|
|
Klimaatveranderingen – Verslag van 20 december 2007 van de commissie Leefmilieu van de Amerikaanse Senaat – Standpunt van België
opwarming van het klimaat
verslag
onderzoeksmethode
Verenigde Staten
| 16/1/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 14/2/2008) |
| 12/2/2008 | Antwoord |
We lazen in de pers dat de commissie Leefmilieu van de Amerikaanse Senaat op 20 december 2007 een verslag heeft uitgebracht over de klimaatveranderingen. Dat document zou nuances bevatten die vierhonderd internationale wetenschappers hebben aangebracht, met name aan de besluiten die in het kader van de Conferentie van Bali werden geformuleerd.
Wat denkt u van die tekst? Wat is het standpunt van u en van uw administratie met betrekking tot de inhoud van het verslag?
Ik heb de eer het geachte lid als volgt te antwoorden.
Het verslag van de Amerikaanse Senaat waarnaar het geachte lid verwijst, is samengesteld uit een gevarieerde compilatie van verklaringen die meestal uit persuittreksels komen of van interventies in verschillende media.
Deze methode kan in geen geval worden vergeleken met het nauwkeurige evaluatieproces van het International Panel on Climate Change (IPCC). De voorbereiding van de verslagen van het IPCC is immers gebaseerd op een exhaustieve evaluatie van de literatuur, met name van technische en wetenschappelijke publicaties waarvan de wetenschappelijke waarde in ruime mate erkend is. Deze evaluatie gebeurt volgens het principe van het onderzoek door gelijken (« peer review »). De transparantie en de nauwkeurige interne procedures van het IPCC zorgen ervoor dat alle relevante wetenschappelijke studies, in al hun diversiteit, in rekening worden gebracht en zonder vooroordelen, methodisch, duidelijk en objectief worden geëvalueerd.
Dat kan niet worden gegarandeerd door het verslag van de Amerikaanse Senaat waarvan de methodiek (compilatie van persuittreksels) op zijn minst riskant wat betreft de objectiviteit kan worden genoemd. Het risico is groot dat de boodschap wordt vervormd zodra de gekozen uittreksels uit hun vaak meer genuanceerde context worden gehaald.
Het evaluatieproces van de wetenschappelijke kennis dat in het IPCC wordt verwezenlijkt uniek is op het vlak van objectiviteit, nauwkeurigheid en exhaustiviteit. De resultaten van dit proces, met name de evaluatieverslagen, de bijzondere verslagen en de andere technische studies van het IPCC, die door de regeringen uit heel de wereld worden erkend, vormen een zeer interessante bijdrage voor de beleidsondersteuning, in het bijzonder wat betreft de internationale onderhandelingen in het kader van de kaderovereenkomst van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering en het Protocol van Kyoto. In dit kader zijn alle onderhandelaars het erover eens dat het Actieplan dat in Bali is goedgekeurd en de weg voorbereidt naar een post-Kyoto-akkoord, nooit het voorwerp van een akkoord zou hebben uitgemaakt zonder het signaal dat via het 4e evaluatierapport van het IPCC is gelanceerd. Hetzelfde geldt voor de ambitieuze doelstellingen die onlangs door de Europese Unie inzake klimaat- en energiebeleid zijn goedgekeurd. Het IPCC moet deze centrale en unieke rol van interface tussen de politieke en wetenschappelijke gemeenschap blijven vervullen.