|
|
Financiële crisis - Maatregelen - Oplossingen
inflatie
koopkracht
Europese Commissie
internationale financiën
gemeenschappelijk prijsbeleid
bankcontrole
economische recessie
monetaire crisis
G20
| 12/1/2009 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 12/2/2009) |
| 27/8/2009 | Antwoord |
Herindiening van : schriftelijke vraag 4-1208
De huidige economische situatie wordt gekenmerkt door de effecten van de wereldwijde financiële crisis, door een stijgende inflatie, hoofdzakelijk veroorzaakt door de stijgende grondstofprijzen waarbij de petroleum- en voedselprijzen de opwaartse trend aanvoeren, en door sombere economische vooruitzichten.
In ontwikkelingslanden heeft dit reeds geleid tot hongerrellen. Ook in onze landen worden de burgers geconfronteerd met een vermindering van de koopkracht en stijgt de inkomensongelijkheid parallel met de groei van de financiële sector. Uit recente krantenberichten blijkt dat negen op de tien Belgen hun uitgaven terugschroeven als reactie op de dalende koopkracht. Ook de spaarpot van de Belg wordt minder gespekt dan voor het uitbreken van de financiële crisis.
Een groep van voormalige voorzitters van de Europese Commissie, voormalige eerste ministers en voormalige ministers van Economie en Financiën van diverse politieke gezindten wijzen er in een vrije tribune in de krant Le Monde van 22 mei 2008, getiteld “La finance folle ne doit pas nous gouverner”, op dat de huidige financiële crisis aantoont dat de financiële industrie niet in staat is tot zelfregulering. Zij stellen voor om een Europees crisiscomité op te richten dat aan de raad van ministers van de Europese Unie (EU), aan de leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (VN), aan de directeur-generaal van het International Monetary Fund (IMF) en aan alle betrokken overheden en instanties voorstellen zou doen ter beperking van de effecten van de crisis. Zij zouden ook een mondiale financiële conferentie voorbereiden om de regels van de internationale financiële sector en de governance van wereldwijde economische thema’s te herdenken.
Graag vernam ik van de geachte minister of hij:
1) het bovengenoemde voorstel voor oprichting van een Europese crisisgroep ondersteunt;
2) een multidimensioneel beleid voor het aanpakken van de stijging van de voedselprijzen zal ondersteunen, waaronder het opheffen van de EU-doelstelling om tegen 2020 10% van onze motorbrandstoffen te halen uit biobrandstoffen;
3) zal ijveren voor het opdrijven van de coördinatie van het optreden inzake wisselkoersbeleid van de Eurogroep, de Ecofin Raad en de Europese Centrale Bank;
4) mee zal ijveren voor striktere internationale controle en regelgeving op bepaalde financiële producten zoals derivates en op financiële speculatie met grondstoffen, onder meer door hefboomfondsen, en voor het uitsluiten van voedinggrondstoffen van speculatie;
5) mee het voorstel voor een internationale financiële transactietaks zal herlanceren?
Het geachte lid gelieve hierna de antwoorden te willen vinden op de door hem gestelde vragen.
1.Aangaande het voorstel in “Le Monde” van 22 mei 2008 van meerdere Europese personaliteiten ten voordele van een Europees crisiscomité om sterke antwoorden te geven op de actuele financiële crisis, werden eind 2008 meerdere maatregelen genomen op internationaal niveau teneinde oplossingen te vinden voor deze economische en financiële crisis.
Meer in het bijzonder heeft de ontmoeting van de regeringsleiders van de G-20 in Washington op 15 november 2008 het mogelijk gemaakt initiatieven te lanceren teneinde richtlijnen te geven om oplossingen te vinden voor de economische crisis zoals bijvoorbeeld de hervorming van de internationale financiële instellingen. In het kader van de G-20 werden verschillende technische groepen gecreëerd, onder andere op het niveau van de Ministers van Financiën, met het oog op de voorbereiding van de volgende vergadering van de regeringsleiders in Londen op 2 april 2009. De Europese instellingen bereiden ook hun bijdrage aan deze top voor in het kader van de vergaderingen van de ministers van Financiën in februari en maart en in het kader van de Europese Raad van maart 2009.
De Europese crisisgroep waarnaar het geachte lid verwijst werd niet opgericht door de Europese Unie (EU). Indien dit zo was dan ware het nuttig te weten welke zijn verantwoordelijkheden zijn.
2. Aangaande een multidimensioneel beleid voor het beperken van de voedselprijzen, welke gebaseerd zijn op de wet van vraag en aanbod, is dit een debat dat op internationaal niveau dient gevoerd te worden, bijvoorbeeld in het kader van de Food and Agriculture Organisation (FAO) en van de internationale ontwikkelingsinstellingen.