Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-3906

van Bert Anciaux (sp.a) d.d. 28 december 2011

aan de minister van Justitie

Onderzoeksrechters - Fouten - Analyse - Gevolgen

rechter
strafprocedure

Chronologie

28/12/2011Verzending vraag
22/8/2012Antwoord

Vraag nr. 5-3906 d.d. 28 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Recent werd een aantal beschuldigden van drugshandel buiten vervolging gesteld omdat de betrokken onderzoeksrechters fouten maakten. Deze rechters werden prompt geschorst en kregen tijdelijk andere taken toegewezen.

Hierover de volgende vragen:

1) Hoeveel keer kwam het jaarlijks voor, in de periode 2006-2010 dat onderzoeksrechters fouten maakten waardoor beschuldigden vrijuit gingen?

2) Kunnen deze fouten worden gerubriceerd en welke conclusies kan men uit een analyse van deze fouten trekken?

3) Hoe werden de onderzoeksrechters die in de fout gingen gestraft?

Antwoord ontvangen op 22 augustus 2012 :

1-2-3. Ik beschik niet over concrete cijfers die aantonen hoeveel onderzoeksrechters fouten hebben gemaakt in de periode 2005-2010 waardoor beschuldigden vrij uitgingen en om welke fouten het juist ging. Ik ben mij er terdege van bewust dat dergelijke fouten bij het opsporen van misdrijven soms gebeuren en maatschappelijk als zeer onrechtvaardig worden aangevoeld. Het komt aan de korpsoverste toe om in dat geval op te treden en eventueel een tuchtprocedure op te starten. Indien nodig kan de korpschef bij wijze van ordemaatregel in toepassing van artikel 406, eerste lid, van het gerechtelijk Wetboek de betrokken magistraat uit zijn ambt schorsen voor de duur van de vervolging en tot de eindbeslissing is genomen. Ik heb er vertrouwen in dat de korpschefs hun bevoegdheden terzake gepast uitoefenen, hetgeen ook gebleken is naar aanleiding van de feiten waarop de vraag doelt. Zodra de feiten aan het licht kwamen, heeft de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen na overleg en in het belang van de goede werking van de rechtbank de betrokken onderzoeksrechters uit hun ambt geschorst. De tuchtoverheden zullen dan na grondig onderzoek oordelen of de feiten dienen bestraft te worden. Uit cijfers van de tuchtbeslissingen waarover ik momenteel beschik voor de periode 2006-2010 blijkt dat er één onderzoeksrechter een tuchtstraf heeft opgelopen met name de inhouding van wedde en dit wegens verzuim in onderzoeksdossiers.