Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-5386

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 27 januari 2012

aan de minister van Middenstand, KMO's, Zelfstandigen en Landbouw

Dieren - Huis- en gezelschapsdieren - Slachting - Consumptie - Import - Regelgeving

slachten van dieren
huisdier
slachtdier
vlees
invoerbeperking
welzijn van dieren

Chronologie

27/1/2012Verzending vraag
1/3/2012Antwoord

Vraag nr. 5-5386 d.d. 27 januari 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Onlangs kreeg ik de vraag van een burger om een initiatief te nemen om de consumptie van caviavlees te verbieden. Ik wil me hierover nog niet uitspreken maar ik vraag me wel af welke verbodsbepalingen er rond het eten van bepaalde vleessoorten bestaat.

1) Bestaat er in België regelgeving met een beschrijving van de dieren die geslacht en geconsumeerd mogen worden? Of bestaat er in België regelgeving met een beschrijving van dieren die niet geslacht en geconsumeerd mogen worden? Kan de geachte minister mij dit bezorgen?

2) Bestaat er in België regelgeving met een beschrijving van de vleessoorten dat niet geïmporteerd mogen worden? Kan de geachte minister mij dit bezorgen? Is het mogelijk om bepaalde soorten vlees te importeren en consumeren maar waarvan het verboden is om deze dieren in België te slachten? Over welke dieren gaat het hier?

3) Hoe zit dit voor huis- en gezelschapsdieren? Wanneer valt men onder/uit deze categorie? Behoren bijvoorbeeld honden en katten altijd tot deze categorie?

Antwoord ontvangen op 1 maart 2012 :

Vraag 1

In België bestaat er geen regelgeving die voorziet in een lijst van dieren die niet geslacht of niet geconsumeerd mogen worden. Het slachten van cavia’s en de consumptie van het vlees van deze dieren behoort niet tot de Belgische eetcultuur maar strikt genomen is er geen verbod.

De vleeskeuring, de hygiëne en het aspect dierenwelzijn bij het slachten van dieren om het vlees ervan in de handel te brengen, is gereglementeerd door de wetten van 5 september 1952 (runderen, eenhoevigen, varkens, schapen, geiten) en 15 april 1965 (vis, pluimvee, konijnen en wild).

Naast de Belgische wetgeving bestaat er hierover ook Europese wetgeving.

De wet van 5 september 1952 voorziet voor de dieren die in deze wet zijn opgenomen, de mogelijkheid of het verbod om deze dieren thuis te slachten ten behoeve van de noden van het eigen gezin. Bij de toegelaten thuisslachtingen moet het dierenwelzijn uiteraard worden gerespecteerd.

Niets belet het slachten van cavia’s, zeker niet wanneer het in de particuliere sfeer gebeurt. Indien cavia’s in slachthuizen zouden worden geslacht (quod non tot nog toe) dan zullen de regels voor konijnen (gezien de actuele interpretatie van de definitie van “lagomorfen” op EU-niveau) hierop worden toegepast.

Een bijkomende opmerking stelt zich voor wild. De gewestelijke regelingen beperken de jacht tot een bepaald aantal diersoorten (of types dieren binnen de soort) en in sommige gevallen met een bijkomende beperking van de jachtperiode. Buiten de toegestane jachtperiode (+ 14 dagen) mag dergelijk vlees niet worden verhandeld of ter consumptie worden aangeboden, tenzij het bewijs kan worden geleverd dat het vlees wel degelijk komt van reguliere jacht (bijvoorbeeld in ander gewest of ander land).

Beschermde diersoorten volgens de Habitatrichtlijn van 10 juni 1994 mogen uiteraard niet worden bejaagd.

In Europa is in het kader van the Convention on International Trade in Endangered Species (CITES) de handel in dieren van bijlage A en hun producten algemeen verboden.

Vraag 2

Wat de “import” betreft moet er onderscheid worden gemaakt tussen de algemene term (alles wat uit een ander land België binnenkomt) en de juridische term in het raam van de EU. In het laatste geval staat import gelijk met het binnenbrengen van goederen uit zogenaamde derde landen (rechtstreeks of via een andere lidstaat). Alle producten die op legale wijze in een bepaalde lidstaat binnenkomen, mogen in de andere lidstaten worden verhandeld.

Voor vlees bestaat er een stelsel van voorafgaande eisen en een controle aan de grensinspectieposten (GIP’s) door officiële dierenartsen. Dit is het geharmoniseerde stelsel. Vlees van sommige diersoorten (bijvoorbeeld reptielen) valt (nog) niet onder het geharmoniseerd stelsel. In dergelijk geval beschikken de lidstaten over de mogelijkheid om bilaterale overeenkomsten af te sluiten met geïnteresseerde derde landen. Bij een bilateraal akkoord mag het binnengebrachte vlees enkel en alleen op het grondgebied van de betrokken lidstaat in de handel worden gebracht. In casu heeft België geen bilaterale overeenkomsten afgesloten.

Voor het verbod op het in de handel brengen van producten van dieren van de bijlage A in het kader van CITES zijn dezelfde bepalingen geldig zoals gesteld in het antwoord op vraag 1.

Vraag 3

De wet van 18 oktober 1991 houdende goedkeuring van de Europese Overeenkomst voor de bescherming van gezelschapsdieren stelt dat een gezelschapsdier een dier is dat door de mens, in het bijzonder thuis voor zijn genoegen en gezelschap, wordt gehouden of bedoeld is gehouden te worden. Het is spreekt vanzelf dat de hond en de kat daaronder vallen.