SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
23 mars 2012 23 maart 2012
________________
Question écrite n° 5-5981 Schriftelijke vraag nr. 5-5981

de Guido De Padt (Open Vld)

van Guido De Padt (Open Vld)

au secrétaire d'État à l'Environnement, à l'Énergie et à la Mobilité, adjoint à la ministre de l'Intérieur et de l'Égalité des Chances, et secrétaire d'État aux Réformes institutionnelles, adjoint au premier ministre

aan de staatssecretaris voor Leefmilieu, Energie en Mobiliteit, toegevoegd aan de minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen, en staatssecretaris voor Staatshervorming, toegevoegd aan de eerste minister
________________
Paramoteurs - Réglementation - Situation - Accidents Paramotoren - Reglementering - Stand van zaken - Ongevallen 
________________
sécurité aérienne
avion
circulation aérienne
bruit
base de données
veiligheid van het luchtverkeer
vliegtuig
luchtverkeer
lawaai
gegevensbank
________ ________
23/3/2012Verzending vraag
12/6/2012Antwoord
23/3/2012Verzending vraag
12/6/2012Antwoord
________ ________
Question n° 5-5981 du 23 mars 2012 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-5981 d.d. 23 maart 2012 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

En réponse à ma question écrite n° 356 (Chambre des représentants, 2005), le ministre de la Mobilité indiquait qu'aucune réglementation spécifique n’avait encore été mise sur pied pour les paramoteurs en raison d’autres priorités, plus contraignantes, auxquelles le Service public fédéral (SPF) a dû faire face. Une réglementation spécifique pour les paramoteurs avait déjà été annoncée en 2004. À ce jour, on l'attend toujours.

En réponse à la question portant sur les grandes orientations de la réglementation annoncée pour les paramoteurs, le ministre de l'époque indiquait que le projet de réglementation contenait des dispositions en matière de permis de vol, d'espace aérien autorisé et de terrains d'atterrissage et de décollage. En outre, les règles de circulation en vigueur restent applicables. Aucune date effective d'entrée en vigueur n'a pu être indiquée concernant la réglementation spécifique.

Cela fait six ans qu'il n'y aurait aucune statistique disponible en ce qui concerne les incidents et accidents impliquant des paramoteurs. Les paramoteurs ne relèvent pas d'une des catégories d'aéronefs qui font l'objet d'une enquête sur la base de l'annexe 13 de l'OACI en cas d'accident. À l'époque, nous ne savions absolument pas si les accidents avec des paramoteurs impliquaient d'autres aéronefs et nous n'avions pas la moindre idée de la nature ou des conséquences des incidents.

Étant donné que la réglementation relative à l'espace aérien concerne une compétence fédérale, le niveau local ne serait pas compétent pour réglementer cette question par un règlement de police. Ce sont toutefois les responsables locaux qui doivent recueillir les plaintes entre autres concernant les nuisances sonores. La législation en vigueur interdit les vols à moins de 300 mètres d'altitude mais il est très difficile de déterminer à quelle altitude ces paramoteurs volent.

À l'heure actuelle, l'utilisation de paramoteurs ne serait toujours pas réglementée par la loi. En 2008, on était près du but. À l'époque, une proposition d'arrêté royal a été rédigée en concertation avec les représentants du secteur. Le 15 février 2007, la Chambre des représentants a encore adopté une résolution demandant au gouvernement d'élaborer un cadre législatif pour les paramoteurs (DOC 51 2459/004).

La résolution demandait au gouvernement de se concerter avec toutes les organisations représentatives du sport paramoteur afin d'accélérer l'élaboration d'une réglementation spécifique. Il était également demandé de créer une banque de données sur ce sport, banque de données qui offrirait une image claire et actualisée de la situation et permettrait d'assurer une plus grande sécurité. La banque de données devait au minimum mentionner le nombre d'accidents, les causes, le nombre de décès et de blessés et la gestion des plaintes.

Dans ce cadre, je souhaite poser les questions suivantes :

1) Le secrétaire d'État confirme-t-il qu'il n'y a toujours pas de cadre légal prévu en ce qui concerne les paramoteurs ? Peut-il en expliquer les raisons ? Quand pouvons-nous espérer une telle réglementation ? Quand sera-t-elle effectivement applicable ?

2) Le secrétaire d'État peut-il également indiquer quelles seront précisément les grandes lignes de cette réglementation ?

3) Disposons-nous aujourd'hui de données statistiques concernant les incidents et accidents avec des paramoteurs ? Où en est-on en ce qui concerne la création de la banque de données prévue dans la résolution susmentionnée ?

 

In het antwoord op mijn eerdere schriftelijke vraag nr. 356 (Kamer van volksvertegenwoordigers, 2005) antwoordde de toenmalige minister van Mobiliteit dat een specifieke reglementering voor paramotoren nog niet werd gerealiseerd. Andere, meer dwingende prioriteiten van de Federale Overheidsdienst (FOD) lagen daar aan de basis van. Een speciale reglementering voor paramotoren werd al in 2004 in het vooruitzicht gesteld. Tot op de dag van vandaag blijft het daarop wachten.

Op de vraag naar de grote krijtlijnen van de in het vooruitzicht gestelde reglementering inzake paramotoren antwoordde de toenmalige bevoegde minister dat de ontwerpreglementering bepalingen omvatte inzake de vliegvergunning, het toegelaten luchtruim en de terreinen voor opstijgen en landen. Daarnaast bleven de geldende verkeersregels ook van toepassing. Een effectieve datum van inwerkingtreding van de specifieke reglementering kon niet worden gegeven.

Er bleken zes jaar gelden ook geen statistische gegevens betreffende incidenten en ongevallen met paramotoren beschikbaar te zijn. De paramotoren behoorden niet tot een van de categorieën van luchtvaartuigen die op grond van annex 13 van ICAO onderworpen zijn aan een onderzoek bij ongevallen. We hadden toen ook geen idee of ongevallen met paramotoren al dan niet gebeurden in relatie tot andere luchtvaartuigen, noch over de aard en de gevolgen van de incidenten.

Aangezien de reglementering met betrekking tot het luchtruim een federale bevoegdheid betreft, zou het lokale niveau geen bevoegdheid hebben om dit te reglementeren met een politiereglement. Het zijn echter de lokale verantwoordelijken die de klachten moeten opvangen, onder andere over de geluidshinder ervan. De geldende wetgeving verbiedt blijkbaar het vliegen op minder dan 300 meter hoogte, maar het is zeer moeilijk om te bepalen op welke hoogte die paramotoren vliegen.

Op dit ogenblik zou het vliegen met paramotoren nog steeds niet wettelijk zijn geregeld. In 2008 zijn we er blijkbaar dicht bij geweest. Toen werd een voorstel van koninklijk besluit opgesteld in samenspraak met de vertegenwoordigers uit de sector. Op 15 februari 2007 nam de Kamer van volksvertegenwoordigers nog een resolutie aan waarbij de regering werd gevraagd een wetgevend kader rond paramotoren uit te werken (DOC 51 2459/004).

De resolutie vroeg aan de regering om verder overleg te plegen met alle representatieve organisaties van de paramotorsport om versneld werk te maken van een specifieke reglementering. Daarnaast werd gevraagd een gegevensbank over deze sport aan te leggen die een duidelijk en geactualiseerd beeld biedt en die de veiligheid ervan kan helpen verzekeren. De gegevensbank moest op zijn minst het aantal ongevallen, de oorzaken, het aantal doden en gewonden en het klachtenbeheer bevatten.

In dit kader volgende vragen:

1) Bevestigt de staatssecretaris dat er nog steeds geen wettelijk kader voorhanden is betreffende paramotoren? Kan hij de oorzaken daarvan toelichten? Wanneer mogen we een dergelijke reglementering alsnog verwachten? Wanneer zal die effectief van kracht zijn?

2) Kan hij tevens aangeven wat de krachtlijnen van deze reglementering precies zullen zijn?

3) Beschikken wij vandaag over statistische gegevens betreffende incidenten en ongevallen met paramotoren? Wat is de stand van zaken betreffende het aanleggen van de gegevensbank waarvan sprake in de hierboven vermeldde resolutie?

 
Réponse reçue le 12 juin 2012 : Antwoord ontvangen op 12 juni 2012 :
  1. Les services de mon administration préparent actuellement une réglementation spécifique pour les paramoteurs sous la forme d’un projet d’arrêté royal fixant les conditions particulières d’admission à la circulation aérienne des paramoteurs.

    Ce projet de texte est bien avancé et a déjà été transmis, pour avis, par mon prédécesseur, conformément à l'art. art. 6, § 4, 3° et 4° de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles, aux gouvernements régionaux le 25 février 2011. Malgré mon rappel du 22 décembre 2011, jusqu'à présent l'avis du gouvernement de la Région Bruxelles-Capitale ne nous est pas parvenu.

    Il est évident que dès que les formalités préalables seront remplies, l'avis de la section législation du Conseil d'État sera demandé le plus rapidement possible. Après réception et analyse de l'avis du Conseil d'État, le nécessaire sera fait pour que l'arrêté royal soit rapidement publié en vue de sa mise en oeuvre.

  2. Comme mon prédécesseur vous l'a indiqué dans sa réponse à votre question n° 356 du 13 septembre 2005, le projet d'arrêté royal fixant les conditions particulières d’admission à la circulation aérienne des paramoteurs contient des dispositions concernant l'autorisation pour le pilotage de paramoteurs, l'espace aérien autorisé et les terrains pour le décollage et l'atterrissage. De plus, le projet de texte actuel prévoit également des dispositions concernant l'enregistrement et la navigabilité des paramoteurs, ainsi que des conditions techniques notamment en matière de niveau sonore. Enfin, des règles de l'air complémentaires ont également été reprises; celles-ci s'appliqueront en plus des règles de l'air générales telles que définies dans l'arrêté royal du 15 septembre 1994 fixant les règles de l'air.

  3. Actuellement, nous ne disposons pas de données statistiques concernant les incidents avec des paramoteurs, principalement en raison de l'absence d'obligation de les notifier. De même en l'absence d'enregistrement des paramoteurs, nous ne connaissons ni le nombre de paramoteurs et ni le nombre de pilote de paramoteurs.

    Les accidents mortels ou les accidents avec dommage à des tiers sont généralement signalés aux services de police. Dans ce cas, la justice mène une enquête avec des experts judiciaires, avec éventuellement le concours des enquêteurs de Air Accident Investigation Unit (AAIU) (BE).

    Les incidents connus sont :

  • l'accident mortel survenu avec un paramoteur le 16 août 2012 à Marche-lez-Ecaussines;

  • l'atterrissage brutal sur un toit à Huldenberg le 30 septembre 2011 (ayant uniquement occasionné des dégâts matériels et blessé le pilote).

  1. Binnen de diensten van mijn administratie wordt op dit ogenblik een specifieke reglementering voor paramotoren voorbereid onder de vorm van een ontwerp van koninklijk besluit tot vaststelling van de bijzondere voorwaarden opgelegd voor de toelating tot het luchtverkeer van paramotoren.

    Deze ontwerptekst bevindt zich in een vergevorderd stadium en werd reeds op 25 februari 2011 door mijn voorganger conform art. 6, § 4, 3° en 4°, van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen voor advies overgemaakt aan de gewestregeringen. Thans kon echter, niettegenstaande mijn herinnering van 22 december 2011, nog geen advies worden ontvangen van de Brusselse-Hoofdstedelijke Regering.

    Het is evident dat de afdeling Wetgeving van de Raad van State zo snel als mogelijk om advies zal worden gevraagd van zodra de voorafgaande vormvereisten vervuld zijn. Na ontvangst en analyse van het advies van de Raad van State zal worden werk gemaakt van een snelle publicatie in het Belgisch Staatsblad met het oog op de inwerkingtreding van het koninklijk besluit.

  2. Zoals door mijn voorganger in antwoord op uw schriftelijke vraag nr. 356 van 13 september 2005 werd meegedeeld, bevat de ontwerpreglementering tot vaststelling van de bijzondere voorwaarden opgelegd voor de toelating tot het luchtverkeer van paramotoren bepalingen inzake de toelating tot het besturen van paramotoren, het toegelaten luchtruim en de terreinen voor opstijgen en landen. Daarnaast bevat de huidige ontwerptekst ook bepalingen inzake de registratie en luchtwaardigheid van paramotoren, met inbegrip van technische voorwaarden, onder andere inzake geluidsniveau. Ten slotte werden ook aanvullende vliegverkeersregelen opgenomen die van toepassing zullen zijn naast de algemene verkeersregelen zoals bepaald in het koninklijk besluit van 15 september 1994 tot vaststelling van de vliegverkeersregelen.

  3. We beschikken vandaag niet over statistische gegevens betreffende incidenten met paramotoren, vooral omdat er geen meldingsplicht bestaat. Het aantal paramotoren en para motoristen is ook onbekend, door gebrek aan registratie van paramotoren.

    Dodelijke ongevallen of ongevallen met schade aan derden worden meestal wel gemeld door de politiediensten. In dit geval voert het Gerecht een onderzoek met gerechtelijke deskundigen, en eventueel, met hulp van de onderzoekers van het Air Accident Investigation Unit (AAIU) (BE).

    De gekende voorvallen zijn:

  • Dodelijk ongeval met een paramotor op 16 augustus 2012 in Marche les Ecaussine.

  • Onzachte landing op een dak in Huldenberg op 30 september 2011 (enkel materiële schade en verwondingen piloot).