| SÉNAT DE BELGIQUE | BELGISCHE SENAAT | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Session 2011-2012 | Zitting 2011-2012 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| 30 mars 2012 | 30 maart 2012 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Question écrite n° 5-6015 | Schriftelijke vraag nr. 5-6015 | ||||||||
de Louis Ide (N-VA) |
van Louis Ide (N-VA) |
||||||||
à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales |
aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen |
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| La délivrance de médicaments sans ordonnance au personnel soignant par l'officine hospitalière | Het ter beschikking stellen van voorschriftvrije medicatie aan zorgverleners vanuit de ziekenhuisapotheek | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| établissement hospitalier personnel infirmier médicament pharmacie |
ziekenhuis verplegend personeel geneesmiddel apotheek |
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
|
|
||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Requalification de : demande d'explications 5-2103 | Requalification de : demande d'explications 5-2103 | ||||||||
| ________ | ________ | ||||||||
| Question n° 5-6015 du 30 mars 2012 : (Question posée en néerlandais) | Vraag nr. 5-6015 d.d. 30 maart 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands) | ||||||||
Les membres du personnel soignant ont une lourde tâche. Ils ont une vocation et par conséquent, lorsqu'ils ne se sentent pas trop bien ou qu'ils sont malades, ils se rendent quand même au travail. Le paracétamol leur permet de tenir le coup. C'est une bonne chose car il y a ainsi moins d'absences pour maladie et la continuité des soins est assurée. Si un membre du personnel soignant est malade, il peut faire appel aux services de la médecine du travail. Il y a cependant des situations où l'on ne devrait pas faire appel à ces services. Cela n'aurait pas de sens d'aller solliciter les services de la médecine du travail pour obtenir du paracétamol, par exemple, en cas de migraine. Ce sont en effet des maux ordinaires que l'on peut également soulager à la maison en prenant des médicaments délivrés sans ordonnance. Ma question est dès lors la suivante. La ministre est-elle d'accord sur le fait que les directions d'hôpital puissent mettre à disposition du personnel soignant certains médicaments sans ordonnance, comme le paracétamol, via l'officine hospitalière ? |
Zorgverstrekkers hebben een zware job. Ze hebben een roeping en bijgevolg zijn het vaak mensen die, ook wanneer ze zich wat minder of zich ziek voelen, toch nog aan de slag gaan. Met paracetamol houden zij het dan gaande. Dat is een goede zaak want zo is er minder ziekteverzuim en de continuïteit van de zorg wordt gewaarborgd. Indien een zorgverlener ziek is, kan hij beroep doen op de arbeidsgeneeskundige diensten. Doch er zijn situaties waar men eigenlijk geen beroep zou moeten doen op die arbeidsgeneeskundige diensten. Het is al te gek om bijvoorbeeld bij hoofdpijn voor een paracetamol aan te kloppen bij de arbeidsgeneeskundige diensten. Het gaat dan immers om gewone kwaaltjes die ook thuis worden opgelost door het nemen van voorschriftvrije medicatie. Mijn vraag is dan ook de volgende. Gaat de minister ermee akkoord dat ziekenhuisdirecties bepaalde voorschriftvrije medicatie zoals paracetamol ter beschikking mogen stellen van de zorgverleners vanuit de ziekenhuisapotheek? |
||||||||
| Réponse reçue le 23 avril 2012 : | Antwoord ontvangen op 23 april 2012 : | ||||||||
Les petits maux, par exemple les maux de tête, peuvent apparaître aussi sur le lieu de travail. Dans ce cas, le prestataire de soins peut prendre des médicaments qu’il a emmenés de chez lui ou des médicaments sans prescriptions que son employeur met à la disposition du personnel. L’employeur doit se rendre chez le pharmacien dans une officine ouverte au public, que le lieu de travail se trouve ou non dans un établissement de soins. Conformément à l’arrêté royal du 19 octobre 1978 réglant les officines et les dépôts de médicaments dans les établissements de soins, la pharmacie hospitalière et le dépôt de médicaments ne sont pas ouverts au public. Le pharmacien hospitalier ne peut délivrer des médicaments que pour les besoins des personnes qui sont hospitalisées dans l’établissement de soins, en vue d’un traitement ou d’un examen et pour autant que les médicaments soient consommés dans l’établissement. En d’autres mots, les pharmaciens hospitaliers ne peuvent pas délivrer des médicaments aux membres du personnel de l’établissement de soins, pour consommation personnelle. En conclusion, je voudrais dans le cadre de cette question, une nouvelle fois insister que les anti-douleurs, tout comme les autres médicaments ne sont pas des bonbons. Il faut éviter la prise d’anti-douleur cache le symptôme d’une affection plus profonde qui nécessiterait un traitement plus approfondi. |
Kleine kwaaltjes, zoals bijvoorbeeld hoofdpijn, kunnen zich nu en dan voordoen, ook op de werkvloer. In dat geval kan de zorgverlener een beroep doen op de medicatie die hij zelf van thuis heeft meegenomen of op de voorschriftvrije geneesmiddelen die eventueel door zijn werkgever ter beschikking worden gesteld. De werkgever dient zich hiervoor te wenden tot de apotheker in een officina opengesteld voor het publiek ongeacht of de werkvloer zich bevindt in een verzorgingsinrichting of in een andere plaats van tewerkstelling. Overeenkomstig het koninklijk besluit van 19 oktober 1978 staan de ziekenhuisapotheek en het geneesmiddelendepot namelijk niet open voor het publiek. De ziekenhuisapotheker mag uitsluitend geneesmiddelen afleveren voor de behoeften van de personen die opgenomen zijn in de verzorgingsinrichting, met het oog op een behandeling of een onderzoek en voor zover de geneesmiddelen met dit doel volledig worden verbruikt in de inrichting. Het is met andere woorden niet toegelaten dat de ziekenhuisapothekers geneesmiddelen afleveren aan de personeelsleden van de verzorgingsinrichting voor persoonlijk gebruik. Ten slotte wil ik er, in het kader van deze vraag, toch ook nog eens op wijzen dat pijnstillers, net zoals alle andere geneesmiddelen, geen snoepjes zijn. Men moet er toch op toezien dat men met het nemen van pijnstillers geen ernstigere aandoening verdoezelt. |