|
|
Erkenning van verworven competenties binnen de federale administratie en de federale overheidsbedrijven
overheidsapparaat
beroepsloopbaan
beroepskwalificatie
beroepservaring
erkenning van getuigschriften van vakbekwaamheid
| 28/12/2011 | Verzending vraag |
| 30/1/2012 | Antwoord |
Herindiening van : schriftelijke vraag 5-2871
Recent berichtte Bpost over een bijzonder vooruitstrevend project, waarbij personeelsleden met weinig of erg lage klassieke diploma's de kans krijgen om via interne opleidingsmogelijkheden een "instapkaart" te verwerven, die door Bpost als gelijkwaardig met bijv . een middelbaar diploma wordt beschouwd. Zo krijgen de mensen met zo'n instapkaart de kans om mee te solliciteren naar functies die een bepaald diploma vereisen. Ik houd eraan om de minister en Bpost te feliciteren voor deze bijzonder sociale en vooruitstrevende keuzes. De zogenaamde EVC of Erkenning van Verworven Competenties biedt al geruime tijd mogelijkheden aan mensen om een mislukte onderwijscarričre te corrigeren. Tegelijkertijd zorgt EVC ervoor dat het "diplomafetisjisme" eindelijk wordt gerelativeerd. Zeker het aanwerving- en zelfs het promotiebeleid van de overheden blijft bijna uitsluitend gebaseerd op het kunnen voorleggen van een juist diploma. Ondertussen weet iedereen, en dat wordt door alle studies beaamd, dat een diploma weliswaar een belangrijke indicator blijft maar zeker geen garanties op kennis en zeker niet op competenties biedt. Toch fnuikt dit diplomafetisjisme de optimale ontwikkeling van de beroepscarričre van zoveel mensen. Hoe vaak bewijzen personeelsleden op de werkvloer, in de dagelijkse praktijk, hun hoge bekwaamheden terwijl hun loopbaan doodloopt op het gebrek aan diploma's.
Beaamt de minister dat het rekrutering- en bevorderingsbeleid van de federale overheid en de federale overheidsbedrijven nog veel te veel steunt op het bezit van diploma's? Dat daardoor heel wat competente en veelbelovende mensen geen toegang krijgen tot bepaalde functies of in hun loopbaan worden gefnuikt?
Wenst de minister de aanpak van Bpost, waar EVC een expliciet aandachtspunt wordt en de hinder van het diplomafetisjisme kan compenseren, uit te breiden naar alle federale overheidsdiensten en -bedrijven? Bestaan hieromtrent al concrete plannen? Beoordeelt de minister, zeker in tijden waar het moeilijker zal worden om geschikt personeel te vinden, het niet als uiterst dringend om rond EVC een actieplan te ontwikkelen dat op korte termijn het rekruterings- en bevorderingsbeleid van de federale overheid en de overheidsbedrijven drastisch zal veranderen… verbeteren?
Vooreerst wens ik u te bedanken voor uw lovende woorden betreffende de participatie van Selor in het Bpost-project. Ik stel met plezier vast dat van buiten de federale overheid (onder andere. Bpost, ) er steeds meer interesse is om de Selor methodologie van de instapkaart (gebruikt in de EVC procedures) toe te passen in een totaalaanpak van certificatie van competenties bij de medewerkers. Het is positief dat ook andere spelers op de arbeidsmarkt deze instapkaart naar waarde schatten en inschakelen in hun talentmanagement. Dit kan enkel de mobiliteit op de arbeidsmarkt ten goede komen en de federale overheid helpen in het aantrekken van competente profielen. Zo slaagden vierentwintig medewerkers van Bpost op de instapkaartproeven (op 141 deelnemers) en kon Selor twaalf Instapkaarten uitreiken (namelijk aan die deelnemers die niet beschikten over een diploma secundair onderwijs). Deze twaalf personen zonder diploma kunnen met hun behaalde Instapkaart nu al deelnemen aan een federale selectie niveau C voor Penitentiair Beambten (die hiervoor opengesteld werd).
In maart 2010 werd het koninklijk besluit van 2 oktober 1937 (artikel 16 §2) houdende het statuut van het rijkspersoneel aangepast zodat afwijking van diplomavoorwaarden – naast het criterium van “schaarste op de arbeidsmarkt” – ook kan toegepast worden voor kandidaten “die houder zijn van een attest dat getuigt van generieke competenties die buiten diploma zijn verworven” (de zogenaamde Instapkaart). Dit attest wordt uitgereikt door Selor en zijn geldigheidsduur wordt bepaald op vijf jaar vanaf de datum van zijn aflevering. De afwijking wordt toegekend door de minister van Ambtenarenzaken op voorstel van de bevoegde minister. Tot op heden heeft mijn voorganger, de minister van Ambtenarenzaken, Inge Vervotte een aanvraag tot dergelijke afwijking ontvangen en doorgevoerd, namelijk voor de ongoing selectie van Penitentiair bewakingsassistent voor de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie (MB 27 mei 2010).
Net zoals u zie ik binnen mijn beleid een bijzondere opportuniteit voor het inschakelen van Elders Verworven Competenties binnen de overheid. Ik dien hierbij aan te stippen dat diploma’s en equivalenten uiteraard nog steeds een belangrijke waarde hebben en eveneens een vorm van houvast op de markt bieden. Ook zal EVC niet van toepassing kunnen zijn voor alle functies aangezien we rekening dienen te houden met gereglementeerde beroepen en beschermde beroepstitels. Bijzondere aandacht dient er ook te zijn voor aansluitende ontwikkelingstrajecten voor die profielen die nog niet over de gevraagde competenties beschikken. Deze boodschappen staan ook centraal in mijn beleid. Mijn basisfocus blijft echter inzetbaarheid van competenties waarbij ik er van overtuigd ben dat een stapsgewijze aanpak aangewezen is. De EVC mogelijkheid zie ik hierbij als een eerste stap richting maximale inzetbaarheid van het potentieel op de arbeidsmarkt. Het is ook binnen deze optiek dat mijn voorganger Selor (binnen hun Board of Stakeholders) gevraagd heeft te onderzoeken hoe de bestaande Instapkaartprocedure als een “pakket” aan de klanten van Selor kan aangeboden worden. Een dergelijke shift waarbij Selor een totaalpakket aan functies, open voor EVC/Instapkaart, aan zijn klanten kan aanbieden (uiteraard onderhandeld als pakket met de sociale partners en andere betrokkenen) laat toe een serieuze stap te zetten richting mijn basisobjectief.