Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-4585

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 23 december 2011

aan de vice-eersteminister en minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen

Politiecontroles - Waarschuwingen - "Police Spotter" - Informatiebronnen

verkeersveiligheid
politiecontrole
snelheidsvoorschriften
alcoholisme
mobiele telefoon
mobiele communicatie

Chronologie

23/12/2011Verzending vraag
25/4/2012Antwoord

Vraag nr. 5-4585 d.d. 23 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De Vlaamse streekkranten maken te pas en vooral te onpas paginabreed reclame voor organisaties zoals "Police Spotter". Op voorwaarde van maandelijkse betalingen waarschuwt deze service 24 uur op 24 over onder andere alcoholcontroles en vaste en mobiele radarcontroles, dit via "interactieve" waarschuwingen en wegeninfo op je smartphone. Het volstaat om een sms te zenden met POLITI naar het nr. 8882 en tevens kan de "PoliceSpotter" worden gedownload.

Dit soort organisaties zorgt dus regelrecht voor het ontduiken of voorkomen van noodzakelijke controles door de politie. Ook de openbare en de commerciële radiostations informeren over politieacties, maar "PoliceSpotter" brengt dus geheime en onverwachte controles van de politie aan het licht.

Dit kan dit niet anders worden bestempeld dan als het boycotten van politieonderzoeken, het aanzetten van snelheidsovertredingen en dusdanig het stimuleren van het overmatig drinken van alcohol om zich toch met een gerust gemoed in het verkeer te begeven:

1) Hoe evalueert en apprecieert de geachte minister deze vorm van het ontduiken van noodzakelijke controles van de politiediensten?

2) Wordt door het toelaten van deze praktijken geen neus gezet naar de vele politiediensten die de strijd aanbinden met snelheidsduivels en dronken chauffeurs?

3) Hoe verklaart zij de efficiëntie van deze organisaties, op welke wijze geraken ze aan de geheime informatie?

4) Heeft zij zekerheid dat deze organisaties hun informatie niet halen bij de politiediensten zelf? Worden hierover voldoende interne controles uitgevoerd?

5) Zal zij stappen ondernemen om deze vorm van het ridiculiseren van politiecontroles te verbieden?

Antwoord ontvangen op 25 april 2012 :

1. We moeten ons eerst en vooral de vraag stellen hoe effectief de informatie is die door deze organisaties wordt verspreid. Hierover zijn bij ons weten geen studies of onderzoeken beschikbaar. Bovendien is het melden van controles op zich een onderdeel van de preventieve maatregelen die getroffen worden. Sommige controles worden door de politie doelbewust gecommuniceerd, echter meestal zonder een juiste datum en uur van de controle te vermelden.

2. Indien er al zou kunnen aangetoond worden dat alle informatie inderdaad correct is, wat de politiediensten ontkennen, dan missen de controles voor de gebruikers van deze toepassingen inderdaad efficiëntie en effectiviteit. Maar nogmaals, geen enkele studie wijst erop dat deze meldingen van – in veel gevallen commerciële ondernemingen - accuraat en correct zijn. Zij waarborgen nooit dat hun gebruikers alsnog niet zouden kunnen gecontroleerd worden op andere locaties, aangezien zij geen overzicht hebben over alle controles.

3. De meeste organisaties halen hun informatie bij de gebruikers zelf en vermoedelijk aan de hand van databanken waarin de plaatsen worden opgenomen waar regelmatig controledispositieven gemeld worden. In principe zijn politiebeambten en het burgerpersoneel dat bij de politie werkt gebonden door het beroepsgeheim. Dit sluit niet uit dat er toch controles gelekt worden met het risico op vervolging, zowel strafrechtelijk als tuchtrechtelijk.

Het netwerk van “tipgevers” van binnen de politiediensten zou zeer groot kunnen zijn: 195 lokale politiezones en de verkeersposten van de federale wegpolitie hebben elk hun eigen planning, waarbij in sommige gevallen het initiatief wordt overgelaten aan de ploegoverste of de leidinggevende van het dispositief om de opstelplaats te kiezen. Dit kan ad hoc gebeuren, maar meestal aan de hand van een lijst van plaatsen, die niet alleen relevant zijn in functie van het te bestrijden fenomeen (snelheid – rijden onder invloed), maar ook veilig en praktisch te gebruiken zijn door de ingezette personeelsleden.

Er bestaat geen enkele centrale databank op regionaal of federaal niveau met een overzicht van alle controlepunten, zodat ook een dergelijke bron niet raadpleegbaar is.

4. Ik verwijs naar het antwoord op vraag 3.

Voorafgaande controleren of er informatie gelekt wordt, is vrijwel onmogelijk te realiseren. Indien er vastgesteld wordt dat er inderdaad informatie gelekt werd naar dergelijke organisaties, dan zal er een onderzoek volgen. Niet alleen de schending van het beroepsgeheim, maar ook corruptie van personeelsleden die hiervoor zouden vergoed worden door een dergelijke organisatie, heeft verregaande gevolgen.

5. Ik beschik niet over middelen om preventief informatie te verbieden op de sociale media. De verantwoordelijke diensten maken in dergelijke gevallen best afspraken met de beheerders van de sociale netwerken om deze informatie niet te verspreiden.

Er zijn nu ook richtlijnen omtrent het gebruik van de nieuwe sociale media en er is een werkgroep bij de politie om te zorgen voor een betere aanpak van het gebruik van de nieuwe sociale media, met het oog op het vermijden van dergelijke problemen.