|
|
Geweld binnen het gezin - Kinderen en (ex)-partners - Aantal gevallen - Leeftijdspiramide van de slachtoffers
huiselijk geweld
kind
sterftecijfer
geografische spreiding
verdeling naar geslacht
leeftijdsverdeling
officiële statistiek
kinderbescherming
vroegste kinderjaren
| 27/1/2011 | Verzending vraag |
| 21/2/2011 | Antwoord |
Ook gesteld aan : schriftelijke vraag 5-1023
Geweld binnen het gezin blijft de meest voorkomende vorm van geweld in onze samenleving. Hoewel een groot deel van dit soort agressie ongeregistreerd blijft, worden er elk jaar steeds meer dossiers over geweld binnen het gezin geopend. Er werden in 2008 ongeveer 60.000 processen-verbaal (pv's) over geweld binnen het gezin geregistreerd. In ongeveer 30.000 gevallen was er sprake van fysiek geweld. In 70 % van de gevallen betrof het partnergeweld. Bij een tiende van de gevallen was een minderjarig kind het slachtoffer.
Een Nederlands onderzoek met de treffende titel "Tot de dood ons scheidt” analyseerde het geweld met dodelijke afloop binnen het gezin. Het is frappant vast te stellen dat de verhoudingen van de politiële criminaliteitsstatistieken haast exact worden weerspiegeld door het rapport dat de situatie in Nederland analyseert.
Het Nederlandse onderzoek had tot doel het geweld met dodelijke afloop binnen het gezin in kaart te brengen. Het onderzoek concludeert dat wanneer zulk geweld een dodelijke afloop heeft, het slachtoffer in 54 % van de gevallen de vrouwelijke (ex-)partner is. In 12,5 % van de gevallen is het slachtoffer een kind tussen nul en zes jaar. In 6,25 % van de gevallen was het slachtoffer zelfs nog geen jaar oud.
Hoewel het Nederlandse onderzoek aanwijzingen geeft dat het geweld binnen het gezin en het geweld met dodelijke afloop soortgelijke vormen aanneemt, kan dit niet geverifieerd worden. Immers, alleen de gevallen waarbij het geweld binnen het gezin zich richt tegen een pasgeboren kind, worden bij benadering geregistreerd. In dit geval spreekt men van kindermoord. We weten dat er in 2008 in totaal acht pasgeboren kinderen zijn vermoord. In vier gevallen werd er daarenboven een moordpoging ondernomen.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:
1) Hoewel fysiek geweld binnen het gezin zich vaak richt tegen kinderen, maken de politiële statistieken geen onderscheid tussen een pasgeboren slachtoffer en een slachtoffer van zestien jaar. Om die reden had ik graag de leeftijdspiramide van de slachtoffers gekregen wanneer er sprake is van de omschrijving "slagen en verwondingen binnen de familie door de ouders op een kind jonger dan zestien jaar" en "geweld binnen het gezin, fysisch, tegen de afstammelingen" zoals in de afgelopen tien jaar door de federale politie werd geregistreerd. Welk geslacht en nationaliteit had de dader? Kunnen deze cijfers worden uitgesplitst per gewest?
2) Op welke manier wordt geweld binnen het gezin in nieuw samengestelde gezinnen geregistreerd? Wat moet de aard van de relatie tussen de partners zijn opdat deze vorm van geweld binnen het gezin wordt geregistreerd? Hoe vaak was er in de afgelopen tien jaar sprake van geweld binnen het gezin door een individu op een stiefzoon of stiefdochter? Graag had ik de leeftijdspiramide van de slachtoffers van dit soort geweld gekregen. Welk geslacht en nationaliteit had de dader? Kunnen deze cijfers worden uitgesplitst per gewest?
3) In hoeveel gevallen kende het geweld binnen het gezin in België een dodelijke afloop? Ging het hier om doodslag of om moord? Kan de minister mij ook de leeftijdspiramide van de slachtoffers geven, per geslacht en per jaar voor de afgelopen tien jaar? Graag had ik deze cijfers uitgesplitst per gewest gekregen.
4) In hoeveel procent van deze gevallen was het slachtoffer de partner van de dader? Hoe vaak ging het om de ex-partner van de dader? Hoe vaak was dat het kind van de dader? Hoe vaak was dat het stiefkind? Graag kreeg ik ook de leeftijdspiramide van de slachtoffers, per geslacht en per jaar voor de afgelopen tien jaar? Graag had ik deze cijfers uitgesplitst per gewest gekregen.
Er worden enkel politiestatistieken gevraagd, er wordt niet gevraagd naar het vervolgingsbeleid van de parketten in dit soort zaken. Het lijkt me dus best dat de minister van Binnenlandse Zaken het volledige antwoord verstrekt.