de schrijnende toestanden bij de ambulancediensten
ziekentransport
23/10/2013 | Verzending vraag |
22/11/2013 | Antwoord |
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-3677
Het Laatste Nieuws van maandag 10 juni jl. publiceerde een artikel over lamentabele en schrijnende toestanden bij de ambulancediensten. De problemen lijken allemaal gelinkt aan een onvoldoende financiering, omdat de kosten ruimschoots de maxima die mogen worden aangerekend overschrijden. Niet alleen leidt dit alles tot steeds meer faillissementen, steeds meer moeten de ambulances creatieve - en dit klinkt beter dan het bedoeld wordt - oplossingen vinden. Zo getuigden nogal wat ambulanciers (citaat) "We sjoemelen met alles, zélfs met reanimaties". Dit sjoemelen uit zich o.a. door het zwart betalen van vrijwilligers voor onaanvaardbaar lange werkuren. Het meest cynische blijkt uit de praktijk om het tijdstip van overlijden later te noteren zodat de kilometervergoedingen hoger liggen. Een patiënt die zogezegd het ziekenhuis levend bereikt, levert meer op… en dus worden de reanimaties onnatuurlijk lang gerekt.
De Unie van Belgische Ambulancediensten (UBC) stelt dat deze problemen al regelmatig en bij herhaling aan de regering werden voorgelegd. De regering zou ooit 100 miljoen euro hebben toegezegd, maar deze belofte verzandde in amper 5 miljoen. Kortom: de toestand van de ambulances lijkt helemaal verziekt en geeft aanleiding tot onaanvaardbare praktijken.
Bevestigt de minister de malaise bij de Belgische ambulances die door een structurele onder-financiering verglijden naar even structureel gefoefel en gesjoemel? Nam de minister al eerder kennis van een aantal onaanvaardbare praktijken, waarbij b.v. de reanimaties onnodig en onnatuurlijk lang worden gerekt zodat de patiënt nog als levend bij aankomst wordt genoteerd, om zo een hogere kilometervergoeding te kunnen innen?
Kan de minister bevestigen dat er steeds meer ambulancebedrijven bankroet gaan?
Beaamt de minister dat de sector van de ambulances ooit 100 miljoen euro extra werd toegezegd, maar dat deze belofte bleef steken in een verhoging met 5 miljoen euro?
Hoe denkt de minister aan deze malaise, met alle bijhorende problemen van faillissementen, zwart werk enz. te kunnen verhelpen? Ligt er ter zake een plan van actie klaar? Kan de minister waarborgen dat deze letterlijk levensnoodzakelijke service terug optimaal zal functioneren? Zo ja, op welke termijn?
Met betrekking tot de financiering van de ambulancediensten, kan ik u zeggen dat er in 2012 op mijn vraag een studie werd gerealiseerd naar de financiële toestand van de ambulancediensten 100. Die gaf aan dat:
1. De ambulancediensten verlieslatend zijn;
2. Dit verlies varieert volgens hoe vaak ze uitrukken; het statuut van het tewerkgestelde personeel (professionelen en/of vrijwilligers); de verhouding onbetaalde ritten; en het aandeel onnodige ritten;
3. De financieringsstructuur van de diensten uiteenlopend is.
Ik wil echter benadrukken dat, hoewel sommige diensten sluiten, andere het overnemen, en ik kan u zo bevestigen dat het globale aantal ambulancediensten 100 de laatste jaren is toegenomen van 253 standplaatsen in 2010 tot 268 standplaatsen in 2013.
Op basis van de conclusies van deze studie, heb ik, ondanks een moeilijke budgettaire financiële context, de som van 5 miljoen euro van de regering verkregen om de ambulancediensten te herfinancieren door middel van:
een jaarlijks forfait van 15 000 euro per vertrekpunt om de organisaties van een permanentie op de vertrekplaatsen te vergemakkelijken;
een jaarlijks forfait van 5 000 euros per extra vertrek voor de organisatie van een rappel met het zicht op een tweede vertrek (totaal 1 295 000 euro).
Ondanks mijn vraag was het niet mogelijk om een hoger bedrag vrij te maken.
Op mijn initiatief werd ook een besluit gepubliceerd dat de toepassing van het derdebetalerssysteem toelaat voor het terugbetaalde deel (50 %) van de ritten van ambulances 100.
Deze twee initiatieven hebben als doel de financiën van de ambulancediensten te verbeteren.
Nu wat de praktijken betreft die u vermeldt, kan ik u zeggen dat de klachten met betrekking tot de toepassing van de wet van 8 juli 1964 betreffende de dringende geneeskundige hulpverlening geregistreerd worden binnen onze federale gezondheidsinspecties.
Na onregelmatige tariferingpraktijken, hebben we verschillende klachten bij het federale parket ingediend met betrekking tot de facturering van overuren. We hebben geen andere onregelmatige praktijken vastgesteld.
Ik ben vrij verbaasd over de opmerking rond de reanimatiepraktijken. De reanimaties worden inderdaad door de arts van de MUG uitgevoerd, die gefinancierd wordt door het BFM en het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeits-verzekering (RIZIV), en dus niet door de hulpverlener-ambulancier. De praktijken die u vermeldt kunnen dan ook enkel het gevolg zijn van uitzonderlijke interventies. Ik zou u graag verzoeken me elke onregelmatigheid te melden.