Schriftelijke vraag nr. 5-5481

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 2 februari 2012

aan de minister van Justitie

Gratieverleningen van de koning - 2011 - Taalverhoudingen - Leeftijd

strafverjaring
leeftijdsverdeling

Chronologie

Vraag nr. 5-5481 d.d. 2 februari 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Volgens de Dienst genade verleende de koning in 2011 aan zeventig gevangenen gratie. Daarmee concretiseert hij zijn recht om "door de rechters uitgesproken straffen kwijt te schelden of te verminderen". Daartoe dienden 993 gedetineerden een aanvraag in.

Hierover de volgende vragen:

1) Hoe verhouden de taalgroepen zich binnen (a) het totaal aantal aanvragen en (b) het uiteindelijk aantal dat gratie verkreeg?

2) Hoe lagen de verhoudingen van het soort veroordelingen bij de aanvragers tot het aantal dat gratie verkreeg?

3) Hoe verhoudt de gemiddelde leeftijd van het totaal aantal aanvragers zich tot de gemiddelde leeftijd van diegenen die gratie verkregen?

Antwoord ontvangen op 26 maart 2012 :

Opmerking :

Iedere burger kan voor een veroordeling genade vragen.

1) (a) en (b): zie tabellen in bijlage

De dossiers zijn opgesplitst (Nederlands-Frans) volgens de taal waarin het vonnis werd geveld. De veroordelingen in de Duitse taal, ressorterend onder het Hof van Beroep van Luik, zijn toegevoegd bij de rubriek Franstalig (Fr).

2) Ik beschik niet over statistische gegevens, opgesplitst volgens de aard van de veroordeling (boetes, rijverboden, gevan-genisstraffen, enz.). Eenzelfde genadeverzoek kan immers betrekking hebben op meerdere soorten veroordelingen.

3) Ik beschik niet over statistische gegevens, opgesplitst volgens de leeftijd van de aanvragers.

Het genaderecht dient begrepen te worden als bijsturinginstrument dat kan worden aangewend om onbillijke gevolgen van toepassing van straffen, op gerichte wijze, ongedaan te maken of te verlichten.

Het genaderecht laat toe rekening te houden met uitzonderlijke omstandigheden die, op het ogenblik van de rechterlijke beslissing, niet waren gekend of konden worden voorzien en die, indien ze waren gekend, de rechter ertoe hadden aangezet een andere straf op te leggen.

Het genaderecht mag dus niet beschouwd worden als beroepsmogelijkheid na een gemotiveerde rechterlijke beslissing.

Het recht van genade, aldus opgevat, belemmert geenszins de efficiëntie van de rechtspraak en de strafuitvoering, maar draagt integendeel bij tot een humane, billijke en accurate strafuitvoering en correct strafbeleid.

Bijlage :

Source/Bron : GRADATA au/op 24/1/2011 GRADATA 24/01/2012

Opmerking : Gelet op de tijdsduur van de procedure, stemmen het aantal ingewilligde verzoeken van één jaar niet noodzakelijk overeen met het aantal genadeverzoekschriften van datzelfde jaar.