Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-6252

van Fabienne Winckel (PS) d.d. 15 mei 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Financiën en Duurzame Ontwikkeling, belast met Ambtenarenzaken

Het kopiëren van computerdata door de fiscus

fiscale controle
gegevensbescherming
fiscaal recht
computerprogramma
toegang tot de informatie

Chronologie

15/5/2012Verzending vraag
24/9/2013Antwoord

Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-1878

Vraag nr. 5-6252 d.d. 15 mei 2012 : (Vraag gesteld in het Frans)

Wanneer de fiscus een controle uitvoert in de beroepslokalen van een belastingplichtige, mag hij zonder het voorafgaand akkoord van de belastingplichtige in alle kasten kijken.

De fiscus mag een kopie maken van de harde schijf van een computer, maar in dat geval is het moeilijker te bepalen welke documenten hem echt interesseren. Hij heeft dus toegang tot alle gegevens, ook tot de privégegevens.

Een Brugse rechter heeft onlangs geoordeeld dat een computer op dezelfde manier mag worden behandeld als boeken of documenten.

De wet zegt nochtans niets over het eventuele recht van de fiscus om kopieën mee te nemen die op de computer zijn gemaakt. Immers, als men zich op de wet beroept, mag de fiscus tijdens de controle de belastingplichtige een kopie doen maken van uitsluitend de computergegevens die verband houden met de aan de gang zijnde controle van de belastbare inkomsten.

In het verleden zou het ook gebeurd zijn dat de fiscale ambtenaren, omdat ze er niet in slaagden de gekopieerde documenten te lezen, aan de belastingplichtige de toelating vroegen om de bestanden door hun softwareprovider aan te passen en om die prestatie ten laste te nemen.

Er staat in de wet echter nergens een bepaling die de BBI de toestemming geeft om de belastingplichtige te vragen de programmatiekosten van de softwareprovider te betalen zodat de administratie de bestanden zou kunnen lezen en de software op de eigen computers zou kunnen draaien. Deze zienswijze werd bevestigd in een circulaire van 7 mei 1998.

Over welke prerogatieven beschikken de inspecteurs als de belastingplichtige weigert om hen een kopie te bezorgen van de gegevens die een verband hebben met de belastbare inkomsten? Hoe wordt dat in de praktijk opgelost en welke gevolgen kan het arrest van de Brugse rechter hebben? Botst men vaak op onverenigbaarheden tussen de software van de belastingplichte en die van de fiscus? Zo ja, zijn die aanpassingen dan erg duur?

Antwoord ontvangen op 24 september 2013 :

De uitspraak in eerste aanleg van de Rechtbank van Brugge verwijst naar de bepalingen die de belastingplichtigen verplichten om alle boeken, facturen en andere bescheiden nodig voor het nazicht van de juiste heffing van de belastingen, aan de ambtenaren van de fiscale administraties voor te leggen. 

Wanneer deze boekhouding op een computersysteem wordt gehouden dient de voorlegging te gebeuren in een leesbare en verstaanbare vorm. Om deze wettelijke verplichting te voldoen dient de belastingplichtige eventueel op zijn uitrusting de nodige informaticabewerkingen uit te voeren voor het nazicht van zijn fiscale toestand. 

Deze bewerking stelt weinig problemen in de praktijk. De ambtenaren beschikken, indien nodig, over efficiënte informaticahulpmiddelen die de naleving van deze wettelijke verplichting garanderen. 

Ze hebben eveneens toegang tot de gegevens met betrekking tot de analyses, de programma’s en het beheer van het computersysteem. 

In de betreffende wetgeving staat uitdrukkelijk te lezen dat de controleambtenaar ook het recht heeft “op zijn uitrusting kopieën “ te maken of te laten maken van de elektronisch gehouden boeken en bescheiden, waarvan de voorlegging verplicht is (artikel 61 W.BTW en art. 314bis WIB 1992) 

De gebruikelijke administratieve sancties zijn van toepassing indien de belastingplichtige weigert een kopie van de gegevens die betrekking hebben op zijn belastbare inkomsten voor te leggen. 

De uitspraak van de Rechtbank van Eerste aanleg te Brugge onderschrijft deze regels en het op de administratie toepasselijke wettelijk kader.