|
|
Israël - Grenzen - Uitspraken van premier Netanyahu - Belgisch standpunt
Israël
Palestijnse kwestie
Palestina
| 16/6/2011 | Verzending vraag |
| 29/9/2011 | Antwoord |
In een recente en belangrijke toespraak over de relatie tussen het Midden-Oosten en de Verenigde Staten stelde president Obama dat de grenzen van een toekomstige Palestijnse Staat gebaseerd moeten zijn op de grenzen van 1967. Zeer snel volgde er een afwijzing van dit voorstel door de Israëlitische premier. Volgens Netanyahu zou een terugtrekking van het Israëlitische leger naar de grenzen van 1967 de veiligheid van Israël in gevaar brengen en grote joodse nederzettingen op de westelijke Jordaanoever buiten de grenzen van Israël plaatsen.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:
1) Welke landsgrenzen worden door België erkend met betrekking tot Israël? Beschouwt België de aanwezigheid van de Israëlitische overheid buiten deze grenzen en binnen Palestijns grondgebied als een illegale bezetting?
2) Beaamt de geachte minister dat de erkenning van de grenzen van 1967 door beide partijen een conditio sine qua non is voor een duur- en vreedzame oplossing van het conflict? Zo ja, hoe beoordeelt de geachte minister de uitspraken van Natanyahu in dat opzicht?
3) Heeft België de Israëlitische autoriteiten reeds aangesproken en om uitleg gevraagd over de uitspraken van Netanyahu? Met welk resultaat?
4) Beaamt hij mijn beoordeling dat de huidige Israëlitische regering de zaken eerder bemoeilijkt dan dat ze een vreedzame conflictresolutie faciliteert? Gaat hij akkoord dat er een grotere internationale druk nodig is om de Israëlitische regering tot meer toegefelijkheid te dwingen? Zo ja, wanneer en op welke wijze denkt België hier een rol in te spelen? Zo nee, kan hij zijn antwoord motiveren?
1. De grenzen van Israël zijn nog niet vastgelegd. België baseert zich op resolutie 181 van 1947 waarin voor Jeruzalem en omliggende gebieden een tijdelijk internationaal statuut werd voorzien (Corpus Separatum), op de verschillende resoluties van de Verenigde naties Veiligheidsraad, in het bijzonder 242 en 338, die uitgaan van de grenzen van voor de oorlog van juni 1967 en op het standpunt van de Europese Unie, dat ook de grens van 1967 bekijkt als de basis voor een territoriale regeling tussen de toekomstige Staat Palestina en Israël. Samen met de rest van de Europese Unie (EU) beschouwt België de Israëlische aanwezigheid buiten deze grenzen als een bezetting.
2. Het is het vaste standpunt van de EU dat de grenzen van 1967 de basis zijn voor een regeling en dat elke wijziging door beide partijen dient te worden afgesproken.
3. De Israëlische autoriteiten kennen het standpunt van de EU en België zeer goed.
4. Er is volgens mij zeer zeker een rol weggelegd voor de internationale gemeenschap. Samen met de beide partijen moet er gezocht worden naar een onderhandelde oplossing. De “road map” uit 2003 blijft nog altijd een richtinggevend document. De verplichtingen van de beide zijden staan erin beschreven en elk van hen dient daaraan te voldoen. Beide partijen moeten zo snel mogelijk betekenisvolle onderhandelingen starten, binnen een welbepaald tijdskader. Mevrouw Ashton, de Hoge Vertegenwoordiger van de EU voor het Buitenlands Beleid, is de jongste maanden erg actief geweest, ook in Kwartetverband. België steunt haar werk.