Overlijden van baby's - Verkeerde diagnose van wiegendood - Maatregelen - Preventie
kindersterfte
medische diagnose
forensische geneeskunde
2/2/2011 | Verzending vraag |
7/12/2011 | Dossier gesloten |
Heringediend als : schriftelijke vraag 5-4624
Van de ongeveer 460 overlijdens van kinderen van minder dan een jaar oud, wordt 90% aan een natuurlijke oorzaak toegeschreven, waarvan zestig gevallen van wiegendood. Professor Van Den Bogaert, een forensisch geneesheer, betwijfelt die cijfers. Hij beklemtoont dat wiegendood enkel als diagnose mag worden gesteld als alle andere mogelijkheden zijn uitgesloten. De arts verwijst echter naar andere oorzaken, zoals verstikking omdat een kindje tussen de ouders sliep, of knelling in onaangepast beddengoed, of wegzakken tussen kussens in een sofa. Uiteraard smeekt die vaststelling om meer preventie, een opdracht van de gemeenschappen. Toch is er ook nood aan meer kennis van de doodsoorzaken. Om foutieve diagnoses van wiegendood te vermijden, zijn onder meer autopsie, een grondige studie van het medisch dossier en een reconstructie noodzakelijk.
Graag kreeg ik een antwoord de volgende vragen.
1) Is de minister op de hoogte van de hypothese dat heel wat diagnose van wiegendood een andere oorzaak zouden verhullen?
2) Onderschrijft hij het belang om foutieve diagnoses van wiegendood te voorkomen en is hij bereid om de parketten hieromtrent meer en gedetailleerde instructies te geven?
3) Pleegde hij hieromtrent al overleg met zijn collega van Volksgezondheid en met de gemeenschappen, en dit in het kader van voorlichting van zowel artsen en verpleegkundigen en van de noodzaak aan preventie?