|
|
Handelszaken - Diefstal in winkels - Beveiliging - Verdelen van kaartlezers voor elektronische identiteitskaarten
detailhandel
diefstal
elektronische overheid
| 9/5/2011 | Verzending vraag |
| 20/6/2011 | Antwoord |
De heer Van Quickenborne en uzelf hebben ervan gesproken om 10.000 kaartlezers voor elektronische identiteitskaarten te verdelen bij handelaars om de winkeldiefstallen beter te kunnen bestrijden.
Daartoe zijn de investeringen in beveiliging die fiscaal mogen worden afgetrokken, uitgebreid tot de kaartlezers voor elektronische identiteitskaarten. Dat zou de handelaars de mogelijkheid moeten bieden om sommige criminele feiten sneller aan te geven. Bijna de helft van de handelaars zou diefstallen of pogingen tot inbraak immers niet bij de politie aangeven.
Zijn die 10.000 kaartlezers al verdeeld? Hebben veel kleinhandelszaken die lezers aangevraagd? Zijn er sedert de invoering van dit systeem al klachten ingediend? Waar komen de klachten die via de kaartlezer voor elektronische identiteitskaarten zijn ingediend terecht en hoe worden ze behandeld? Weet u waarom de handelaars de criminele feiten waar ze het slachtoffer van zijn niet bij de politie aangeven? Als het gaat om een gebrek aan vertrouwen, wat zal de kaartlezer daar dan aan veranderen? Worden er nog andere veiligheidsmaatregelen voor de handelaars onderzocht?
De vraag of 10.000 kaartlezers al werden uitgedeeld aan de handelaars ten einde winkeldiefstallen beter te bestrijden, behoort tot de bevoegdheid van mijn collega, de minister van Economie en Administratieve vereenvoudiging.
De vraag of vele kleinhandelaars een kaartlezer hebben gevraagd, valt eveneens onder de bevoegdheid van mijn collega, de minister van Economie en Administratieve vereenvoudiging.
Sinds het bestaan van het systeem police-on-web, werden er inderdaad klachten online neergelegd bij de politie. U vindt hieronder de juiste aantallen:
in 2007: 68;
in 2008: 76;
in 2009: 30;
in 2010: 172.
Alle elektronisch neergelegde klachten worden, op automatische en digitale wijze, doorgestuurd naar de politiezones waar de feiten zich hebben afgespeeld. De plaats van de feiten bepaalt dus welke politiezone de klacht moet opnemen en behandelen. Dat houdt eveneens in dat het aan de politie van de plaats van de feiten is om het lokale parket hiervan op de hoogte te brengen.
De redenen waarom handelaars de criminele feiten waarvan zij het slachtoffer zijn, niet aangeven, kunnen zeer uiteenlopend zijn. Het kan gaan om een gebrek aan tijd vanwege bepaalde handelaars of de beperkte waarde van de gestolen goederen. Het feit dat de klacht wordt neergelegd tegen onbekende daders die de handelaar niet of niet voldoende kon identificeren, kan hem eveneens weerhouden een klacht neer te leggen. In dit verband, kan de toepassing police-on-web duidelijk een oplossing bieden: het systeem laat immers toe onmiddellijk en met inzet van beperkte middelen (een computer en kaartlezer) een klacht neer te leggen. Dit kan een voldoende motivering zijn voor bepaalde handelaars om klacht neer te leggen.
Mijn administratie werkt momenteel, in samenwerking met vertegenwoordigers van zelfstandigen en de politie, aan de opstelling van een handleiding inzake winkeldiefstalpreventie.