|
|
Internetsites met illegale inhoud - Blokkeren - Voorwaarden, legaal kader en controle
internet
internetsite
computercriminaliteit
toezicht op de communicatie
censuur
| 29/3/2011 | Verzending vraag |
| 21/4/2011 | Antwoord |
België beschikt over de bevoegdheid en instrumenten om bepaalde internetsite te blokkeren indien de inhoud ervan door de Belgische wetgeving als illegaal wordt aanzien. De bekendste voorbeelden hiervan zijn websites die kinderporno publiceren of illegale gokactiviteiten aanbieden.
Deze praktijk behoort in elk geval tot de bevoegdheid van een rechtsstaat. Toch mag men zich, binnen hetzelfde kader van de rechtsstaat, afvragen onder welke voorwaarden, binnen welk legaal kader en onder welke democratische controle deze maatregelen worden genomen.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:
1) In hoeveel gevallen besliste de Belgische overheid tot de blokkering van een internetsite gedurende de periode van 2006 tot 2010 (per jaar)? Welke evolutie tekent zich hier af? Hoe duidt de geachte minister deze cijfers en ontwikkelingen? Kan hij mij een lijst bezorgen van de door de overheid geblokkeerde sites met daarbij de respectieve argumentatie?
2) Binnen welke wettelijke kaders neemt hij de beslissingen om bepaalde internetsites te blokkeren? Hoe toetst hij deze beslissing af? Beschikt hij over een gespecialiseerde dienst? Zo ja over welke middelen beschikt deze (mankracht, budget, …)? Hoe verloopt concreet de procedure om een site te blokkeren, welke beslissingen worden door wie genomen in welke fase? Wie neemt de uiteindelijke beslissing en wie draagt de eindverantwoordelijkheid? Voor hoelang gelden deze blokkeringen?
3) Welke controlemechanismen zien toe op de totstandkoming en de beslissing om websites te blokkeren? Kan een getroffen site in beroep gaan tegen deze beslissing? Hoe verloopt dit? In hoeveel gevallen werd er in de periode van 2006 tot 2010 beroep aangetekend, met welk resultaat?
4) Welk soort websites worden er geviseerd (kinderporno, goksites, phishing, …)? Worden deze actief opgespoord en geblokkeerd of treedt de overheid pas op na klachten?
5) Hoe kadert hij deze aanpak in internationale afspraken en acties? Pleegt hij hierover overleg met de Europese Commissie en de andere landen van de Europese Unie? Wat zijn de resultaten van deze Europese acties? Krijgt deze kwestie ook gestalte in andere internationale verbanden? Zo ja, welke en met welke effecten?
Ziehier mijn antwoord op de vraag van het geachte lid:
1. Momenteel hebben enkel de gerechtelijke overheden de wettelijke bevoegdheid om illegale websites te blokkeren. Het antwoord op deze vraag valt dan ook binnen de bevoegdheid van mijn collega, de minister van Justitie.
2, 3, 4 en 5. Naast de gerechtelijke procedures maakt richtlijn 2000/31/EG betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt “Richtlijn inzake elektronische handel” het de lidstaten mogelijk om, onder bepaalde voorwaarden, websites waarvan de verantwoordelijke in een andere lidstaat gevestigd is, op hun grondgebied ontoegankelijk te maken, wanneer de volgende belangen in het gedrang komen: de openbare orde, de bescherming van de volksgezondheid, de openbare veiligheid, de bescherming van de consumenten. De wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet is de omzetting van die richtlijn en bepaalt de administratieve procedure die moet worden gevolgd, onverminderd de gerechtelijke procedure. Alvorens in België maatregelen mogen worden getroffen, moet de betrokken lidstaat aangemaand worden zelf de nodige maatregelen te nemen bij de verantwoordelijke van de website die de voornoemde belangen schaadt. Indien de lidstaat daaraan geen gevolg geeft of onvoldoende maatregelen neemt, moet de Europese Commissie worden geïnformeerd over de blokkeringsmaatregel die de Belgische overheid wil treffen. Daarna moet de aanvraag worden gedaan bij de onderzoeksrechter van het gerechtelijk arrondissement Brussel, die de Belgische toegangsproviders kan verplichten om de illegale website op het Belgische grondgebied ontoegankelijk te maken voor een duur van maximaal één maand. De Belgische overheden die belast zijn met openbare orde, volksgezondheid, openbare veiligheid en consumentenbescherming zijn van mening dat deze procedure niet is aangepast aan de nieuwe technologieën. Er is absoluut nood aan een nieuwe, aangepaste en snelle procedure om te verhinderen dat de Belgische burgers het slachtoffer worden van illegaal gedrag op internet. Daarbij moet de rechtszekerheid van de technische tussenpersonen, zoals de hostingproviders en de toegangsproviders, verzekerd zijn, evenals de rechten van verdediging van de verdachten. Mijn administratie analyseert momenteel de mogelijkheden tot wijziging van de wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, alsook van de wet van 11 maart 2003 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij als bedoeld in artikel 77 van de Grondwet.