Schriftelijke vraag nr. 4-6628

van Hugo Vandenberghe (CD&V) d.d. 27 januari 2010

aan de vice-eersteminister en minister van Financiën en Institutionele Hervormingen

Valse eurobiljetten - Aantallen - Coupures - Aankaarting op Europees niveau

namaak
valsemunterij

Chronologie

Vraag nr. 4-6628 d.d. 27 januari 2010 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

De Nationale Bank van België maakte begin 2010 bekend dat in 2009 27 415 valse eurobiljetten uit omloop werden genomen, tegenover 20 738 in 2008.

Bijna de helft waren valse biljetten van 50 euro, gevolgd door die van 20 en 100 euro.

In heel Europa werden in de tweede helft van 2009 447 000 valse bankbiljetten uit omloop genomen, een stijging van 8 % tegenover de eerste helft van vorig jaar.

Graag had ik een antwoord gekregen op de volgende vragen:

1. Hoeveel valse bankbiljetten werden de voorbije tien jaar in ons land uit omloop genomen? Graag had ik een uitsplitsing per jaartal bekomen.

2. Welke coupures werden de voorbije tien jaar in België het meest vervalst? Graag had ik een uitsplitsing per jaartal bekomen.

3. Acht de geachte minister het wenselijk die problematiek op Europees niveau aan te kaarten?

Antwoord ontvangen op 31 maart 2010 :

De twee parlementaire vragen hebben betrekking op het verloop van de valse biljetten in België.

Aanleiding voor de vragen is de vaststelling dat het aantal uit omloop genomen valse biljetten in 2009 met ongeveer 30 % is gestegen voor het eurogebied en België.

De twee bijgevoegde tabellen stellen het respectieve verloop voor van de valse biljetten voor België sedert 2000 (bijlage 1) en voor het eurogebied sedert 2003 (bijlage 2). Daarbij moet worden opgemerkt dat de gegevens met betrekking tot 2002, het jaar van de invoering van de eurobiljetten, niet representatief zijn. De gegevens zijn uitgesplitst naar jaar en naar coupure. De volgende ontwikkelingen kunnen worden opgetekend:

1. de meest nagemaakte coupures in het eurogebied en in België zijn die van 20 euro en die van 50 euro, alsook, zij het in mindere mate, die van 100 euro;

2. het verloop van het aantal uit omloop genomen valse coupures in het eurogebied is vergelijkbaar met dat van het aantal biljetten in omloop, wat betekent dat het percentage valse biljetten in de totale omloop stabiel blijft; in 2009 beliep het 0,0057 %;

3. anders dan in het eurogebied, bleef het aantal valse coupures in België stabiel tot 2008, op een niveau dat vergelijkbaar was met dat van de periode van de Belgische frank, vóór 2002;

4. in 2009 neemt het aantal uit omloop genomen vervalsingen in België voor het eerst aanzienlijk toe: het bedraagt 27.415, tegen 20.738 tijdens het voorgaande jaar. Net als de jaren daarvoor, zijn de twee meest nagemaakte coupures die van 50 euro en van 20 euro, goed voor respectievelijk 46 % en 36 % van de vervalste biljetten in 2009.

Sedert de invoering van de euro bestaan er geen gedetailleerde gegevens meer over de biljettenomloop in elk van de betrokken landen. Het is dus niet mogelijk exact na te gaan hoe het aantal uit omloop genomen valse biljetten in België zich ontwikkelt ten opzichte van het totale aantal biljetten. De ramingen van de Nationale Bank lijken er evenwel op te wijzen dat het percentage vervalsingen ten opzichte van de totale omloop in België niet zou zijn toegenomen. Behalve op deze relatieve stabiliteit, moet gewezen worden op het feit dat er geen nieuwe types van vervalsingen uit omloop werden genomen en dat de bestaande nagemaakte biljetten kunnen worden herkend aan de hand van de echtheidskenmerken van de biljetten. De betrokken centrale banken organiseren geregeld campagnes en opleidingen over de herkenning van deze echtheidskenmerken.

De federale politie, meer bepaald de Centrale Dienst ter Beteugeling van Valsemunterij, voert de onderzoeken in het kader van de strijd tegen de valsemunterij. Daarbij werden reeds meerdere netwerken opgerold, maar details over de onderzoeken zijn uiteraard vertrouwelijk van aard.

Op Europees niveau hebben de ECB en de centrale banken van het eurogebied een aantal initiatieven genomen met het oog op de verbetering van de communicatie over de manier waarop een vals biljet kan worden herkend. Voorbeelden daarvan zijn een reeks nieuwe leermiddelen op het internet, nieuwe opleidingsreeksen voor kassamedewerkers uit de detailhandel en de horeca, alsook de publicatie van nieuwe brochures.

Tot slot zou ik willen opmerken dat de centrale banken van het eurogebied werken aan de ontwikkeling van een nieuwe reeks eurobiljetten. Op de nieuwe biljetten die de volgende jaren geleidelijk in omloop worden gebracht, zullen bepaalde echtheidskenmerken worden aangepast om rekening te houden met de recentste wetenschappelijke ontwikkelingen inzake biljettenbeveiliging. Ondanks de recente stijging van het aantal vervalsingen, hebben de bestaande biljetten bewezen goed bestand te zijn tegen namaak. Dankzij de nieuwe en voor het publiek gemakkelijk herkenbare echtheidskenmerken op de volgende reeks, zal de euro zijn status als een van de best beveiligde bankbiljetten ter wereld kunnen behouden.