|
|
De aanpak van cannabistelers
handel in verdovende middelen
gerechtelijke vervolging
| 27/3/2014 | Verzending vraag |
| 28/4/2014 | Einde zittingsperiode |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-4912
De teelt van cannabis in ons land zit fors in de lift. Dit is zeker zo in Limburg, waar vorig jaar 200 plantages werden ontdekt en dit jaar alleen al in de jongste 10 weken 45 plantages werden opgerold.
Als oorzaak voor de stijging wordt gewezen op de hardere aanpak in Nederland, waar zogeheten 'afpakteams' de "bendeleden financieel pluimen door ze de laatste cent druggeld af te nemen. Dat werkt," aldus Gazet van Antwerpen dd. 12 maart.
De kweek en verkoop van cannabis is ook bijzonder lucratief. 100 planten zouden goed zijn voor 5 kg wiet, vier keer per jaar zelfs, wat een trimestriële omzet zou betekenen van 20.000 euro. Bij de politie is te horen dat het verschil tussen drugswinst en straf veel te klein is. De gangbare straf voor telers is een jaar cel en een boete van 6.000 euro.
Deze straffen worden door de politiediensten als veel te laag beschouwd, te meer daar de gevangenisstraf systematisch wordt omgezet naar een enkelbandregime. Blijkbaar weten veel Nederlanders bovendien aan de straf te ontsnappen en verloopt de samenwerking met de Nederlandse Justitie niet optimaal.
1. Klopt het dat er een stijging kan worden vastgesteld van het aantal ontdekte cannabisplantages? Heeft de minister recente cijfers voor het hele Vlaamse gewest of het hele land?
2. Is het juist dat de gangbare straf voor grootschalige cannabisteelt slechts 1 jaar is en 6.000 euro boete? Bestaan er inderdaad cijfers over de straftoemeting? In welke omstandigheden worden zwaardere straffen opgelegd?
3. Kan de minister meer zeggen over de wijze waarop deze plantages en telers door het gerecht worden aangepakt? Wat wordt er in beslag genomen? Is er doorgaans voorlopige hechtenis? Hoe wordt voorkomen dat de telers naar het buitenland vluchten? Worden ook andere eigendommen van de telers in beslag genomen? Wordt er een vorm van snelrecht toegepast of worden de dossiers door het gerecht snel behandeld?
4. Heeft de minister zicht op de wijze van aanpak in Nederland? Waarom wordt de kaalplukmethode van Nederland niet bij ons toegepast, terwijl de wetgeving bij ons toch werd aangepast?
5. Klopt het dat er moeilijk kan worden samengewerkt met de Nederlandse Justitie? Wat zijn de concrete moeilijkheden? Nam de minister reeds initiatieven om hierin verbetering te brengen?