plicht om een patiëntendossier te bewaren.

Sinds 1 mei 2002 kunnen patiënten daarenboven een Globaal Medisch Dossier (GMD) laten aanleggen en bijhouden door hun huisarts. Dit GMD bevat alle medische gegevens van de patiënt waaronder de medische geschiedenis, het geneesmiddelengebruik, de gevolgde behandelingen en de verslagen van specialisten en andere zorgverleners. Aan de hand van deze dossiers wenst men de zorg beter te organiseren en de kwaliteit ervan te verbeteren. Bovendien zouden deze een betere individuele begeleiding en een beter overleg tussen artsen mogelijk maken.

In 2011 waren er 5.250.638 GMD's in België, er was met andere woorden een dekking van 48,6%. Dit betekent dat nog heel wat mensen geen globaal medisch dossier hebben.

Het GMD zou de samenwerking tussen artsen en specialisten moeten verbeteren, en dit alles in het voordeel van de patiënt. De patiënt moet niet steeds opnieuw beantwoorden aan welke geneesmiddelen hij/zij allergisch is, welke kwalen er in de familie zitten, ... Elke arts zou in principe deze informatie moeten kunnen opvragen via het GMD.

Toch blijkt de werking van de GMD in praktijk niet altijd even efficiënt te werken voor de patiënt. Zo kunnen of mogen bepaalde specialisten in ziekenhuizen informatie niet inkijken in het Globaal Medisch Dossier, omwille van de privacy van de patiënt. Vervolgens moeten patiënten toch verschillende vragen over hun medische achtergrond beantwoorden, waardoor er mindere kwaliteit en zorg verzekerd kan worden.

Graag had ik dan ook van de minister het volgende vernomen:

1) Hoeveel GMD's waren er in 2012? Wat was de dekkingsgraad in 2012? Graag een overzicht voor gans België, Vlaanderen, Wallonië en Brussel (onderverdeeld in leeftijdscategorieën).

2) Kunnen gespecialiseerde artsen het Globaal Medisch Dossier van de betrokken patiënt inkijken?

a) Zo ja, welke stappen moeten zowel de verschillende partijen (huisarts, gespecialiseerde arts en patiënt) ondernemen om het GMD beschikbaar te stellen? Waarom slagen bepaalde gespecialiseerde artsen er dan toch niet in om dit dossier in te kijken?

b) Zo neen, wat verhindert er de mogelijkheid om als behandelend gespecialiseerd arts het GMD van de patiënt in te kijken? Voorziet de minister maatregelen om te verzekeren dat gespecialiseerde artsen en huisartsen het GMD met elkaar kunnen delen?

3) Is het Globaal Medisch Dossier gekoppeld aan de plicht van huisartsen en ziekenhuizen om een patiëntendossier bij te houden zoals dit wordt bepaald door de wet van 22 augustus 2002? Zo ja, hoe zijn deze aan elkaar gekoppeld en wie heeft hiertoe toegang? Wie kan gegevens toevoegen aan de dossiers? Zo neen, zal de minister acties nemen om dit alsnog mogelijk te maken?