|
|
Krijgsmacht - C-130 vliegtuigen - Pannes - Duurtijd - Kosten - Samenwerking met andere landen
luchtmacht
militaire luchtvloot
onderhoud
| 19/9/2011 | Verzending vraag |
| 7/12/2011 | Dossier gesloten |
Heringediend als : schriftelijke vraag 5-4923
Na eerdere - voor sommige erg vermakelijke, voor anderen ronduit ergerlijke - verhalen over falende C-130 legervliegtuigen, bleek het einde augustus 2011 weerom zo. Een vlucht met dergelijk vliegtuig naar Afghanistan strandde in Bakoe. Een van de vier motoren weigerde te starten, dus het tuig bleef aan de grond. Gevolgen: de aanwezige technici en journalisten zouden worden gerepatrieerd en via een andere vlucht naar Afghanistan vliegen. De reservestukken zouden zes dagen later beschikbaar komen.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:
1) Hoe vaak werden de C-130 vliegtuigen van het Belgische leger de voorbije drie jaren met een ernstige panne (die een verdere vlucht onmogelijk maakte) geconfronteerd, dit per jaar?
2) Hoe lang duurt het gemiddeld om deze vliegtuigen te depanneren?
3) Hoe veel extra kosten, zowel qua herstellingen maar ook qua inzet van andere vliegtuigen voor de zelfde vluchten, de verloren kosten van de gestrande vluchten, enz., veroorzaakten deze pannes?
4) Beschikt Landsverdediging over een specifiek beleid dat deze regelmatige pannes poogt te minimaliseren of zelfs uit te sluiten of een sneller herstel mogelijk maakt? Zo ja, uit welke concrete maatregelen bestaat dit beleid en werpt het vruchten af? Zo niet, hoe verklaart de minister de afwezigheid van zulke aanpak?
5) Beoordeelt de minister het nog steeds als verantwoord om deze vliegtuigen zo vaak in te zetten? Zou ons leger hier niet beter wat terughoudendheid, spaarzaamheid en bescheidenheid aan de dag leggen? Kan er hieromtrent niet veel efficiënter worden samengewerkt met buurlanden of bevriende naties?