Tweetalige printerversie Eentalige printerversie

Schriftelijke vraag nr. 4-107

van Philippe Mahoux (PS) d.d. 20 december 2007

aan de minister van Buitenlandse Zaken

Situatie in het Midden-Oosten - Conferentie van Annapolis - Positie van de staat Israël - Belgische initiatieven in de VN-Veiligheidsraad

Palestijnse kwestie
Israël
Midden-Oosten
Palestina
Veiligheidsraad VN

Chronologie

20/12/2007Verzending vraag (Einde van de antwoordtermijn: 25/1/2008)
20/12/2007Dossier gesloten

Vraag nr. 4-107 d.d. 20 december 2007 : (Vraag gesteld in het Frans)

Na de Conferentie van Annapolis van 27 november 2007, die de Israëlische en Palestijnse staatsleiders bij elkaar bracht om het vredesproces in de regio een nieuw elan te geven, heeft de Israëlische regering haar standpunt blijkbaar aanzienlijk verhard want ze herinnerde eraan dat Israël zich, voor wat de kernproblemen betreft, niet gebonden acht door de gemeenschappelijke verklaring van de Top. Elk akkoord hangt met andere woorden af van de correcte uitvoering van alle verbintenissen die voortvloeien uit de “routekaart voor de vrede”, wat betekent dat geen vooruitgang kan worden geboekt zolang de veiligheid van de staat Israël niet gegarandeerd is.

De huidige situatie in het Midden-Oosten geeft weinig redenen tot optimisme: naast de recessie die in de Palestijnse gebieden woedt, is er de politieke breuk zonder voorgaande tussen Gaza, het bastion van Hamas, en de Westelijke Jordaanoever, gecontroleerd door het Israëlische leger, waar Fatah, vereenzelvigd met de Palestijnse Autoriteit, de dominerende partij blijft. Door de aanwezigheid van de Hamasmilitie in Gaza kan een nieuwe militaire inval in dat gebied niet worden uitgesloten.

Gelet op bovenstaande elementen:

1. Hoe moeten we reageren op de Israëlische krachttoer die ertoe heeft geleid dat een in de VN-Veiligheidsraad ingediende ontwerpresolutie van de Verenigde Staten om de in Annapolis genomen besluiten te steunen, werd ingetrokken? Over welke manoeuvreerruimte beschikt België in de Veiligheidsraad om te komen tot een oplossing van dit conflict?

2. Wat de verantwoordelijkheid voor het Israëlisch-Palestijns conflict betreft, gaat ook Europa niet geheel vrijuit. Welke moedige initiatieven kan de Europese Unie nemen om een einde te maken aan deze situatie? Hoe staat het met de invloed van de Europese Unie in het Kwartet, wetende dat de Verenigde Staten het initiatief zouden willen behouden in de oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict?