|
|
Vrouwelijke moslimkamikazes - België
terrorisme
misdaadbestrijding
moslim
islam
vrouw
| 12/1/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 12/2/2009) |
| 11/3/2009 | Antwoord |
Herindiening van : schriftelijke vraag 4-1570
Alsmaar meer radicale Westerse moslimvrouwen laten zich rekruteren door terreurnetwerken zoals Al Quaeda. De gevolgen zijn jammergenoeg navenant. Eind juli 2008 zaaiden vier vrouwelijke zelfmoordterroristen dood en verderf in de Irakese steden Bagdad en Kirkoek met meer dan vijftig doden en negentig gewonden als gevolg. Volgens de Britse krant The Observer heeft antiterrorismecoördinator Gilles de Kerckhove verschillende veiligheidsdiensten opgedragen een onderzoek in te stellen naar de bedreiging van vrouwelijke radicale moslimmilitanten.
De schijnbaar eerste Europese moslimkamikaze Muriël Degauque, afkomstig uit Monceau-sur-Sambre, blies zichzelf op in 2005 in Irak. Uit onderzoek van de universiteit van Chicago door Lindsey O’Rourke blijkt dat hun motieven van hun mannelijke tegenhangers niet wezenlijk verschillen, en dat ze perfecte martelaren zijn, aangezien vrouwen minder achterdocht opwekken, in deze landen beter in staat zijn om de explosieven te verbergen en hun aanvallen bovendien zowel door de media als bevolking extra schokkende beschouwd worden, en dus, hoe pervers ook, deze aanslagen meer aandacht krijgen en dus een zekere “ appreciatie ” verkrijgen bij de terroristische rekruteerders.
Graag kreeg ik een antwoord op volgende vragen :
1.Wat is het standpunt van de geachte minister ten aanzien van dit groeiende fenomeen ?
2.Heeft hij een idee rond welke netwerken in België rekruteren ?
3.Beschikt hij over enig cijfermateriaal betreffende dit relatief nieuwe fenomeen ?
4.Zijn er inzake vrouwelijke moslims met intenties een aanslag te plegen rechtszaken lopende ? Zo ja, hoeveel ?
5.Hoeveel vrouwen met de Belgische nationaliteit pleegden de laatste vier jaar aanslagen ?
6.Is in België reeds onderzoek naar dit fenomeen gepleegd ?
7.Zijn er reeds in België reeds preventiecampagnes naar risicogroepen ondernomen ?
1. Terroristische aanslagen door vrouwelijke moslimkamikazes zijn een relatief nieuw en internationaal groeiend fenomeen. Het gebruik van vrouwen om aanslagen te plegen houdt onmiskenbare voordelen in voor de diverse netwerken van het moslimterrorisme:
- aanslagen door vrouwen kunnen in de publieke opinie een grotere schokgolf veroorzaken ;
- vrouwen zijn minder verdacht en worden over het algemeen minder gecontroleerd dan mannen. Bovendien ligt het cultureel gezien moeilijker om een vrouw te fouilleren, met name in moslimlanden ;
- in bepaalde terroristische netwerken wordt financieel gezorgd voor de familie van de dode martelaar aangezien die vaak haar enige bron van inkomsten verliest. Daar de meeste vrouwelijke kandidaten voor een zelfmoordaanslag niet verantwoordelijk zijn voor het inkomen van hun familie, kan ervan worden uitgegaan dat het netwerk aldus een terugkerende financiële last voorkomt.
Gelet op de patriarchale structuur van het salafisme is het wel zo dat mannen de directe betrokkenheid van vrouwen bij de uitvoering van aanslagen sterk kunnen beperken. Vrouwen worden louter als instrument gebruikt.
2. De enige rekrutering van een vrouwelijke moslimkamikaze in België vond plaats in het kader van een netwerk dat strijders naar Irak zendt. Dat netwerk werd berecht in het zogenaamde proces « Degauque ».
3. Er zijn geen cijfers beschikbaar over het fenomeen internationaal gezien. Wat het fenomeen op Belgisch niveau betreft, is slechts één geval bekend (zie vraag 5).
4. Er zijn thans geen rechtszaken meer lopende inzake vrouwelijke moslims met intenties om een aanslag te plegen. De enige rechtszaak waarin tot op heden sprake was van een vrouwelijke moslimkamikaze betrof de zaak « Soughir Bilal », beslecht voor het Hof van beroep te Brussel op 26 juni 2008.
5. Vrouwen hebben in het moslimterrorisme in België amper de rol van kamikaze gespeeld. Het geval van Muriel Degauque, de tot de islam bekeerde Belgische die als martelares in Irak stierf en tevens de eerste Europese vrouw die aan een zelfmoordaanslag deelnam, heeft weliswaar een enorm schokeffect teweeggebracht. Toch gaat het slechts om een geïsoleerd en eenmalig geval in ons land. Er kan dan ook niet worden gesproken van een groeiend fenomeen met betrekking tot kamikazekandidaten in het koninkrijk België. De bewezen (directe of indirecte) betrokkenheid van vrouwen bij terrorisme in België blijft dus zeer uitzonderlijk. Niettemin is wel eens sprake van vrouwen die door hun echtgenoot of omgeving onder druk worden gezet om kamikaze te worden.
6. De monitoring van het fenomeen behoort tot het dagelijkse werk van de Veiligheid van de Staat.
7. De Veiligheid van de Staat is niet bevoegd om preventiecampagnes voor risicogroepen te organiseren.