|
|
terugbetaling van borstreconstructie ten gevolge van een borstverwijdering in geval van kanker
kanker
plastische chirurgie
ziekteverzekering
niet in loondienst verkregen inkomen
| 19/7/2013 | Verzending vraag |
| 2/9/2013 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-3715
In de stand van zaken van het Nationaal Kankerplan van maart 2011 meldt de minster dat voor de personen die een borstverwijdering moeten ondergaan, sedert 2008 een betere terugbetaling van de borstreconstructies, met inbegrip van de terugbetaling van de jongste technieken, van toepassing is.
Er bestaan twee soorten borstreconstructies: de ene via een prothese, de andere met behulp van eigen weefsels.
De borstreconstructie via een prothese wordt inderdaad voor 100% terugbetaald.
Ik verneem echter dat de patiënte die kiest voor een borstreconstructie met eigen weefsels hoge supplementen moet betalen.
De artsen zouden een borstreconstructie met eigen weefsels onderverdelen in een terugbetaalbaar gedeelte “chirurgie” en een “esthetische” ingreep, die niet terugbetaalbaar is en waarvoor ze dus supplementen vragen.
Een van de regels van de ziekteverzekering bepaalt echter dat een terugbetaalbare prestatie, zoals een borstreconstructie, een combinatie van technieken is die niet afzonderlijk mogen voorkomen.
Mevrouw de minister, zou het geen tijd zijn om ook een volledige nomenclatuur toe te passen voor de terugbetaling van een borstreconstructie om deze supplementen te voorkomen die door sommige patiënten moeilijk of onmogelijk kunnen worden betaald?
Worden de artsen die deze supplementen aanrekenen aan de patiënten, onderworpen aan controles van de ziektekostenverzekering?
De verschillende borstreconstructietechnieken kennen een verschillende terugbetaling naargelang bijvoorbeeld de graad van complexiteit en de duur van de operatie. De reconstructie op basis van implantaten wordt minder hoog vergoed aangezien de operatie niet zo lang duurt en minder complex is als de reconstructie met eigen weefsel.
Ik wil erop wijzen dat de ziekteverzekering alle ingrepen voor borstamputaties en -reconstructies, al of niet in het kader van een preventieve behandeling, volledig terugbetaalt. De niet-terugbetaalde kosten waarnaar u verwijst hebben te maken met de gekende problematieken, namelijk de ereloontoeslagen.
De tegemoetkoming van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging inzake borstreconstructie volgt de klassieke regels van terugbetaling en is dus afhankelijk van het statuut van de patiënt, zijn/haar keuze van hospitalisatie-modaliteiten (éénpersoons- of tweepersoonskamer) en het al dan niet geconventioneerd zijn van de arts die de reconstructie uitvoert. Al deze zaken zullen een invloed hebben op het bedrag dat uiteindelijk aan de patiënt wordt gevraagd.
Ik wil u er ook aan herinneren dat, op initiatief van de Regering, ereloontoeslagen in de kamers met twee bedden sinds 1 januari 2013 verboden zijn, precies om de zorgtoegankelijkheid voor de hele bevolking te vergroten.
Ik wil u ook nog meedelen dat het Kenniscentrum voor de gezondheidszorg (KCE) op mijn vraag in 2014 een kostenstudie zal uitvoeren om de exacte kosten voor elke soort reconstructie te berekenen. Deze kennis moet daarna toelaten de honoraria en de terugbetaling voor deze complexe reconstructies met eigen weefsel te herzien, opdat zij dichter bij de realiteit zouden aanleunen. De herziening van de terugbetaling van deze verstrekkingen is trouwens ook vastgelegd in het Akkoord Geneesheren-Ziekenfondsen 2013-2014.
Over de tegemoetkoming van privé verzekeringsmaatschappijen kan ik mij niet uitspreken, aangezien die niet tot mijn bevoegdheid behoren.