|
|
Afghanistan - Vertrek van de Belgische strijdkrachten eind 2014 - Bescherming van het Afghaans civiel personeel - Administratieve medewerkers - Verblijfsvergunning in België
Afghanistan
strijdkrachten in het buitenland
verblijfsrecht
burgerpersoneel
| 31/5/2012 | Verzending vraag |
| 6/7/2012 | Antwoord |
Op de NAVO-top van 21 mei 2012 te Chicago werd de terugtrekking bekrachtigd van de International Security Assistance Force (ISAF) voor eind 2014 uit Afghanistan. Het Belgische ministerie van Defensie zal zijn engagementen nakomen en zal zijn troepen geleidelijk terugtrekken.
Op dit ogenblik zijn 600 Belgische soldaten in het kader van deze internationale missie aanwezig in Afghanistan. Voor 230 van hen is het vertrek gepland voor de periode van september tot november van dit jaar. De resterende strijdkrachten zullen hun missie voortzetten in Kunduz, Mazar-e Sharif en Kandahar, vanwaar het F-16-eskadron als laatste zal worden teruggetrokken eind 2014. Tegelijkertijd zullen onze geallieerden, in het bijzonder de Verenigde Staten en Duitsland, het vertrek van hun strijdkrachten afsluiten. Vanaf dan moet de regering in Kaboel de veiligheid in het land zelf verzekeren.
Door dat vertrek zullen de internationale troepen een groot aantal civiele medewerkers achterlaten, die onze soldaten hebben gesteund. Ik heb het over vertalers of administratieve ambtenaren. Gedurende jaren hebben die “medewerkers” ingestaan voor de communicatie tussen de internationale troepen en de autochtone bevolking. Door het vertrek van de geallieerde krachten verliezen die mensen niet alleen hun werk, maar is hun leven ook in gevaar, want de taliban beschouwen hen als spionnen en beschuldigen hen van verraad.
Volgens de Belgische media heeft eerste minister Di Rupo verzekerd dat België zal bijdragen aan de heropbouw van Afghanistan voor een bedrag van 12 miljoen euro per jaar na 2014. Naast die hulp is het evenwel onontbeerlijk dat de Belgische Defensie zich bekommert om het lot van de Afghaanse medewerkers en hun familie.
Rekening houdend met het feit dat het Afghaanse leger de bescherming tegen de aanvallen van de taliban niet alleen kan garanderen, heb ik de volgende vragen:
1) Hoeveel civiele medewerkers werden tewerkgesteld door de Belgische Defensie tijdens haar aanwezigheid in Afghanistan? Welke maatregelen zal het ministerie van Defensie nemen om de veiligheid van die burgers te verzekeren na het vertrek van de Belgische strijdkrachten?
2) Kan worden overwogen om hun een verblijfsvergunning voor België te verlenen, om het leven van die medewerkers zo goed mogelijk te beschermen?
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord te willen vinden op de door haar gestelde vragen.
Er dient een onderscheid gemaakt te worden tussen de Afghaanse burgers die ten voordele van het International Security Assistance Force (ISAF) werken en deze die hun diensten verlenen ten voordele van de Belgische Defensie waarmee ze contractueel verbonden zijn. Deze laatste bezetten welbepaalde functies binnen het detachement van KAIA (twaalf tolken en zeven onderhoudsmedewerkers).
De meerderheid van de Afghaanse medewerkers behoren tot firma’s die voor ISAF werken. Het gaat om onderhoudspersoneel, keukenpersoneel en infrastructuur-specialisten. Naast deze twee categorieën vindt men Afghaanse burgers die door andere ISAF partners gecontracteerd worden en deels ter beschikking gesteld worden van de Belgische detachementen: zo werken 23 tolken in de schoot van de ANA-mentor detachementen en 21 ten voordele van de Belgische detachementen in Kunduz.
Vanuit strikt juridisch oogpunt voorzien de dienstencontracten die gesloten werden tussen de Belgische Defensie en deze Afghaanse burgers niet dat de Belgische Staat zou instaan voor hun veiligheid buiten dienstverband noch de toekenning van een verblijfsvergunning in België. Voor dit laatste is Defensie niet bevoegd. Ze kan eventueel getuigen dat sommige Afghaanse burgers goede diensten ten voordele van de Belgische detachementen geleverd hebben.