|
|
Politie - Leidinggevende ambtenaren - Meldpunt Integriteit
politie
plichten van de ambtenaar
machtsmisbruik
corruptie
| 8/2/2011 | Verzending vraag |
| 29/8/2011 | Antwoord |
De politievakbond Vrij Syndicaat van het openbaar ambt (VSOA) lanceerde - weliswaar met weinig bijval - een kliklijn die agenten en medewerkers van de politie de kans geeft om wanpraktijken van leidinggevende politiemensen te melden. Uiteraard bestaan er formele wegen om dergelijk wangedrag te melden, bijvoorbeeld het Meldpunt Integriteit. Toch is het verbazingwekkend en zelfs ontluisterend dat een vakbond besluit om tot dit soort acties over te gaan. Ongeacht de vragen bij de ethiek en zelfs bij de positieve effecten van een kliklijn, geeft de VSOA een significant signaal. Enerzijds vraagt zij aandacht voor een klaarblijkelijk ruim verspreide en ook irritante graaicultuur bij leidinggevenden, anderzijds wijst zij op de vermoedelijke inefficiëntie en het onvoldoende functioneren van de bestaande systemen, zoals het Meldpunt Integriteit.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:
1) Over welke aanwijzingen beschikt de geachte minister over het fenomeen graaicultuur bij leidinggevende politiemensen, dat vooral wijst op een systematische maar oneigenlijke verrijking gekoppeld aan allerlei wanpraktijken? In welke mate be- of veroordeelt zij het initiatief van het VSOA op zijn relevantie en zinvolheid? Kan zij ons verzekeren dat deze zogenaamde graaicultuur zeker niet systematisch, endemisch aanwezig is binnen de leidinggevende kaders?
2) Hoeveel meldingen ontving het Meldpunt Integriteit sinds het beschikbaar werd, per jaar en per soort, tot en met 2010? Hoe evalueert en duidt zij deze kwantiteiten en kwaliteiten? Welke conclusies verbindt zij aan de evolutie ervan in de tijd? Leidden de ervaringen van dit Meldpunt tot concrete maatregelen? Zo ja, welke? Zo niet, waarom niet?
3) Hoeveel officiële dossiers over wanpraktijken van leidinggevende politiebeambten zijn er momenteel in onderzoek? Over welke feiten gaat het? Vertonen deze feiten een territoriale significantie? Hoeveel van deze dossiers dienden zich aan, per jaar, in de periode 2006-2010? Tot welke gevolgen leidden deze dossiers? In hoeveel dossiers stelde de Staat zich burgerlijke partij en trachtte zij ten onrechte verworven premies, boni of voordelen terug te vorderen? In hoeveel gevallen lukte dat en wat werd er gerecupereerd?
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen.
Bij mijn weten zijn er heel weinig vastgestelde gevallen van leidinggevende politiemensen die zich aan dat soort praktijken zouden schuldig maken. Die politiemensen – korpschefs in de lokale politie en directeurs(-generaal) bij de federale politie - genieten immers een mandaattoelage en die is niet cumuleerbaar met toelagen voor onregelmatige prestaties. Als er over graaicultuur wordt gesproken, wordt er meestal het nutteloos of zelfs frauduleus genereren van dat soort toelagen bedoeld maar dat is dus onmogelijk voor mandaathouders.
Binnen de geïntegreerde politie bestaat geen kliklijn of Meldpunt Integriteit. Er staan echter wel andere kanalen ter beschikking van medewerkers die een klacht willen uiten.
Intern kan elk personeelslid bij zijn/haar leidinggevende aankloppen om misbruiken aan te kaarten. Daarnaast bestaat er ook een dienst Intern Toezicht die dit type klachten kan ontvangen. Extern kan elk personeelslid terecht bij het Vast Comité P, de Algemene Inspectie of het parket van de procureur des Konings. Het Comité P is een extern controleorgaan van alle ambtenaren met politiebevoegdheid dat onder de begeleiding van het federale parlement staat. De Algemene Inspectie van de federale politie en van de lokale politie (AIG) staat onder de bevoegdheid van de minister van Binnenlandse Zaken en de minister van Justitie. Elke ambtenaar die in de uitoefening van zijn ambt kennis krijgt van een misdaad of wanbedrijf is er eveneens toe gehouden hiervan melding te maken bij de procureur des Konings.
Naast deze klachtenkanalen, die reactief van aard zijn, bestaat binnen de geïntegreerde politie eveneens een expertise- en adviespunt integriteit dat ten dienste staat van de mandaathouders. Het gaat om een intern en niet-permanent orgaan dat vanuit een preventief en proactief oogpunt werkt. Mandaathouders kunnen concrete dilemma’s aan dit punt voorleggen waarna hen een niet-bindend advies verstrekt wordt. Dit orgaan is samengesteld uit leden van zowel de lokale als de federale politie.
Het expertise- en adviespunt behandelde tot op heden een zestal vragen die onder andere handelen over het ontvangen van uitnodigingen, het organiseren van bepaalde activiteiten binnen de dienst en het gebruik van informatie.
Wat uw derde vraag betreft, is het onmogelijk om binnen de tijdslimiet de nodige gegevens over te maken. Afgezien van één gewezen korpschef van een lokale politie en de zaak Koekelberg, heb ik geen weet van beschuldigingen in dit raam aan het adres van leidinggevende politieambtenaren. Wellicht kan een bevraging van het Comité P meer gedetailleerde informatie opleveren.