|
|
Geweld bij jongeren - Identiteitscontroles - Fuiven - Safe party zone
geweld bij jongeren
volkscultuur
politiecontrole
gemeentepolitie
| 27/1/2011 | Verzending vraag |
| 21/6/2011 | Antwoord |
Een aantal gemeenten en politiezones werkt met een zwarte lijst als databank waarin zware ruziemakers, drugdealers en vandalen worden geregistreerd. Aan de ingang van fuifzalen wordt de identiteitskaart van de feestvierders gescand en wie op die zwarte lijst staat, krijgt geen toegang. Speciale fuifbuddy's organiseren deze controle en de gemeenten en burgemeesters stellen de databank ter beschikking. Deze "safe party zone" werd al getest en toegepast in verschillende politiezones.
Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:
1) Hoe evalueert de minister het systeem "safe party zone"? Bevatten deze databanken enkel veroordeelden of ook mensen die nog nooit een veroordeling hebben opgelopen? Welke criteria hanteert men concreet om mensen in deze lijsten op te nemen? Is dat het gevolg van een uitspraak door een rechtbank of beslissen de politiediensten hier zelf over het al dan niet bestraffen van sommige mensen? Wie hanteert en controleert deze systemen? Wie heeft inzage in de databanken? Hoe worden de rechten van deze jongeren gewaarborgd? Kan tegen de opname in de lijst in beroep worden gegaan? Hoe worden de betrokkenen op de hoogte gesteld van hun opname in deze lijst?
2) Is dit systeem besproken met de procureurs des Konings of met de procureurs-generaal? Dit systeem zou worden besproken op de Speciale Commissie tegen jongerengeweld, door de politiediensten opgericht na de gewelddaden in Zelzate op 30 oktober 2010. Tot welke resultaten leidde die bespreking?
3) Is ze van plan dit systeem verder te laten leven, ook zonder wettelijke basis? Wordt hier geen vorm van rechtspraak uitgevoerd zonder enige machtiging daartoe? Hoe luidt het oordeel van het College van procureurs-generaal hierover?
4) Oordeelt ze dat de politie in deze zaak haar boekje te buiten gaat? Ondanks de legitieme en noodzakelijke prioriteit om jongerengeweld ernstig aan te pakken, blijft hier de cruciale vraag of dit systeem mag en kan worden beschouwd als een wettelijk systeem dat rekening houdt met de fundamentele grondwettelijke bepalingen.
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op zijn vragen :
Ik heb momenteel slechts kennis van één initiatief “Safe Party Zones”, namelijk in Kortrijk.
In de databank staan enkel de gegevens van mensen die via een besluit van de burgemeester op de hoogte worden gebracht van een toegangsverbod voor bepaalde fuiven, dit enkel voor de duur van het toegangsverbod, bepaald op maximum één jaar.
Met betrekking tot de weerhouden criteria bezorgde de lokale politie mij de navolgende informatie.
Indien een fuifbezoeker doelbewust en ernstig de veiligheid van andere bezoekers in het gedrang bracht wordt deze de zaal uit gezet. Indien dezelfde persoon herhaaldelijk dergelijke feiten pleegt of indien de feiten dermate zwaar zijn, zal de bestuurlijk officier hiervan een bestuurlijk verslag maken en dit overmaken aan de burgemeester. Zonder dit bestuurlijk verslag én een verslag van de fuifcoach, stadsambtenaar en de begeleider van de fuiven die door jeugdverenigingen worden georganiseerd, zullen er geen verdere stappen worden ondernomen binnen de procedures van “Safe Party Zone”. Voornoemden beoordelen de feiten en maken onafhankelijk van elkaar dit verslag op.
Pas als de burgemeester over beide verslagen beschikt kan hij overwegen om de betrokken personen uit te nodigen voor een hoorzitting zodat ook zij zich kunnen verdedigen.
In de uitnodiging wordt aan de betrokkene duidelijk gemaakt dat een toegangsverbod voor “Safe Party Zone”-fuiven voor maximum één jaar wordt overwogen. Om zich voldoende te kunnen voorbereiden kunnen de betrokkenen gedurende twee weken het aangelegde dossier, te weten de verslagen waarvan sprake, komen inkijken.
Gedurende de hele procedure kunnen de jongeren zich laten bijstaan door een raadsman. Van de hoorzitting wordt ook een proces-verbaal opgesteld. Pas hierna wordt beslist over een eventueel toegangsverbod. Het besluit wordt schriftelijk meegedeeld, waarbij ook de beroepsmogelijkheden worden meegegeven.
De database wordt aangevuld en bijgehouden door een ambtenaar bij de Stad Kortrijk, gebonden aan zijn deontologische code.
Enkel de burgemeester en de hierboven aangehaalde ambtenaar van de Stad Kortrijk hebben toegang tot deze gegevensbank.
Ik merk hierbij op dat de privacy-commissie dit systeem niet als onwettig beschouwt.
Ik heb in het geheel geen kennis van een “Speciale commissie tegen jongerengeweld” die zou bestaan binnen de politiediensten.
Bij “Safe Party Zone” is de kernbedoeling niet om te focussen op de kleine minderheid aan zware amokmakers.
De Stad Kortrijk wil m.i. juist het tegendeel, namelijk dat de duizenden jongeren die fuiven bezoeken om plezier te maken dit ook kunnen doen onder ideale omstandigheden. Men trekt dan ook ten volle de kaart van de modale, energieke, bruisende jongere die zich in een veilige omgeving eens ten volle wil laten gaan.
Wat de besprekingen met de procureur des Konings of met het College van Procureurs-generaal betreft, verwijs ik u naar mijn collega, de minister van justitie.