Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-4545

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 23 december 2011

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen

Schorsing van geneesheren - Cijfergegevens - Toegankelijk maken van de lijst

dokter
beroepsorde
tuchtprocedure

Chronologie

23/12/2011Verzending vraag
26/11/2012Herkwalificatie
9/7/2013Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 5-2938
Geherkwalificeerd als : vraag om uitleg 5-2721

Vraag nr. 5-4545 d.d. 23 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Regelmatig duiken er verhalen op van artsen die ongeacht hun schorsing door de Orde van Geneesheren toch het beroep uitoefenen. Zo ontving ik een brief onlangs met een onthutsende verhaal waarin een aanvraag voor medische regularisatie werd afgewezen omdat het medisch attest werd opgemaakt door een dokter die reeds sinds 2007 levenslang geschorst is door de Orde van Geneesheren. De 'dokter' kon daarbij gemakkelijk gebruik maken van de onwetendheid van de nieuwkomers om hen allerlei zaken wijs te maken.

Hierover de volgende vragen

1. Hoeveel geneesheren werden er jaarlijks geschorst gedurende de periode 2001-2010? Wat waren daarbij de voornaamste redenen van deze schorsingen? Wat is daarbij de gemiddelde schorsingsperiode?

2. Hoeveel geneesheren werden er jaarlijks uit de orde gezet gedurende de periode 2001-2010? Wat waren daarbij de voornaamste redenen van deze schrappingen?

3. Op welke wijze en door wie wordt de handhaving van deze schorsing of schrapping van artsen georganiseerd? Hoeveel gevallen van artsen die zonder vergunning werken werden er jaarlijks geregistreerd gedurende de periode 2001-2010? Op welke wijze wordt er opgetreden tegen artsen die werken zonder vergunning? Wat zijn de mogelijke sancties voor het beoefenen van een geneeskundig beroep zonder vergunning?

4. Acht de minister het een goed idee om een lijst met geschorste en geschrapte artsen publiek beschikbaar te stellen? Of omgekeerd, om een toegankelijke en laagdrempelig systeem (website) te voorzien waar burgers kunnen controleren of hun behandelde arts wel degelijk over de nodige erkenning beschikt?

Antwoord ontvangen op 9 juli 2013 :

Sta mij toe eerst een en ander te verduidelijken wat het gegeven “schorsingen en schrappingen van geneesheren” aangaat.

Wat nu uw vragen betreft:

Mijn administratie is in 2003 gestart met het systematisch registreren en bijhouden van deze gegevens. Voor de gehele periode 2006 tot en met 2011 kan ik u dus meegeven dat er:

Op basis van de beschikbare gegevens kan ik u ook melden dat er in 2012 nog eens 21 schorsingen en één schrapping door de Raden van de Orde van geneesheren en tien intrekkingen van het visum (voorlopig of definitief) door één van de Provinciale Geneeskundige Commissies werden opgelegd.

De voornaamste redenen tot schorsing, schrapping of intrekking en de gemiddelde sanctieperiodes werden echter in de registratie door mijn administratie niet vermeld, en ik moet u hierop dan ook het antwoord schuldig blijven.

De sancties van de Raden van de Orde van geneesheren worden aan de Provinciale Geneeskundige Commissies bezorgd. De Provinciale Geneeskundige Commissies zullen die, samen met de eigen opgelegde intrekkingen, aan de Parketten en aan het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeits-verzekering (RIZIV) doorgeven.

Geneesheren die tijdens een schorsing- of schrappingperiode of na intrekking van het visum de geneeskunde uitoefenen, oefenen de geneeskunde onwettig uit.

Onwettige uitoefening van de geneeskunde is een gewoontemisdrijf, zodat de onwettige handelingen gewoonlijk en dus verschillende malen moeten worden gesteld, en het dus niet om een éénmalige handeling kan gaan. Uitzonderlijk is het gewoonlijk karakter niet vereist, namelijk als men al eerder veroordeeld werd voor onwettige uitoefening, als men reclame heeft gemaakt voor de onwettige handelingen of als men opvallende middelen heeft aangewend of gebruik heeft gemaakt van een titel of van enige benaming, met het doel te doen geloven dat men wettelijk bevoegd is geneeskundige handelingen te stellen.

Gevallen van onwettige uitoefening van de geneeskunde worden reactief opgespoord door de provinciale geneeskundige commissies, in samenwerking met de provinciale raden van de Orde der geneesheren. Deze commissies kunnen echter zelf niet sanctioneren en sturen de dossiers door naar het territoriaal bevoegde Parket dat over vervolging beslist.

Voor de periode 2006-2011 kan ik u melden dat er 39 dossiers aangaande de onwettige uitoefening van de geneeskunde aan de Parketten werden bezorgd. In 2012 waren er 7 dossiers. Ik moet u er wel op wijzen dat dit een globaal cijfer is: het betreft dus niet alleen geneesheren die tijdens een schorsingperiode toch de geneeskunde beoefenen, maar ook de mensen die geneeskunde uitoefenen zonder diploma, of beoefenaars van andere gezondheidsberoepen die geneeskundige handelingen hebben gesteld.

Het koninklijk besluit nr. 78 voorziet in artikel 38 voor onwettige uitoefening van de geneeskunde in de mogelijkheid van gevangenisstraffen van acht dagen tot zes maanden en geldboetes van vijfhonderd euro tot vijfduizend euro of één van die straffen alleen.

Daarnaast kan het RIZIV ook een strafrechtelijke zaak aanhangig maken voor valsheid in geschrifte en fraude, indien de geneesheer tijdens een schorsing- of schrappingperiode of na intrekking van het visum attesten zou opmaken.

Betreffende het publiek beschikbaar stellen van een lijst.

Ikzelf ben zeker voorstander van transparantie, maar met oog voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, en het re-integratieprincipe nadat iemand zijn straf heeft uitgezeten.

Ik kan mij ook alleen maar vinden in een niet-discriminerende maatregel, waarmee ik bedoel dat maatregelen van deze aard moeten gelden voor alle beoefenaars van gezondheidsberoepen zoals bedoeld onder het koninklijk besluit (KB) 78, en niet alleen voor geneesheren.

Artikel 35quaterdecies van het KB nr. 78 voorziet thans echter niet in de registratie van schorsingen, schrappingen en/of intrekkingen van visa van beoefenaars van gezondheidszorgberoepen in het kader van dat kadaster. De wet voorziet alleen in een publiek toegankelijke lijst van de identiteitsgegevens van de gezondheidszorgwerkers.

Mijn administratie kan nu alleen wettelijk vastgelegde zaken openbaar maken.

De problematiek van de informatie aan de patiënten ligt mij echter zeer nauw aan het hart, en ik zal ervoor zorgen dat die kwestie aan bod komt wanneer we over de modernisering van de orden zullen debatteren.