Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-7222

van Paul Wille (Open Vld) d.d. 17 maart 2010

aan de minister van Justitie

Moskeeën - Erkenningen - Bezoldiging van imams - Informatie in geval van weigering van erkenning

godsdienst
islam
religieus conservatisme
staatsveiligheid

Chronologie

17/3/2010Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 15/4/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode

Vraag nr. 4-7222 d.d. 17 maart 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

In sommige gebedshuizen is een aantal personen en groeperingen actief die door hun extremistisch discours een radicaliserende invloed hebben op de gelovigen. Die personen en de moskeeën waarin zij actief zijn, zouden bij de politie gekend zijn en worden lokaal gevolgd door de federale gerechtelijke politie en de lokale politie. Recentelijk werd een aantal moskeeën niet erkend als gevolg van een negatief advies van de Veiligheid van de Staat.

In antwoord op een vraag van Filip Dewinter verschafte Vlaams minister van Binnenlands Bestuur, Geert Bourgeois, concrete cijfers over het aantal erkende en gesubsidieerde moskeeën in Vlaanderen. Verspreid over twee erkenningsrondes, zouden zestien moskeeën door de Vlaamse overheid zijn erkend. Zij kunnen dus gesubsidieerd worden. Vier moskeeën werden niet erkend omdat zij volgens de Veiligheid van de Staat extremistisch zouden zijn: El Mouslimin in Antwerpen, El Azhar in Waregem, Atakwa in Kortrijk en El Mohsenien in Berchem. Eén op vijf moskeeën waarvoor de erkenningsprocedure werd opgestart, zou volgens de Veiligheid van de Staat uiteindelijk niet voldoen aan bepaalde veiligheidscriteria.

Bovendien zouden er heel wat plannen zijn om nieuwe moskeeën te bouwen. Aangezien de Koran “geld lenen tegen rente” in principe verbiedt, is de geloofsgemeenschap of de imam vaak verplicht het geld te gaan zoeken via secundaire pistes. De radicale inmenging van extremisten uit het buitenland is hierbij een probleem.

De politiediensten beschikken evenwel niet over een formele nationale lijst waarin de moskeeën worden geïnventariseerd.

Gelet op het voorgaande kader, kreeg ik graag een antwoord op de volgende vragen:

1. Hoe transparant is de financiering van de bouw van moskeeën? Is de minister zich bewust van de risico's? Krijgt hij hier feedback over? Behoort dit tot de taken van de Veiligheid van de Staat?

2. Hoeveel erkende moskeeën zijn er in totaal in België? Wie is verantwoordelijke voor de inventarisatie? Hoeveel erkende moskeeën hebben in principe recht op bezoldiging van hun imam? Hoeveel imams worden bezoldigd door de Belgische overheid? Welk bedrag aan bezoldigingen werd sinds 2000 aan imams betaald? Hoeveel bedraagt dit voor de andere erkende religies sinds 2000? Graag kreeg ik een uitvoerig antwoord en duidelijke cijfers. Hoe evalueert de minister dit?

3. Hoeveel erkenningen van moskeeën zijn de laatste jaren geweigerd op basis van het advies van de Veiligheid van de Staat? Welke zijn de andere redenen tot weigering? Is het juist dat de moskeeën die negatief werden beoordeeld nog altijd actief zijn? Zo ja, welke? Is dat wettelijk?

4. Hebben de moskeeën inzage in de adviezen van de Veiligheid van de Staat waarin het standpunt van die diensten in algemene bewoordingen is geformuleerd? Gaat de minister ermee akkoord dat ze, in geval die adviezen voor hen ontoegankelijk zijn, dan ook moeilijk de redenen voor de niet-erkenning kunnen kennen? Hoe wordt dit teruggekoppeld en gerevalueerd? Gaat hij ermee akkoord dat de erkenning van een moskee onmogelijk kan worden gemaakt door enkele extremisten, of soms zelfs door één enkele, in een geloofsgemeenschap?

5. Heeft hij, naast de moskee in Kortrijk, ook de andere op basis van het advies van de Veiligheid van de Staat geweigerde moskeeën geïnformeerd over de redenen voor het negatief advies? Zo neen, vindt hij dat de andere moskeeën eveneens recht hebben op een terugkoppeling?