Schriftelijke vraag nr. 5-5446

van Fabienne Winckel (PS) d.d. 1 februari 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Geconventioneerde en niet-geconventioneerde ziekenhuizen - Tarievenbeleid van de ziekenhuizen - Regelgeving voor de bescherming van patiënten - Toepassing - Voorlichting van patiënten

ziekenhuis
ziekenhuisopname
dokter
niet in loondienst verkregen inkomen
ziekteverzekering
door ziekenfondsen erkende geneeskunde
bestedingen voor gezondheid

Chronologie

Vraag nr. 5-5446 d.d. 1 februari 2012 : (Vraag gesteld in het Frans)

Bij een ziekenhuisopname heeft een patiënt het recht zich aan het tarief van de conventie te laten verzorgen als hij op een gemeenschappelijke kamer of een kamer met twee bedden ligt. Om van dat tarief te kunnen genieten is hij verplicht een geconventioneerde arts te kiezen of een niet-geconventioneerde arts die bereid is aan de tarieven van de conventie te werken.

De meeste ziekenhuizen eerbiedigen de tarieven van de conventie voor gemeenschappelijke kamers en kamers met twee bedden.

Welke ziekenhuizen nemen de conventie niet in acht? Waarom doen ze dat niet? Worden sommige van die ziekenhuizen niet gesubsidieerd? Hoe worden patiënten ingelicht over het tarievenbeleid van die ziekenhuizen, meer bepaald als ze via de spoedafdeling worden opgenomen?

Antwoord ontvangen op 29 augustus 2012 :

In antwoord op uw vraag kan ik u het volgende meedelen.

Allereerst dient men een onderscheid te maken tussen kamersupplementen, die de ziekenhuizen aanrekenen, en honorariasupplementen, die de artsen aanrekenen.

Het is voor alle ziekenhuizen verboden om kamersupplementen aan te rekenen voor het verblijf in gemeenschappelijke kamers en in tweepersoonskamers. Dat is het gevolg van een maatregel die in de vorige legislatuur werd getroffen (verbod vanaf 1 januari 2010).

Voor honorariasupplementen is er een onderscheid naargelang het statuut van de arts. Geconventioneerde artsen mogen geen supplementen aanrekenen voor een verblijf in gemeenschappelijke kamers en tweepersoonskamers. Niet-geconventioneerde geneesheren mogen dat wel, met uitzondering van bepaalde situaties (bijvoorbeeld verblijf op intensieve zorg) en voor bepaalde categorieën van patiënten (vb. rechthebbenden op verhoogde tegemoetkoming).

Patiënten worden door het ziekenhuis van de geldende kamer- en honorariasupplementen op de hoogte gebracht via de opnameverklaring. Uiterlijk bij het begin van de opname moet men de patiënt, of zijn vertegenwoordiger, een bundel documenten ter ondertekening aanbieden. Die bundel bestaat uit de opnameverklaring, een document dat toelichting geeft bij de opnameverklaring en een overzichtslijst met de actuele prijzen van de in het ziekenhuis meest gevraagde goederen en diensten.

Het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeits-verzekering (RIZIV) vraagt jaarlijks de opnameverklaringen op van alle ziekenhuizen. Uit deze gegevens blijkt dat er op de 129 algemene en zevenenzestig psychiatrische ziekenhuizen, tien algemene en twee psychiatrische ziekenhuizen zijn waar niet-geconventioneerde geneesheren honorariasupplementen vragen in een gemeenschappelijke kamer, en achttien algemene en twee psychiatrische ziekenhuizen waar niet-geconventioneerde geneesheren honorariasupplementen vragen in een tweepersoonskamer.

De lijst van deze ziekenhuizen gaat als bijlage (informatie beschikbaar op 1 januari 2012). Ik ken echter niet het aantal niet-geconventioneerde artsen in deze ziekenhuizen dat honorariasupplementen aanrekent. Ik ken enkel het hoogste percentage dat door (één van de) artsen kan worden aangerekend.

Ik herinner u ten slotte aan het regeerakkoord, dat de honorariasupplementen in die kamers wil verbieden. De ministerraad van 15 juni 2012 heeft in een eerste lezing en op mijn initiatief een voorontwerp van wet goedgekeurd (die meer over het algemeen over de zorgtoegankelijkheid handelt) om dat verbod vanaf 1 januari 2013 te laten ingaan.