Schriftelijke vraag nr. 5-9587

van Fatiha Saïdi (PS) d.d. 17 juli 2013

aan de staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding, toegevoegd aan de minister van Justitie

Asielprocedure - Asielaanvraag - Bevel om het grondgebied te verlaten - Toename

illegale migratie
politiek asiel
verwijdering
asielzoeker

Chronologie

Vraag nr. 5-9587 d.d. 17 juli 2013 : (Vraag gesteld in het Frans)

Eind vorige week hebt u gemeld dat de bevelen om het grondgebied te verlaten (BGV) die door uw diensten gegeven worden, met 44% gestegen zijn ten opzichte van 2011.

De toename van de BGV na afloop van de asielprocedure bedraagt 97% in België.

We kunnen alleen maar verheugd zijn over de strijd tegen illegale immigratie, maar toch is deze forse toename van de weigeringen voor personen die voor hun leven vrezen onrustwekkend.

In het geval van asiel betekent dit niet dat deze uitgewezen personen geen recht hadden op bescherming van de Belgische Staat, maar dat ze, volgens het Verdrag van Genève en artikel 48/3 van de wet van 15/12/1980, niet voldoende bewijzen konden voorleggen dat ze hun land ontvlucht zijn omdat ze vrezen er vervolgd te worden wegens hun ras, nationaliteit, , godsdienst, het behoren tot een bepaalde sociale groep of hun politieke opinie.

Deze elementen kunnen een nadelige invloed hebben op de kwaliteit van de bijstand in België en een inbreuk vormen op de fysieke integriteit van wereldburgers die niet dezelfde bescherming van de fundamentele mensenrechten in hun land van herkomst kunnen genieten.

Kunt u mij, gelet op de meegedeelde cijfers en de merkbare daling van het aantal dossiers dat tussen 2011 en 2012 door asielzoekers werd ingediend, laten weten of de toename van de weigeringen te wijten is aan de snellere afhandeling van de achterstand, en of dus over het algemeen jaarlijks meer dossiers worden behandeld omdat zeven nieuwe landen in het register van veilige landen werden opgenomen, dan wel aan een oppervlakkiger onderzoek van de situatie van de asielzoekers? Kunt u die 97% weigeringen onderverdelen volgens nationaliteit van herkomst en, zo mogelijk, volgens het profiel (vrouwen, mannen, alleestaande vrouwen, alleestaande mannen, gezinnen, kwetsbare personen, enz.)?

Antwoord ontvangen op 24 september 2013 :

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vraag. 

Ik wil er eerst en vooral op wijzen dat een bevel om het grondgebied te verlaten pas wordt afgeleverd na een gemotiveerde weigeringsbeslissing van één van de asielinstanties (DVZ, CGVS, RVV).  

Als centrale asielinstantie onderzoekt het Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) op volledig onafhankelijke wijze of een asielzoeker een gegronde vrees voor vervolging heeft in de zin van de Conventie van Genève, en of een asielzoeker een reëel risico loopt op ernstige schade (subsidiaire beschermingsstatus).  

Iedere asielaanvraag wordt nauwgezet, op individuele wijze en in overeenstemming met de Belgische, Europese en internationale normen onderzocht.  

In het geval van een negatieve beslissing van het CGVS is er een beroep mogelijk bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RVV), een onafhankelijke administratieve rechtbank die bevoegd is om de beslissing van het CGVS te bevestigen (weigering) of te hervormen (alsnog toekennen van de oorspronkelijk geweigerde status).  

Met andere woorden, een negatieve beslissing wordt slechts genomen nadat er werd vastgesteld dat er geen redenen zijn om de vluchtelingenstatus of de subsidiaire beschermingsstatus toe te kennen. 

Het CGVS nam in 2012 in totaal 19 731 beslissingen in asieldossiers. Dat zijn er 17,2 % meer dan in 2011. Deze stijging, die het gevolg is van het invoeren van interne maatregelen die de efficiëntie binnen het asielproces verhoogden en de impact van de personeelsversterking in de voorgaande jaren, heeft zowel betrekking op de negatieve (weigeringsbeslissingen) als op de positieve beslissingen. 

In 2012 nam het CGVS 4 419 positieve beslissingen in totaal, waarvan 3 038 beslissingen tot erkenning van de vluchtelingenstatus en 1 381 beslissingen tot toekenning van de subsidiaire bescherming. In 2011 had het CGVS in totaal 3 951 positieve beslissingen genomen, waarvan 2 857 beslissingen tot erkenning van de vluchtelingenstatus en 1 094 beslissingen tot toekenning van de subsidiaire bescherming. 

De stijging van 97 % van het aantal bevelen om het grondgebied te verlaten, na afloop van de asielprocedure, is hoofdzakelijk het gevolg van de stijging van het aantal aanvragen tijdens de voorgaande jaren en van het verminderen van de behandelingsduur van asielaanvragen. De wet van 15 december 1980 voorziet bovendien de afgifte van twee bevelen om het grondgebied te verlaten tijdens één en dezelfde procedure, namelijk een bevel om het grondgebied te verlaten na een beslissing van het CGVStot weigering van de erkenning van de vluchtelingenstatus en tot weigering tot toekenning van de subsidiaire beschermingsstatus, en een bevel om het grondgebied te verlaten na een arrest van de RvV dat een weigeringsbeslissing van het CGVS bevestigt.

In tabel 1 vindt u de verdeling per nationaliteit van de personen die in het kader van de asielprocedure een bevel om het grondgebied te verlaten ontvangen hebben. In diagram 1 vindt u de leeftijdspiramide (mannen / vrouwen). U zult zien dat in beide gevallen het aantal bevelen om het grondgebied geteld werd. Het is dus mogelijk dat een persoon meer dan één keer meegeteld wordt. Afzonderlijke gegevens, in functie van het type gezin van de persoon en de kwetsbaarheid van de persoon, zijn niet beschikbaar. 

Tabel 1. Verdeling per nationaliteit van de bevelen om het grondgebied te verlaten die in 2012 in het kader van de asielprocedure afgegeven werden

Diagram 1. Leeftijdspiramide van de personen aan wie in 2012, in het kader van de asielprocedure, een bevel om het grondgebied te verlaten afgegeven werd