|
|
Werklozen -Verschil in de behandeling - Beroepsstatuut van de echtgenoot - Zelfstandige echtgenoot
werkloosheidsverzekering
zelfstandig beroep
| 1/3/2011 | Verzending vraag |
| 1/4/2011 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-1588
Als de partner van een zelfstandige beroepsbeoefenaar zijn werk verliest, heeft hij geen recht op de werkloosheidsuitkering voor een samenwonende met gezinslast. Na afloop van de eerste periode van werkloosheid valt de uitkering van 60% van het laatste loon terug op 40%, en dit voor een periode die door het beroepsverleden wordt bepaald. Nadien ontvangt hij een forfaitaire vergoeding. Mocht hij als samenwonende met gezinslast worden beschouwd, zou hij na het eerste jaar werkloosheid een uitkering ten bedrage van 60% van zijn laatste loon blijven ontvangen.
In een gelijkaardige situatie kennen de Hulpkas voor Werkloosheidsuitkeringen en de Rijksdienst voor arbeidsvoorziening (RVA) afwijkingen toe voor partners van loontrekkenden met een bescheiden inkomen, dat wil zeggen minder dan 612 euro per maand. Als alle voorwaarden vervuld zijn, behoudt de partner van een loontrekkende het statuut van samenwonende met gezinslast, ook al woont hij samen met iemand die een beroepsinkomen heeft.
Sommige zelfstandigen verdienen minder dan het wettelijke plafond van 612 euro per maand. Zelfstandigen met een bescheiden inkomen worden soms zelfs vrijgesteld van de betaling van sociale bijdragen op basis van artikel 37 van het koninklijk besluit van 19 december 1967 houdende algemeen reglement in uitvoering van het koninklijk besluit nr 38 van 27 juli 1967, houdende inrichting van het sociaal statuut der zelfstandigen. . De werkloze die met een zelfstandige partner samenleeft, verliest dus een aanzienlijk bedrag aan werkloosheidsuitkeringen, enkel en alleen vanwege de aard van het inkomen van zijn partner.
Hoeveel gezinnen vallen onder die ongelijke behandeling? Waarom gaat de RVA niet van het inkomen van de echtgenoot uit om de hoogte van de werkloosheidsuitkering te bepalen?
De antwoorden die moeten worden gegeven op de vragen gesteld door het geachte lid, vallen niet onder de bevoegdheid van de minister van Zelfstandigen. Het is de werkloosheidsreglementering die de beoogde bepalingen bevat.