|
|
Hormonenmaffia - Veeteelt - Pro-hormonen - Nieuwe screeningmethoden
veeteelt
hormoon
georganiseerde misdaad
veterinaire inspectie
Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen
| 9/2/2011 | Verzending vraag |
| 23/3/2011 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-1284
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-1285
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-1287
Recent heb ik informatie ontvangen over een nieuwe strategie van de hormonenmaffia en de malafide vetmesters in de veeteelt. Pro-hormonen zijn de voorlopers van hormonen; het zijn stoffen die door enzymen in het lichaam in groeibevorderende hormonen worden omgezet. Bodybuilders gebruiken pro-hormonen, maar ze komen ook voor bij vleeskoeien- en kalverhouders.
De pro-hormonen kunnen in het voer zitten of worden in een pilletje of met in een inspuiting toegediend. Een Nederlandse onderzoeker slaagde er in december 2010 in om de aanwezigheid van die pro-hormonen efficiënt te traceren. De betrokken onderzoeker, de heer Jeroen Rijk, verbonden aan het Nederlandse Instituut voor voedselveiligheid (RIKILT), onderdeel van Wageningen UR, kan nu ook de aanwezigheid van verboden pro-hormonen in vlees aantonen.
De aanwezigheid van pro-hormonen in veevoer kan vooreerst worden aangetoond met behulp van een "bioassay". Bij die test wordt een leverextract gebruikt dat de benodigde enzymen heeft om het pro-hormoon in het hormoon om te zetten.
Daarnaast kan de aanwezigheid van het pro-hormoon ook in de urine van het dier worden aangetoond. Daarvoor maakt men een "urineprofiel" van runderen met en zonder pro-hormonen. In de urine van beide groepen van runderen komen van nature hormonen voor, maar door naar de verschillen in de urinesamenstelling te kijken, kan Rijk misbruik van pro-hormonen aantonen.
Een derde methode om de aanwezigheid van verboden pro-hormonen aan te tonen is door de genexpressie in de lever van runderen te meten. Die genexpressie komt tot uiting door middel van de hoeveelheid. Als bepaalde afwijkingen in het RNA in levermonsters worden geconstateerd, duidt dit op het gebruik van pro-hormonen. In tegenstelling tot de twee andere methoden is die test nog niet gebruiksklaar.
Graag had ik hierover dan ook volgende vragen gesteld.
1) Hoe wordt in ons land de aanwezigheid van pro-hormonen in het vlees en / of het veevoeder gedetecteerd? Kan de minister de technieken gedetailleerd overlopen en aangeven in welke labo's de onderzoeken worden gevoerd?
2) Is zij of zijn de bevoegde diensten vertrouwd met de recente doorbraak in Nederland wat betreft de detectie van pro-hormonen en dit via de methode van de "bioassay" via het "urineprofiel "? Is ze het eens met het feit dat ook bij ons dringend via deze onderzoeksmethoden de strijd tegen de pro-hormonen moet worden aangebonden? Zo neen, waarom niet en kan ze dit uitvoerig toelichten?
3) Kan de minister uitvoerig toelichten in welke takken van de veehouderij de pro-hormonen het meest worden toegepast? Kan ze dit met cijfergegevens toelichten?
4) Hoeveel handelaren van pro-hormonen werden reeds in vervolging gesteld? Hoeveel van die handelaren werden reeds veroordeeld en dit respectievelijk in de afgelopen drie jaar?
5) Hoeveel malafide veetelers en vetmesters werden reeds vervolgd voor het gebruik van pro-hormonen? Hoeveel van die veetelers en vetmesters reeds werden veroordeeld?
6) Is de minister bereid de strijd tegen het gebruik van pro-hormonen door malafide veetelers op te drijven en kan ze dit concreet toelichten?
1. In België gebeurt de systematische controle
op de aanwezigheid van pro-hormonen in preparaten (spuiten, verdachte
materialen ) momenteel met LC-MS (Liquid Chromatography Mass
Spectrometry) in het Federaal Laboratorium voor de veiligheid van
de voedselketen van Gentbrugge (FLVVG) conform Beschikking
2002/657/EG. De controle in diervoeder en vlees voor deze
componenten gebeurt niet systematisch. Hierbij dient te worden
opgemerkt dat de testen aangehaald in het proefschrift waarvan het
geachte lid verwijst, screeningsmethoden zijn die een mogelijk
misbruik kunnen aantonen. Echter het bewijs leveren dat dit voldoet
aan de Europese wetgeving, kan met deze testen niet. Hiervoor moet
voldaan worden aan de identificatiecriteria van de component die
werden vastgelegd in punt 2 van Beschikking 657/2002/EG. Daarnaast is
het ook belangrijk om op te merken dat deze pro-hormonen voorlopers
zijn in de synthese van de natuurlijk voorkomende hormonen
testosteron en estradiol en dus ook van nature kunnen voorkomen in
urine en vlees.
Het misbruik van deze exogeen toegediende
natuurlijke pro-hormonen zou dan kunnen worden aangetoond met behulp
van GC-C-IRMS (Gas Chromatography Combustion Isotope Ratio
Mass Spectrometry), een techniek die momenteel wordt
geïmplementeerd in het FLVVG.
2. In België wordt voor het opsporen van
misbruik van hormonale substanties en pro-hormonen gebruik gemaakt
van multi-residu-methoden op basis van LC-MS. Hierbij wordt de meting
van verschillende componenten gecombineerd. Het detecteren van
pro-hormonen, via de methode van “bio-assays” of
via het “urineprofiel” wordt momenteel in de Belgische
labs niet toegepast. Deze ontwikkelde screeningsmethoden kunnen een
mogelijke werkwijze zijn om het misbruik van pro-hormonen aan te
tonen, maar zijn niet bindend.
Deze stelling wordt ook bevestigd
door het proefschrift dat zegt: “Daarnaast is de bruikbaarheid
van profileringstechnieken (“omics”) onderzocht.
Vergelijking van metabolietprofielen in urine, of genprofielen in
lever liet grote verschillen tussen controle en met prohormoon
behandelde dieren zien. De uitkomsten van dit onderzoek resulteerde
in een panel van nieuwe concepten en screeningsmethodes om
prohormoonmisbruik aan te tonen, waarmee de bestaande
controlemethoden kunnen worden aangevuld.”
Ook hier dient
dezelfde opmerking gemaakt te worden als in vraag 1 nl. dat deze
pro-hormonen ook van nature kunnen voorkomen en dat een profiel zal
dienen te worden opgemaakt van dieren die behandeld werden met
pro-hormonen en niet-behandelde dieren. Zelfs na identificatie van
deze componenten met massaspectrometrie volgens Beschikking
657/2002/EG is exogene toediening van deze stoffen en misbruik ervan
niet aangetoond.
3. Het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen (FAVV) heeft geen kennis in welke takken pro-hormonen worden toegepast. In 2010 werden 2 pro-hormonen aangetroffen in een spuit bij een controle in de paardensector (wedrennen).
4. In de laatste 3 jaar werden geen handelaars van pro-hormonen veroordeeld.
5. Er werden geen veetelers of vetmesters in vervolging gesteld of veroordeeld voor het gebruik van pro-hormonen.
6. Door het eventueel gebruik van pro-hormonen op dieren wordt de endogene hormoon aanmaak van het dier gestimuleerd; het is moeilijk op het dier zelf te kunnen uitmaken of er pro-hormonen werden toegediend. Met de ingebruikname van de GC-C-IRMS methode (zie antwoord op vraag 1) zal dit inde toekomst vermoedelijk wel mogelijk worden.