|
|
Werkloosheidsuitkeringen - Fraudebestrijding - Controles - Aantal controleurs - Beleid
werkloosheidsverzekering
fraude
zwartwerk
Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening
| 8/2/2012 | Verzending vraag |
| 12/6/2012 | Antwoord |
De Rijksdienst voor arbeidsvoorziening (RVA) scoort steeds beter bij de bestrijding van fraude bij werkloosheidsuitkeringen. In 2006 bedroeg de recuperatie na fraude 48,6 miljoen euro, in 2010 steeg dit bedrag tot 68,1 miljoen. De reden voor dit succes is duidelijk: meer controles en betere informatica.
Toch blijft deze fraude veel voorkomend. De krant Le Soir enquêteerde hieromtrent en stelde een wijd verspreide praktijk vast. Daarnaast telde de krant amper tweehonderdvijftig controleurs voor 400 000 werkzoekenden.
Hierover de volgende vragen:
1)Bevestigt de geachte minister de stijgende inkomsten als gevolg van betere controles op fraude bij werkloosheidsvergoedingen? Zijn er cijfers beschikbaar voor 2011? Hoe evalueert de minister deze cijfers en hun ontwikkeling over de jaren?
2) Bevestigt zij het vermoeden van onder andere de krant Le Soir, dat deze fraude toch nog steeds een wijd verspreide praktijk betreft?
3) Bevestigt zij dat de RVA momenteel 250 fraudebestrijders (met betrekking tot werkloosheidsuitkeringen) inzet op een totaal van 400 000 uitkeringsgerechtigden?
4) Plant zij hieromtrent beleidswijzigingen? Zal het aantal fraudebestrijders worden opgevoerd? Zullen er andere aanvullende middelen worden ingezet?
5) Welke inkomsten rechtstreeks verbonden aan fraudebestrijding bij werkloosheidsuitkeringen voorzien de minister voor 2012, 2013 en 2014?
1) De uitkeringen die ten onrechte werden ontvangen ingevolge een inbreuk op de reglementering en waarvoor de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) globaal de terugvordering heeft gelast, bedragen 65 427 989,08 euro voor 2010 en verhogen tot 68 609 993,89 euro voor 2011.
Die cijfers omvatten niet de terugvordering van uitkeringen die voorlopig werden toegekend, van forfaitaire compensatoire vergoedingen die werden opgelegd aan de werkgevers die bruggepensioneerden niet vervangen of van tegemoetkomingen die erkende ondernemingen ten onrechte hebben ontvangen in het stelsel van de dienstencheques.
De gunstige evolutie van de cijfers is te danken aan de voortdurende inspanningen die werden geleverd om de controles doeltreffender te maken. De controleurs worden ondersteund door vooronderzoeken van administratieve medewerkers, die via kruising van databanken de eerste vaststellingen doen, waarna controle op het terrein volgt.
De RVA kiest voor een geïntegreerd en centraal gecoördineerd controlebeleid waarbij de aandacht uitgaat naar alle elementen van de controleketen : informatie, preventie, regulering, controle, ontrading en opvolging.
2) Alle specialisten geven aan dat het exact meten van de fraude een moeilijke en onzekere oefening is.
De RVA gebruikt alle middelen om de fraude op een degelijke manier te bestrijden. Enkel over de vastgestelde fraude zijn exacte cijfers beschikbaar. Informatie, preventie, regulering en ontrading dragen ook in belangrijke mate bij tot het bestrijden van fraude. Het preventieve en ontradende effect van deze controles kan heel moeilijk precies worden gemeten.
3) De RVA beschikt over een personeelsbestand van 250 sociaal controleurs.
Andere administratieve personeelsleden behandelen het vervolg van de onderzoeken door onder meer werklozen die een inbreuk hebben gepleegd te verhoren en door administratieve sancties toe te passen.
Het aantal personeelsleden dat betrokken is bij de controle in de brede zin is dus niet enkel beperkt tot controleurs en sociaal inspecteurs.
In oktober 2011 werden bovendien 10 sociaal inspecteurs niveau A aangesteld bij de RVA.
Zoals reeds vermeld in het antwoord op vraag 1 worden de controleurs ondersteund door vooronderzoeken van administratieve medewerkers, die via kruising van databanken de eerste vaststellingen doen.
4) en 5) De strijd tegen fraude en misbruik hangt niet alleen af van het aantal controleurs.
De RVA behaalt goede resultaten in het kruisen van databanken en is zo een pionier geweest.
Momenteel investeert hij steeds meer in preventie door de databanken te kruisen alvorens het recht toe te kennen of alvorens de betaling uit te voeren. Hij investeert ook in de technieken van “datamining” om mogelijke fraude en misbruiken beter te kunnen opsporen.
Al die inspanningen moeten leiden tot een vermindering van de fraude. Die vermindering kan evenwel niet vooraf met precisie worden becijferd.
De meest efficiënte en de meest rendabele strategie bestaat in het gebruik van mechanismen die onverschuldigde betalingen vermijden en die mogelijke fraude en misbruik ontraden.