|
|
Alcoholslot - Introductie - Mislukking
verkeersveiligheid
alcoholisme
veiligheidsinrichting
homologatie
| 28/12/2011 | Verzending vraag |
| 30/1/2012 | Antwoord |
Herindiening van : schriftelijke vraag 5-3102
Eind augustus 2011 meldden de media dat er negen maanden na de wettelijke invoering van het alcoholslot, december 2010, er nog geen enkele wagen met dit slot werd uitgerust. De redenen voor deze complete mislukking tot op dat moment blijken tweeërlei. Enerzijds zijn er gewoonweg geen goedgekeurde alcoholsloten beschikbaar. De homologatie van deze toestellen zou, volgens de FOD Economie, nog enkele maanden in beslag nemen. Een tweede reden ligt bij de politierechters. Die blijken eerder negatief t.o.v. deze straf. Dit blijkt onder andere uit de amper twee uitspraken in al die maanden voor de plaatsing van een alcoholslot. Deze terughoudendheid heeft ook de maken met de hoge kostprijs van zo'n slot, namelijk 1800 euro voor de aankoop en plaatsing en een hoge opvolgingskost. Want chauffeurs met zo'n alcoholslot moeten zich regelmatig aanbieden bij een centrum, zowel voor een technische check als een begeleidingsgesprek. Dit verhoogt de kost bij aanvang (1200 euro) maar ook structureel (150 euro per jaar). Daarnaast twijfelen sommige politierechter aan de effectiviteit van zo'n slot, want het wordt aanbevolen voor hardnekkig alcoholdrinkers, vaak alcoholisten, en die zouden beter een algemeen rijverbod krijgen. Al deze verhalen op een rijtje wijzen op een niet zo goed overwogen maatregel en stellen zware vraagtekens bij de toekomst van deze aanpak.
1) Hoe evalueert de geachte staatssecretaris de introductie van het alcoholslot? Beaamt hij de mislukking tot op heden?
2) Hoe verklaart hij dat deze maatregel operationeel werd zonder dat de mogelijkheden om deze toe te passen beschikbaar waren?
3) Wanneer zullen de alcoholsloten en de begeleiding effectief operationeel zijn? Kan hij hier een exacte datum stellen?
4) Hoe beoordeelt hij de hoge introductiekosten en de eveneens hoge structurele kosten hieraan verbonden? Zijn de budgetten hiervoor beschikbaar? Vindt hij deze verantwoord in verhouding tot effect en de al krappe begrotingen bij politie en justitie?
5) Hoe interpreteert hij de terughoudendheid van de politierechters, zowel omwille van de kosten maar eveneens omdat de maatregel niet overeenstemt met wat men voor chauffeurs met een ernstig alcoholprobleem noodzakelijk en aangewezen vindt?
6) Beaamt hij dat onze overheid en het mobiliteitsbeleid met deze onverkwikkelijke toepassing een slechte beurt maken bij publieke opinie en burgers? Waar legt hij de hoofdverantwoordelijkheid voor deze - tot nu toe - mislukking?
Ik heb de eer het geachte lid het volgende te antwoorden :
1) Het is niet omdat de implementatie van het alcoholslot op zich laat wachten dat er sprake kan zijn van een mislukking van het systeem. Het alcoholslot type Dräger Interlock XT heeft wel degelijk een modelgoedkeuring verkregen op 4 oktober 2011 (Belgisch Staatsblad van 16 november 2011). Op 15 november 2011 werd bovendien de eerste omkaderingsinstelling (met name het Belgisch Instituut voor Verkeers Veiligheid (BIVV)) door de toenmalige Staatssecretaris voor Mobiliteit erkend. Het is nu nog wachten op officiële aanvragen tot erkenning van kandidaat-dienstencentra. Er bestaan wel reeds informele contacten tussen mijn administratie en mogelijke kandidaat-dienstencentra. Ik ben ervan overtuigd dat zodra het systeem operationeel is, het zijn vruchten zal afwerpen in de strijd tegen rijden onder invloed van alcohol.
2) De wetgever voorzag dat de wet van 12 juli 2009, die het alcoholslot invoerde, in werking trad op 1 oktober 2010. De uitvoering van deze wet is een intensief werk geweest voor mijn administratie, gelet op de complexiteit van het ganse systeem. Verder moest de producent van het alcoholslot zijn product afstemmen op de technische eisen van de Belgische markt en het vervolgens laten testen en goedkeuren door de dienst Metrologie van de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie. Ik moest in dit dossier dan ook rekenen op de interesse en planning van de commerciële wereld.
3) Ik kan geen datum van implementatie vooropstellen, al hoop ik samen met u dat het systeem vandaag in plaats van morgen operationeel is.
4) Zoals ik reeds eerder te kennen gaf, voorziet de wetgeving dat de kosten van het alcoholslot ten laste zijn van de veroordeelde bestuurder, maar dat de rechter de geldboete geheel of gedeeltelijk kan verminderen met deze kosten (zonder dat de geldboete minder dan één euro mag bedragen).
5) Indien de bestuurder werkelijk met een alcoholproblematiek kampt, is het alcoholslot niet de beste sanctie omdat zij de oorzaak van de ziekte niet wegneemt. In dat geval zijn andere pistes zoals medische proeven met herstelexamens beter geschikt. Het alcoholslot is vooral bedoeld voor sociale drinkers, wiens gedrag nog manipuleerbaar is maar die omwille van hun herhaald gedrag en/of hoog alcoholpromillage een groot risico betekenen voor de verkeersveiligheid. Ik hoop dat de rechters openstaan voor de voordelen van het systeem voor bepaalde doelgroepen. Daar waar de klassieke vervallenverklaring geen verdere opvolging en begeleiding van de veroordeelde persoon voorziet, is dat in dit systeem wel geïntegreerd. Bovendien houdt het alcoholslot de bestuurder die te diep in het glas gekeken heeft, resoluut van de baan, hetgeen de verkeersveiligheid van ons allen ten goede komt.
6) Gelet op het voorgaande kan er geen sprake zijn van een mislukking van de invoering van het alcoholslot.