|
|
Ongeoorloofde invoer, uitvoer en overdracht van eigendom van cultuurgoederen - Bijhouden van een register door antiekhandelaars - Controle
zwarte handel
kunstvoorwerp
handel in kunstvoorwerpen
zaakregister
cultuurgoed
| 10/12/2010 | Verzending vraag |
| 31/5/2011 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-511
Op 31 maart 2009 ratificeerde België als 117de Staat het UNESCO-verdrag met betrekking tot de maatregelen die moeten worden genomen om de ongeoorloofde invoer, uitvoer en overdracht van eigendom van cultuurgoederen te voorkomen, aangenomen door de Algemene Conferentie van UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) tijdens haar zestiende zitting in Parijs op 14 november 1970.
In artikel 10 engageert België zich als verdragsluitende partij om "in de omstandigheden aangepast aan ieder land, de antiquairs op straffe van strafrechtelijke of administratieve straffen te verplichten een register te houden waarin opgave wordt gedaan van de herkomst van ieder cultuurgoed, van de naam en van het adres van de leverancier, van de omschrijving en van de prijs van ieder verkocht goed, alsmede de koper van het cultuurgoed te informeren over het uitvoerverbod dat op dat goed van toepassing kan zijn".
Al vóór de ratificatie van het verdrag bestond er in de antiekhandel een systeem van echtheidsbewijzen die wel de ouderdom van het cultuurgoed omschrijven, maar bijvoorbeeld niet de herkomst van het cultuurgoed.
1) Heeft de Belgische Staat gevolg gegeven aan de verdragsrechtelijke verplichting om de antiquairs te verplichten tot het bijhouden van een dergelijk register? Zo neen, wordt hier aan gewerkt? In welke timing is voorzien voor de uitvoering?
2) Hoelang moeten de antiquairs in België deze volgens het verdrag te registreren gegevens bijhouden?
3) Worden ook de cultuurgoederen die vóór de ratificatie van het verdrag al in de stock van de antiquair waren in het register opgenomen, met eventuele ontbrekende gegevens?
4) Wie neemt de controle op het bijhouden van dit register op zich?
5) Werd het bestaande systeem van echtheidsbewijzen in de antiekhandel aangepast naar aanleiding van het UNESCO-Verdrag?
6) Welke instantie controleert de echtheidsbewijzen van cultuurgoederen die in de antiekhandel al in omloop waren vóór de ratificatie van het verdrag?
Ik verwijs naar het antwoord op dezelfde vraag gegeven door de minister van Kleine en Middelgrote Ondernemingen (KMO)’s, Zelfstandigen, Landbouw en Wetenschapsbeleid.