Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 5-10504

van Inge Faes (N-VA) d.d. 3 december 2013

aan de minister van Justitie

Federaal aanspreekpunt voor kinderontvoeringen - Werking - Resultaten - Geografische spreiding

officiële statistiek
vrijheidsberoving

Chronologie

3/12/2013Verzending vraag
29/1/2014Antwoord

Vraag nr. 5-10504 d.d. 3 december 2013 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

Wanneer men als ouder het contact verliest met een kind dat in een ander land woont of wanneer een kind door de andere ouder ontvoerd wordt, is dat een zware beproeving. De maatregelen die in dat geval kunnen worden genomen zijn afhankelijk van een aantal factoren zoals mogelijke internationale verdragen tussen België en het land waar het kind zich bevindt en de relatie met de andere ouder.

Om de ouder te helpen in de zoektocht naar zijn kind, heeft de federale regering een aanspreekpunt opgericht. Dat federaal aanspreekpunt houdt zich bezig met het centraliseren en verspreiden van alle informatie over internationale kinderontvoeringen en grensoverschrijdend omgangsrecht. Ze verwijzen de ouder ook door naar andere bevoegde instanties indien het verzoek niet onder de bevoegdheid van de Federale Overheidsdienst Justitie valt.

Het federaal aanspreekpunt behandelt elk dossier individueel en geeft elke familie psychologische, en indien nodig, ook financiële bijstand. Die tegemoetkoming is bij voorkeur bestemd om de kosten te dekken van de repatriëring van de kinderen of van het vervoer van de ouder die zijn kind vergezelt bij de terugkeer naar België.

Het federaal aanspreekpunt heeft een belangrijke functie. Daarom kreeg ik graag een antwoord op enkele vragen in verband met de werking van dit orgaan sinds 2010.

1) Hoeveel dossiers kwamen jaarlijks op het federaal aanspreekpunt toe?

2) In hoeveel dossiers was het optreden succesvol?

3) Hoeveel kinderen werden gerepatrieerd?

4) Kan de minister een overzicht geven van de landen waar de kinderen het vaakst terechtkomen, per jaar? In hoeveel gevallen is dit het land van herkomst van de ouder die zich schuldig maakt aan kinderontvoering?

Antwoord ontvangen op 29 januari 2014 :

1. Zie tabel 1 in bijlage.

De in deze tabel opgenomen gegevens houden rekening met de dossiers geopend overeenkomstig het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980, het Verdrag van Luxemburg van 20 mei 1980 en de bilaterale akkoorden ondertekend enerzijds tussen België en Tunesië en anderzijds tussen België en Marokko.

2. Met betrekking tot de afloop van deze dossiers moet vooreerst worden verduidelijkt dat het federaal aanspreekpunt het begrip “opgelost dossier” bij de rangschikking van dossiers niet gebruikt. Dossiers inzake internationale kinderontvoering - en het niet-naleven van grensoverschrijdend omgangsrecht - worden geordend als “in behandeling” of “afgesloten”.

Niettemin registreert het federaal aanspreekpunt voor elk afgesloten dossier de reden waarom tot die stap is overgegaan.

Het onderstaande overzicht vermeldt de redenen tot afsluiting van alle dossiers “Verdrag van 's-Gravenhage” die tussen 1 januari 2010 en 31 december 2012 door de Belgische centrale autoriteit werden geopend en vóór 31 december 2012 werden afgesloten. Deze cijfers hebben zowel betrekking op de dossiers in het kader waarvan de Belgische centrale autoriteit als aangezochte Staat handelt, als op de dossiers in het kader waarvan de Belgische centrale autoriteit als verzoekende Staat handelt.

  1. uitdrukkelijke afstand van de verzoeker;

  2. geen follow-up van de verzoeker;

  3. wijziging van het onderwerp van het verzoek (terugkeer -> omgang);

  4. een rechterlijke beslissing in het land van herkomst tot machtiging van de overbrenging (na de overbrenging);

  5. verblijf van het kind in een andere staat;

  6. overlijden van de verzoeker.

3. Uit de statistieken die zijn opgesteld in het kader van de dossiers betreffende internationale kinderontvoeringen kan niet worden afgeleid hoeveel kinderen werden gerepatrieerd. De enige beschikbare gegevens zijn de in het antwoord op vraag 2 vermelde gegevens.

4. Zie tabel in bijlage 2.

De statistieken die zijn opgesteld in het kader van de dossiers betreffende internationale kinderontvoeringen bieden niet de mogelijkheid het tweede deel van de vraag te beantwoorden. Toch kan met betrekking tot de nationaliteit worden opgemerkt dat de kinderen die vanuit België naar het buitenland worden ontvoerd, net als hun ouders, vaak een dubbele nationaliteit hebben, waaronder de Belgische nationaliteit.

Tabel 1 Dossier geopend in de periode 2010-2012

Jaar

Dossiers Den Haag1

Dossiers KID2

Dossiers LUX3

Jaarlijks totaal

2010

124

11

1

136

2011

146

19

1

166

2012

144

8

0

152

1 Dossiers aangelegd met toepassing van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980 betreffende de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen.

2 Dossiers aangelegd met toepassing van de bilaterale akkoorden tussen enerzijds België en Tunesië en anderzijds België en Marokko.

3 Dossiers aangelegd in toepassing van het Europees Verdrag van Luxemburg van 20 mei 1980 betreffende de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen inzake het gezag over kinderen en betreffende het herstel van het gezag over kinderen.

Tabel 2 Bestemming van de verzoeken ingediend door de Federale Overheidsdienst (FOD) Justitie in de periode 2010-2012

*Dossiers aangelegd met toepassing van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980, van de bilaterale akkoorden tussen enerzijds België en Tunesië en anderzijds België en Marokko en in toepassing van het Europees Verdrag van Luxemburg van 20 mei 1980

Jaar

Aantal verzoeken

État requis 

Aangezochte staat 

2010

15

France

Frankrijk

11

Pays-Bas

Nederland

7

Allemagne

Duitsland

5

Roumanie

Roemenië

4

Canada

Canada

Espagne

Spanje

Pologne

Polen

Etats-Unis

Verenigde Staten

3

Grande-Bretagne

Verenigde Koninkrijk

2

Chypre

Cyprus

Equateur

Ecuador

Israël

Israel

Italie

Italië

Portugal

Portugal

Turquie

Turkije

1

Australie

Australië

Autriche

Oostenrijk

Bosnie

Bosnië

Brésil

Brazilië

Burkina-Fasso

Burkina Faso

Chili

Chili

Finlande

Finland

Grand-Duché de Luxembourg

Groothertogdom Luxemburg

Hongrie

Hongarije

Irlande

Ierland

Kosovo

Kosovo

Mexique

Mexico

Norvège

Noorwegen

République de Macédoine

Macedonië

Suède

Zweden

Ukraine

Oekraïne

 

 

 

 

2011

23

France

Frankrijk

16

Maroc

Marokko

8

Pays-Bas

Nederland

Turquie

Turkije

Etats-Unis

Verenigde Staten

7

Allemagne

Duitsland

Pologne

Polen

6

Royaume-Uni

Verenigd Koninkrijk

4

Brésil

Brazilië

Tunisie

Tunesië

3

Canada

Canada

République Dominicaine

Dominicaanse Republiek

Suisse

Zwitserland

2

Bulgarie

Bulgarije

Equateur

Ecuador

Grand-duché de Luxembourg

Groothertogdom Luxemburg

Italie

Italië

Roumanie

Roemenië

1

Afrique du Sud

Zuid-Afrika

Argentine

Argentinië

Australie

Australië

Autriche

Oostenrijk

Bosnie

Bosnië

Costa Rica

Costa Rica

Croatie

Kroatië

Danemark

Denemarken

Ecosse

Schotland

Espagne

Spanje

Hong Kong

Hong Kong

Hongrie

Hongarije

Macédoine

Macedonië

Norvège

Noorwegen

Pérou

Peru

Portugal

Portugal

Ukraine

Oekraïne

2012

27

France

Frankrijk

14

Maroc

Marokko

9

Etats-Unis

Verenigde Staten

8

Turquie

Turkije

7

Allemagne

Duitsland

5

Bulgarie

Bulgarije

Mexique

Mexico

Tunisie

Tunesië

4

Espagne

Spanje

Royaume-Uni

Verenigd Koninkrijk

3

Italie

Italië

Pays-Bas

Nederland

2

Brésil

Brazilië

Canada

Canada

Costa Rica

Costa Rica

Portugal

Portugal

Slovaquie

Slovakije

Suède

Zweden

1

Australie

Australië

Biélorussie

Wit-Rusland

Croatie

Kroatië

Danemark

Denemarken

Grand-duché de Luxembourg

Groothertogdom Luxemburg

Irlande

Ierland

Israël

Israël

Lettonie

Letland

Lithuanie

Litouwen

Paraguay

Paraguay

Pérou

Peru

Pologne

Polen

Roumanie

Roemenië

Serbie

Servië

Seychelles

Seychellen

Tchéquie

Tsjechië

Thaïlande

Thailand