|
|
Quinolonen - Consumptie in ziekenhuizen (Overconsumptie van antibiotica)
geografische spreiding
antibioticum
officiële statistiek
ziekenhuis
| 5/9/2008 | Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 9/10/2008) |
| 5/1/2009 | Dossier gesloten |
Heringediend als : schriftelijke vraag 4-2300
Deze vraag neemt grotendeels de tekst over van schriftelijke vraag nr. 4-127. De geachte minister gaf me hier een uitgebreid antwoord, doch ze gaf enkel de cijfers voor de openbare oficina’s. Deze vraag handelt dan ook over het gebruik van quinolonen en andere antibiotica in ziekenhuizen.
Het inadequaat voorschrijven van antibiotica leidt tot een overconsumptie. Overconsumptie van antibiotica leidt op zijn beurt dan weer tot het kweken van resistente bacteriën. Dit heeft een serieuze impact op de volksgezondheid. Dit leidt tot ook nieuwe resistente bacteriën zoals de BEL-1 Pseudomonas aeruginosa. Dit is een problematiek waarin ik in mijn boek Lof der Gezondheid ook al op wees. Het is een mondiale én regionale problematiek.
Wanneer men de jaarrapporten van de European Surveillance of Antimicrobial Consumption (ESAC) ter hand neemt stelt men vast dat hoe meer men zich in het noorden van Europa begeeft hoe lager het antibioticaverbruik is en hoe gevoeliger de bacteriën nog zijn. Hoe meer men naar het zuiden opschuift hoe resistenter de bacteriën worden en hoe hoger het antibioticaverbruik. Dit werd onlangs nog bevestigd door een studie van de Vrije Universiteit Brussel (VUB).
Voor wat betreft Methicillin Resistant Staphylococcus Aureus (MRSA) verslechtert de situatie in België over de laatste paar jaren: België kleurt nu (ESAC, rapport van 2006) Latijns. Ook MRSA heeft onder andere te maken (naast een aantal andere factoren) met antibiotica gebruik. In het totaal zou Wallonië 30% meer antibiotica verbruiken dan Vlaanderen (Artsenkrant, 2001).
Volgens een studie van het RIZIV over het gebruik van fluoroquinolones (augustus 2007) staat België op de derde plaats in Europa wat betreft de consumptie van deze quinolonen. We moeten in dit kader enkel Portugal en Italië laten voorgaan. De studie van het RIZIV maakt echter geen onderscheid tussen de gewesten en de provincies. Dit is belangrijk wil men gericht actie kunnen ondernemen.
Daarom had ik van de geachte minister graag een antwoord gekregen op volgende vragen. Graag had ik brute cijfers gekregen, dat wil zeggen niet-gestandaardiseerde. Dit is van belang om de evolutie in de tijd te kunnen volgen. Wanneer het RIZIV zou gaan standaardiseren kan ik niet meer vergelijken met voorgaande jaren. Bij standaardisatie moet men trouwens ook opletten welke factoren er in rekening gebracht kunnen worden.
1. Welke zijn de cijfers van het verbruik van quinolonen in ziekenhuizen per gewest? Zowel in Defines Daily Dose (DDD) als in procent verbruik ten opzichte van de gewesten tegenover elkaar. En zo ook specifiek voor moxifloxacine. En dit voor de jaren 2004, 2005, 2006, 2007 en het eerste semester van 2008?
2. Welke zijn de cijfers van het verbruik van quinolonen in ziekenhuizen per gemeenschap? Zowel in DDD als in procent verbruik ten opzichte van de gemeenschappen tegenover elkaar. En zo ook specifiek voor moxifloxacine. En dit voor de jaren 2004, 2005, 2006, 2007 en het eerste semester van 2008?
3. Welke zijn de cijfers van het verbruik van quinolonen in ziekenhuizen per provincie? Zowel in DDD als in procent verbruik ten opzichte van de provincies tegenover elkaar. En zo ook specifiek voor moxifloxacine. En dit voor de jaren 2004, 2005, 2006, 2007 en het eerste semester van 2008?
4. Wat zijn de cijfers voor de ziekenhuizen per gewest, gemeenschap en provincie uitgedrukt in DDD’s en in procent verbruik ten opzichte van de gemeenschappen tegenover elkaar voor alle andere klassen van antibiotica (zoals cefalosporines, betalactams, monobactams, …), en dit voor de jaren 2004, 2005, 2006, 2007 en het eerste semester van 2008?