SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
30 mars 2012 30 maart 2012
________________
Question écrite n° 5-6011 Schriftelijke vraag nr. 5-6011

de Jurgen Ceder (Indépendant)

van Jurgen Ceder (Onafhankelijke)

à la vice-première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique, chargée de Beliris et des Institutions culturelles fédérales

aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen
________________
L'utilisation du sang de patients souffrant d'hémochromatose De aanwending van het bloed van hemochromatosepatiënten 
________________
maladie congénitale
maladie endocrinienne
transfusion sanguine
aangeboren ziekte
endocriene ziekte
bloedtransfusie
________ ________
30/3/2012Verzending vraag
28/4/2014Einde zittingsperiode
30/3/2012Verzending vraag
28/4/2014Einde zittingsperiode
________ ________
Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-2075 Herkwalificatie van : vraag om uitleg 5-2075
________ ________
Question n° 5-6011 du 30 mars 2012 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-6011 d.d. 30 maart 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

En Belgique, environ 65 000 personnes souffrent d'hémochromatose. J'en fais partie. Le seul traitement possible consiste à pratiquer régulièrement des saignées, ce qui permet de prélever, par saignée, 400 ml de sang. Chaque année, des milliers de litres de sang sont ainsi prélevés chez des patients. Jusqu'à présent, ce sang, qui pour le reste est sain, est tout simplement jeté.

Le professeur David Cassiman de la KU Leuven déclare toutefois au journal De Standaard (8/3/2012) qu'il s'agit d'un gaspillage pur et simple. La surcharge de fer dans le sang ne représente en effet aucun risque pour des patients qui le revevraient. Philippe Vandekerckhove de la Croix-Rouge et Thierry Lauwereys, président de l'association Haemochromatose Vereniging Vlaanderen, sont également très mécontents de cette pratique. Ils indiquent qu'aux États-Unis, au Canada, en Suède, en France et dans d'autres pays, le sang de patients souffrant d'hémochromatose peut être utilisé.

Le problème se situerait au niveau de notre législation : le sang prélevé ne peut être utilisé au profit d'autres patients que s'il a fait l'objet d'un don bénévole. Cela ne serait « théoriquement » pas le cas chez des patients souffrant d'hémochromatose.

Je ne dois bien entendu pas rappeler à la ministre qu'en Belgique, nous faisons régulièrement face à des périodes de pénurie de sang et que le sang qui est actuellement gaspillé pourrait être d'une grande aide.

1) Est-il exact que le sang prélevé chez des patients souffrant d'hémochromatose ne peut pas être utilisé au profit d'autres patients, alors qu'il n'y a aucun risque médical ?

2) Est-il nécessaire que la loi soit modifiée pour que cette situation change ?

3) Dans l'affirmative, la ministre prendra-t-elle elle-même une initiative législative en la matière ?

 

In België lijden ongeveer 65 000 mensen aan ijzerstapelingsziekte (hemochromatose). Ik ben een van hen. De enige manier waarop die mensen kunnen geholpen worden is het regelmatig toepassen van aderlatingen waarbij telkens 400 ml bloed wordt afgetapt. Jaarlijks worden zo duizenden liters bloed weggehaald bij patiënten. Tot op heden wordt dit bloed, dat voor het overige gezond is, gewoon weggegooid.

Aan De Standaard (8/3/2012) verklaart professor David Cassiman van de KUL echter dat dit pure verspilling is. Het overtollige ijzer in het bloed houdt immers geen enkel risico in voor patiënten die er beroep zouden op doen. Philippe Vandekerckhove van het Rode Kruis en Thierry Lauwereys, voorzitter van de Haemochromatose Vereniging Vlaanderen zijn eveneens zeer ongelukkig over die praktijk. Zij wijzen er op dat in de VS, Canada , Zweden, Frankrijk en enkel andere landen het bloed van ijzerstapelingpatiënten wel degelijk kan aangewend worden.

Het probleem zou hem liggen bij onze wetgeving, die verbiedt dat afgetapt bloed enkel verder mag aangewend ten bate van andere patiënten wanneer het vrijwillig is geschonken door de donor. Dit zou "theoretisch" niet het geval zijn bij hemochromatosepatiënten.

Ik hoef er de minister uiteraard niet aan te herinneren dat we in dit land regelmatig te maken hebben met momenten van bloedschaarste en dat het bloed dat nu wordt verspild heel wat zou kunnen helpen.

1) Klopt het dat bloed afkomstig van patiënten die lijden aan hemochromatose niet mag aangewend worden ten bate van andere patiënten, terwijl er geen medische risico's aan verbonden zijn?

2) Is het nodig dat de wet wordt veranderd om hier verandering in te brengen?

3) Zo ja, gaat de minister zelf een wetgevend initiatief nemen met betrekking tot dat onderwerp ?