Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-6247

van Berni Collas (MR) d.d. 7 december 2009

aan de staatssecretaris voor Sociale Zaken, belast met Personen met een handicap, toegevoegd aan de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Maatschappelijke Integratie

Slachtoffers van een ongeval - Administratieve procedures - Informatie en begeleiding - Vade-mecum - Werk in het Duits

slachtoffer
vergoeding
slachtofferhulp
taalgebruik

Chronologie

7/12/2009Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 8/1/2010)
28/1/2010Antwoord

Herindiening van : schriftelijke vraag 4-4732

Vraag nr. 4-6247 d.d. 7 december 2009 :

Slachtoffers van een ongeval worden vaak geconfronteerd met ingewikkelde administratieve procedures en een veelvoud aan actoren en instanties. De Dienststelle für Personen mit Behinderung van de Duitstalige Gemeenschap heeft vorig jaar een colloquium georganiseerd, dat zich in deze problematiek verdiept heeft en enkele leemten heeft vastgesteld op het vlak van de informatie van het slachtoffer over zijn rechten op schadevergoeding.

In die geest en onder het voorzitterschap van de bevoegde minister van de Duitstalige Gemeenschap heeft de interministeriële conferentie “Welzijn, Sport en Gezin”, sectie “Personen met een Handicap” in haar vorige plenaire vergadering beslist een werkgroep op te richten die de algemene situatie zou analyseren en voorstellen voor oplossingen zou uitwerken.

Zonder vooruit te willen lopen op de resultaten en voorstellen van die werkgroep, zou ik er toch uw aandacht op willen vestigen dat er momenteel geen enkel instrument in het Duits voorhanden is dat de correcte informatie van het slachtoffer van een ongeval kan garanderen. Er bestaat nochtans een vademecum in het Frans (Luc Lethé, Vade-mecum des victimes : des premiers réflexes à l’indemnisation : 135 questions-réponses, Bruxelles, Edition Labor, 2003, ISBN 2-8040-1744-5) dat in 135 vragen en antwoorden de stappen opsomt die moeten worden afgelegd om schadevergoeding te krijgen, en de overeenkomstige, hoofdzakelijk federale, wetgeving verduidelijkt. Dat vademecum blijkt een nuttig instrument te zijn om de slachtoffers van een ongeval in een eerste fase te begeleiden.

Aangezien dat werk niet in het Duits beschikbaar is, wil ik u volgende vragen stellen :

1. Wat vindt u van de situatie van de slachtoffers van een ongeval, vooral wat betreft informatie en begeleiding inzake administratieve procedures?

2. Zal het vademecum in kwestie naar het Duits worden vertaald? Zo ja, wanneer zal de vertaling ter beschikking zijn?

3. Zo neen, op welke manier kan een gelijksoortig instrument in het Duits tot stand worden gebracht?

Antwoord ontvangen op 28 januari 2010 :

In antwoord op de vraag van het geachte lid, heb ik de eer hem te laten weten dat de aangehaalde problematiek me niet onbekend is en het klopt dat correcte informatie noodzakelijk is, gelet op de complexiteit van de procedures.

Wat meer specifiek de uitkeringen voor personen met een handicap betreft, die rechtstreeks onder mijn bevoegdheid vallen, bestaan er verordenende bepalingen die het mogelijk maken om eventueel voorschotten toe te kennen aan personen in afwachting van de afwikkeling van een geschil naar aanleiding van een ongeval.

Alles werd gedaan om de nuttige informatie met betrekking tot de tegemoetkomingen voor personen met een handicap in het Duits te kunnen verstrekken (website, brochures, enz.) en u weet ook dat de Directie-generaal Personen met een handicap voor alles met betrekking tot het onthaal en de informatieverstrekking in het Duits nauw samenwerkt met de Dienststelle für Personen mit Behinderung van de Duitstalige Gemeenschap.

Met betrekking tot de eventuele vertaling in het Duits van het vademecum van de heer Lethé, of iedere andere piste die toelaat een gelijkaardig instrument in het Duits te bekomen, kan ik niet vooruitlopen op de beslissingen die de Interministeriële conferentie zal nemen en de eventuele informatiehulpmiddelen die ze ter beschikking wil stellen van de personen die het slachtoffer zijn van een ongeval.

Op 30 september 2009 ging een eerste vergadering door van de werkgroep die bij de Interministeriële conferentie werd opgericht om te werken rond het informeren en begeleiden van slachtoffers van ongevallen. De doelstelling van deze eerste vergadering was tot een eerste benadering van het probleem te komen. Tijdens de volgende vergadering zal het actieterrein van de werkgroep worden afgebakend, in functie van de prioriteiten van de verschillende regeringen.