Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-5356

van Inge Faes (N-VA) d.d. 24 januari 2012

aan de vice-eersteminister en minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen

Inbraken - Diefstallen - Preventie - Synthetisch DNA - Markering van bezittingen - Beleid

diefstal
bewijs
genetische database
traceerbaarheid
gemeentepolitie
gegevensbank
misdaadbestrijding
DNA

Chronologie

24/1/2012Verzending vraag
24/4/2012Antwoord

Vraag nr. 5-5356 d.d. 24 januari 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Synthetisch DNA (SDNA) is een nieuwe relatief manier om winkels en goederen te beschermen tegen diefstal. Her en der in België duiken reeds proefprojecten op om de werking van dit nieuwe wondermiddel tegen diefstal te onderzoeken. Deze proefprojecten komen soms in de media en ook beleidsmensen zijn reeds op de synthetisch DNA-kar gesprongen en hebben maatregelen getroffen om SDNA te promoten bij de bevolking. Zo is er een actie van de provincie Antwerpen in samenwerking met de Nederlandse producent SelectaDNA, die haar bewoners een korting aanbiedt bij de aanschaf van zo'n systeem. Ook in Dendermonde en Mechelen lopen proefprojecten.

Volgens de producent is SDNA-markering een effectief middel in de strijd tegen inbraken en diefstal. De redenering is dat wie SDNA-markering gebruikt om zijn bezittingen te merken, het risico voor daders en helers groter maakt. Gemarkeerd met een unieke DNA-code zouden de producten voor de politie namelijk eenvoudig terug te leiden zijn, naar de rechtmatige eigenaar. Hiervoor moet de gebruiker zich wel registeren op de databank van SelectaDNA. De kans dat eigendommen na een diefstal terugvonden worden is hierdoor groter en SDNA-markering kan een sterk hulpmiddel voor de politie zijn om het dossier tegen een verdachte rond te krijgen.

Hoewel ik voor alle middelen ben, die het aantal inbraken in dit land, kunnen laten dalen heb ik een aantal vragen bij het gebruik van dit product aan de geachte minister:

1) Het SDNA wordt door een aantal politiediensten aangeprezen en gesubsidieerd, maar is dit product wel getest door een officiële, geaccrediteerde, Belgische instelling? Zo ja wat waren de resultaten van deze test, zo nee hoe komt dat dit nog niet gebeurd is ?

2) Zij er afspraken gemaakt tussen de verschillende politiediensten, die SDNA promoten, en erkende laboratoria om het eventueel aangetroffen SDNA te analyseren?

3) Wat is uw standpunt ten aanzien van het SDNA, gaat u het gebruik hiervan stimuleren en subsidiëren?

4) Vindt u het kunnen dat mensen van een politiedienst op stap gaan in uniform en dit huis aan huis gaan verkopen aan de bevolking van de testwijk, dit om een product van een privé-firma te promoten?

5) Heeft u hierover al concreet overleg gehad met uw collega Minister van Justitie?

Antwoord ontvangen op 24 april 2012 :

Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op haar vragen.

1, 2 en 3. Naast de klassieke preventiecampagnes die burgers aansporen preventieve maatregelen te nemen om de traceerbaarheid van goederen te stimuleren, zoals het bijhouden van een inventaris met unieke serienummers en het nemen van foto’s, hebben mijn diensten regelmatig contact met verschillende firma’s die DNA- markering aanbieden.

De voordelen van markeren met synthetische DNA zijn gekend. De gemarkeerde goederen kunnen sneller aan de rechtmatige eigenaar worden terugbezorgd en er is een preventief ontradend effect.

Het nadeel is het prijskaartje. Momenteel is het meestal de consument die betaalt voor deze toepassing. Vaak is het systeem gekoppeld aan een databank die moet worden beheerd, wat een bijkomende investering vergt. Ook het gebrek aan uniformiteit van dergelijke systemen is een minpunt.

Ik heb kennis van een aantal lokale initiatieven, waarbij het risico bestaat dat de inbraken zich verplaatsen naar de omliggende gebieden. Elke politiezone is vrij om het lokaal beleid te bepalen in samenspraak met de lokale overheid. Zij kunnen dus beslissen of zij hun burgers al dan niet aanmoedigen om hun goederen met synthetisch DNA te markeren.

Ik heb geen kennis van erkenningsprocedures bij een officiële geaccrediteerde Belgische instelling.

4. Ik heb geen kennis van dergelijke leurderspraktijken. Overeenkomstig punt 26 van de deontologische code ondernemen de personeelsleden van de geïntegreerde politie geen enkele vorm van leurderspraktijk of formuleren ze geen enkel verzoek waarbij ze zich zouden beroepen op het feit dat ze deel uitmaken van de politieorganisatie. Alleen de door de overheid erkende solidariteitsacties worden door of binnen de politiediensten met hun steun uitgevoerd.

De eventuele promotie van een product van een private firma is dus niet conform deze deontologische plicht.

5. Tot heden niet.