Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-5411

van Louis Ide (N-VA) d.d. 1 februari 2012

aan de minister van Middenstand, KMO's, Zelfstandigen en Landbouw

Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen - Slachthuizen - Controles - Cijfers - Varkens

Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen
gezondheidsinspectie
vleesindustrie
slachten van dieren
veterinaire inspectie
varkensvlees
geografische spreiding
officiële statistiek

Chronologie

1/2/2012Verzending vraag
2/3/2012Antwoord

Vraag nr. 5-5411 d.d. 1 februari 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

In het jaarverslag 2007 van het FAVV lezen we een analyse lezen van de uitgevoerde controles in slachthuizen door het FAVV. Inspecties in slachthuizen zijn noodzakelijk, wil men de veiligheid van het voedsel waarborgen. Daarom juich ik deze controles ook toe. Vandaar dat ik hieromtrent ook reeds een vraag stelde. Middels deze vraag, wil ik echter peilen naar meer recente gegevens teneinde de situatie op te volgen.

Graag had ik een antwoord gekregen op de volgende vragen:

1) Wat is het aantal inspecties uitgevoerd in de slachthuizen voor de jaren 2008, 2009, 2010 en 2011? Kan de minister deze cijfers ook regionaal opsplitsen (Vlaanderen, Wallonië en Brussel)?

2) Wat is het aantal inspecties inzake de infrastructuur, uitrusting en hygiëne van de slachthuizen uitgevoerd voor de jaren 2008, 2009, 2010 en 2011? Kan de minister deze cijfers ook regionaal opsplitsen (Vlaanderen, Wallonië en Brussel)?

3) Hoe wordt een varken geslacht en verwerkt? Dit is van belang om yersinia enterocolitica infecties te vermijden. Blijft de kop aan het karkas? Kan dit wettelijk? Of wordt de kop gescheiden van het karkas op die wijze dat de tonsillen bij de kop blijven? Wat gebeurt er met de "kelen", worden zij vernietigd als slachtafval of worden ze gebruikt voor menselijke humane consumptie?

Antwoord ontvangen op 2 maart 2012 :

1. en 2.

Naast de permanente aanwezigheid van dierenartsen met opdracht in de slachthuizen (onder andere voor het uitvoeren van de vleeskeuring), worden de slachthuizen eveneens onderworpen aan inspecties door dierenartsen van het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen (FAVV).  

Het aantal controles dat met betrekking tot het “autocontrolesysteem”, de “meldingsplicht”, de “traceerbaarheid”, het “vervoer” en het “afvalbeheer” werd uitgevoerd door medewerkers van het FAVV is hierna vermeld. 

 

Aantal controles

Vlaanderen

Wallonië

Brussel

2008

1 186

63,8 %

35,1 %

1,1 %

2009

1 859

71,8 %

27,6 %

0,5 %

2010

1 518

71,8 %

27,3 %

0,9 %

       *De synthese van de cijfers voor 2011 is aan de gang. 

Het aantal uitgevoerde controles op “infrastructuur, inrichting en hygiëne” is weergegeven in onderstaande tabel. 

 

Aantal controles

Vlaanderen

Wallonië

Brussel

2008

407

65,8 %

32,7 %

1,5 %

2009

742

75,3 %

24,00%

0,7 %

2010

709

72,4 %

27,1 %

0,6 %

       *De synthese van de cijfers voor 2011 is aan de gang. 

3. De kop wordt in het slachthuis meestal losgesneden van het karkas, maar dit is geen wettelijke verplichting. Tot het beëindigen van de vleeskeuring dient te kunnen worden bepaald bij welk karkas een kop hoort.  

Tijdens de vleeskeuring wordt de kop (de mond, de keelholte en de tong in het bijzonder) onderworpen aan een visueel onderzoek dat wordt uitgevoerd door de dierenarts. De lymfeklieren van de onderkaak (mandibulaire lymfeknopen) worden ingesneden en onderzocht.  

Overeenkomstig de Europese Verordening (EG) nr. 853/2004 van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong  dienen de tonsillen, nadat de vleeskeuring werd uitgevoerd, op hygiënische wijze door de slachthuisexploitant te worden verwijderd. De reden waarom dat gebeurt is het inperken van het risico op verspreiden van Yersinia enterocolitica.

Het woord “slachtafval” dat overigens in de hogergenoemde verordening is gedefinieerd mag niet onmiddellijk begrepen worden in de gangbare betekenis die aan het woord “afval” gegeven wordt. Het gaat om alle delen van geslachte dieren die geschikt zijn voor menselijke consumptie maar geen deel uitmaken van het karkas. Het gaat bijvoorbeeld om de kop als die werd afgesneden, de staart, het middenrif, de ingewanden, de onderpoten, de kelen… Indien deze delen bij de postmortemkeuring geschikt worden bevonden voor menselijke consumptie, kunnen zij verder in de handel worden gebracht. Enkel indien zij niet geschikt worden bevonden voor menselijke consumptie, dienen ze te worden vernietigd of kunnen ze eventueel voor andere doeleinden dan menselijke consumptie (bijvoorbeeld dierenvoeding, biobrandstof) worden gebruikt.  

Zowel het FAVV als de Europese Commissie zijn zich bewust van het mogelijke gevaar van Yersinia enterocolitica. Eind 2011 werd een advies van de European Food Safety Authority (EFSA) gepubliceerd met betrekking tot de gevaren voor de volksgezondheid die aan bod moeten komen bij de keuring van varkensvlees. Er worden in dit advies 4 pathogenen genoemd die bijzondere aandacht verdienen bij de hervorming en modernisering van de huidige keuringsprocedures naar meer risicogesteunde procedures. Yersinia enterocolitica is er één van, naast Salmonella spp, Toxoplasma gondii en Trichinella spp.

Er wordt hierover momenteel overleg gepleegd op basis van het EFSA-advies onder leiding van de Europese Commissie en in samenwerking met de nationale bevoegde autoriteiten en de stakeholders.