Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-9727

van Elke Sleurs (N-VA) d.d. 19 juli 2013

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

de niet-anonieme donatie en open donormateriaal

medisch centrum
kunstmatige voortplanting
reproductieve gezondheidszorg

Chronologie

19/7/2013Verzending vraag
2/9/2013Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-3869

Vraag nr. 5-9727 d.d. 19 juli 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Naar aanleiding van artikel 57 in de wet van 2007 betreffende de medische begeleide voorplanting over de mogelijkheid tot niet-anonieme donatie vroeg ik u eerder al om meer uitleg. Dit artikel stelt dat de niet-anonieme donatie van gameten berustend op toestemming van de donor en de ontvanger(s) is toegestaan. Ik vroeg u in vraag om uitleg 5-3630 naar een lijst met fertiliteitscentra waar deze mogelijkheid bestaat. U antwoordde mij toen dat het in dit artikel 57 enkel de gekende donatie betreft, dus een donatie door een donor die gekend is door de ontvanger(s) zelf. In vele gevallen is dit een familielid. De niet-anonieme donatie waarbij men de donor niet kent, maar de identiteit wel wordt vrijgegeven is bijgevolg niet toegelaten.

Nochtans circuleert er op internet een lijst met daarop onder meer de namen van Belgische fertiliteitscentra die wel open donormateriaal aanbieden. Deze gegevens zouden volgens mijn contacten bevestigd zijn door de Deense Nordic Cryobank die het open donormateriaal aanlevert. Ook op Vlaams niveau lijkt er geen duidelijkheid te zijn over dit artikel 57. Bij navraag meldt men daar dat het aan de fertiliteitscentra zelf is om te bepalen of zij met open donormateriaal willen werken of niet en verwijst men verder naar de Federale Overheidsdienst terzake.

Graag had ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Bent u op de hoogte van deze fertiliteitscentra die toch met open donormateriaal zouden werken?

2) Hoe gebeurt de controle hierop? Zal u extra controles invoeren?

3) Wat zal u doen aan de verwarring die toch lijkt te heersen over de niet-anonieme donatie?

4) Waarom is er enkel de mogelijkheid van de gekende donatie zoals u die definieert toegelaten? Wat verhindert volgens u de toelating van de niet-anonieme donatie?

Antwoord ontvangen op 2 september 2013 :

Voor zover mij vandaag bekend – en ik baseer me op de jaarverslagen van de fertiliteitscentra – vindt er geen niet-anonieme donatie, andere dan gekende donatie, plaats in België. Op basis van de informatie die u aanreikt zal ik de Inspectiediensten van het Federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten (FAGG) verzoeken dit te verifiëren, meer bepaald wat betreft de traceerbaarheid en de profielen van de donoren. Zoals ik in mijn antwoord op uw vraag om uitleg nr. 5-3630 reeds heb aangegeven, zijn de betrokken bepalingen van de wet van 6 juli 2007 duidelijk: de donatie van gameten gebeurt in beginsel anoniem, tenzij de wensouder of wensouders zelf een donor aanbrengen, de zogenaamde bekende donatie. De niet-anonieme donatie, waarbij het fertiliteitscentrum de identiteit van de donor aan de ontvanger of aan het kind meedeelt, wordt door de wet uitgesloten. Aan de totstandkoming van de wet, en de keuze om enkel anonieme donatie toe te laten, zijn uitgebreide parlementaire debatten voorafgegaan. Eén van de voornaamste argumenten die werden ingeroepen om zich tegen niet-anonieme donatie te verzetten, betrof het tekort aan donoren dat deze vorm van donatie zou dreigen teweeg te brengen. Een “twee-lokettensysteem”, waarbij donor en ontvangers de keuze hebben tussen anonieme en niet-anonieme donatie, werd door de meerderheid evenmin wenselijk geacht, onder meer daar de keuze van de wensouders de latere relatie met hun kind zou kunnen ontwrichten.