|
|
de deelname van Belgische ambassadeurs aan marsen voor gelijke rechten
Mensenrechtenraad van de VN
personeel in diplomatieke dienst
seksuele minderheid
racisme
discriminatie op grond van seksuele geaardheid
Midden- en Oost-Europa
| 26/11/2013 | Verzending vraag |
| 4/2/2014 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-4131
In het voormalige Oostblok nemen ambassadeurs uit verschillende Westerse landen - waaronder het Verenigd Koninkrijk - alsook onze Vlaamse vertegenwoordigers, deel aan marsen voor tolerantie en gelijke rechten om op die manier hun steun te betuigen met de onderdrukte groep van holebi's én tegelijkertijd te protesteren tegen de toenemende homofobie aldaar.
Volgens mijn informatie nemen de Belgische ambassadeurs - tot nu toe - nog niet deel aan dit soort marsen of steunbetuigingen.
Graag had ik in dat verband uw antwoord vernomen op volgende vragen:
1) Klopt de informatie dat Belgische ambassadeurs vooralsnog niet deelnemen aan marsen of optochten ter ondersteuning van gelijke rechten voor holebi's en trans in Oost-Europa? Wat is desgevallend de reden (een verbod, persoonlijke keuze…)?
2) Is er een beleid / bestaan er richtlijnen voor de eventuele deelname Belgische ambassadeurs en diplomaten aan betogingen of optochten zoals bijvoorbeeld een mars voor tolerantie? Zo ja, waaruit bestaat dit beleid of wat stipuleert deze richtlijn precies? Zo nee, plant u dit alsnog te ontwikkelen?
3) Bent u het eens met mij (en met verschillende van uw collega's in het buitenland) dat deelname aan zulke optochten een krachtig signaal kunnen zijn in de strijd tegen de toenemende homofobie en racisme in Oost-Europa?
1. Zoals u weet is België wereldwijd een van de voortrekkers wat betreft mensenrechten van LGBTI personen. Rechten van LGBTI personen zijn en blijven een van de prioriteiten van ons mensenrechtenbeleid. Binnen de internationale instellingen hebben wij steeds een voortrekkersrol gespeeld in dit dossier. Ook in onze bilaterale relaties is dit een thema dat wij niet schuwen. In al onze contacten met derde landen waar LGBTI mensenrechten niet worden gerespecteerd pleiten wij consequent voor een meer universele toepassing van de mensenrechten in het algemeen en de bescherming en bevordering van de mensenrechten van LGBTI in het bijzonder. Dit gebeurt in onze directe contacten op hoog niveau maar ook binnen procedures zoals het UPR mechanisme, Universal Periodic Review, van de VN Mensenrechtenraad.
2. Deze historische voortrekkersrol mag wel niet leiden tot zelfgenoegzaamheid. Ook al is er in de voorbije jaren vooruitgang geboekt, toch wijzen onze diensten er regelmatig op dat LGBTI rechten nog in heel wat landen, ook in Europa, problematisch blijven. Daarom blijft België nog altijd bijzonder waakzaam in dit domein. Zo kan ik u meedelen dat wij actief hebben meegewerkt aan de totstandkoming van de nieuwe Europese unie (EU) Richtsnoeren met betrekking tot de mensenrechten van LGBTI personen die door de Raad Buitenlandse Zaken in juni 2013 zijn aangenomen. In die richtsnoeren wordt de aanwezigheid van vertegenwoordigers van de EU en haar Lidstaten op “Pride Marches” expliciet aangemoedigd evenals het belang van het decriminaliseren van de deelname aan zulke openbare manifestaties.
3. U heeft gelijk: het ondersteunen van goed gekaderde initiatieven die ijveren voor meer tolerantie is belangrijk. Ik kan u bevestigen dat onze Ambassades in landen waar er de voorbije maanden zulke marsen werden georganiseerd aan deze evenementen hebben deelgenomen. Dit gebeurde echter niet altijd op het niveau van posthoofd, vaak om praktische redenen die niet per se iets met ons beleid te maken hadden. Ter informatie wil ik u nog meegeven dat de Belgische Ambassadeurs in een reeks landen waar de afgelopen zomer “Pride Marches” of “Pride Festivals” plaatsvonden, steunverklaringen voor deze publieke evenementen ondertekend hebben.