Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-7040

van Paul Wille (Open Vld) d.d. 2 maart 2010

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie

Zwangerschap - Opsporing van afwijkingen door echografieën - Abortussen - Registratie van de aantallen en redenen

moederschap
medisch onderzoek
medische diagnose
aangeboren ziekte
abortus

Chronologie

2/3/2010Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 1/4/2010)
6/5/2010Einde zittingsperiode

Vraag nr. 4-7040 d.d. 2 maart 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

In België wordt iedere zwangere vrouw aangeraden een aantal echografieën te laten doen. Met deze echo's tracht men afwijkingen op te sporen bij het ongeboren kind.

In Nederland wordt door de overheid sinds 2007 een echografie 'aangeboden' op twintig weken. Uit een onderzoek van TNO Preventie en Zorg blijkt dat er een significante toename van het aantal 'doodgeborenen' is in 2007 ten opzichte van 2006. Uiteraard is dat een gevolg van de toegenomen screening. Het rapport maakt voor het eerst duidelijk op grond van welke afwijkingen ouders besluiten een zwangerschap af te breken. Open rug en waterhoofd springen eruit. De meeste 'doodgeborenen' kwamen rond tweeëntwintig weken zwangerschapsduur ter wereld. Hoewel in de gebruikte registratiesystemen niet wordt bijgehouden op welke manier deze foetussen zijn geboren, ligt het voor de hand dat het in verreweg de meeste gevallen om abortussen gaat.

In een apart hoofdstuk poneren zes onderzoekers de hypothese dat ook hier een relatie kan liggen met de toegenomen echoscopische screening, gevolgd door abortus. Vervolgonderzoek moet de komende jaren duidelijk maken of er meer effecten zijn en of de hypothese klopt.

Gelet op het voorgaande kader:

1. Kent de geachte minister dit rapport?

2. Hoe is de echocontrole in België geregeld? Is die verplicht? Hoe vaak worden echografieën uitgevoerd en hoeveel keer worden die terugbetaald? Hoeveel kosten de echografieën aan de ziekenfondsen? Wat is de evolutie de jongste jaren?

3. Op welke tijdstippen tijdens de zwangerschap zijn de echografieën het meest relevant? Waarom?

4. Hoeveel echografieën laten vrouwen gemiddeld doen?

5. Heeft de geachte minister een idee welke afwijkingen ouders tot een abortus doen besluiten? Kan zij dat aantonen aan de hand van het aantal abortussen in 2006, 2007, 2008 en 2009 en de afwijkingen die hierin meespelen?

6. Zijn open rug en waterhoofd ook bij ons de belangrijkste redenen voor een abortus? Hoe evolueerden de afwijkingen gekoppeld aan het aantal echografieën?

7. Worden de redenen voor een abortus momenteel geregistreerd? Zo neen, waarom niet? Is de minister het ermee eens dat een dergelijke registratie relevant zou zijn voor het beleid? Zo neen, waarom niet? Zo ja, heeft zij plannen om dit te doen? Is zij bereid via (anonieme) registratie de redenen voor een abortus inzichtelijker te maken en dat in de toekomst in een verslag op te nemen?

8. Welke rol ziet zij voor zichzelf weggelegd om de voorlichting en informatieverstrekking door artsen omtrent de echografieën op twintig weken te verbeteren, bijvoorbeeld met betrekking tot de behandeling van aandoeningen?