SÉNAT DE BELGIQUE BELGISCHE SENAAT
________________
Session 2011-2012 Zitting 2011-2012
________________
28 décembre 2011 28 december 2011
________________
Question écrite n° 5-4019 Schriftelijke vraag nr. 5-4019

de Guido De Padt (Open Vld)

van Guido De Padt (Open Vld)

à la ministre de la Justice

aan de minister van Justitie
________________
Autorité parentale - Droit de visite - Rapts parentaux internationaux Ouderlijk gezag - Omgangsrecht - Internationale ontvoeringen 
________________
autorité parentale
droit de garde
statistique officielle
droit international privé
séquestration de personnes
droit de visite
ouderlijke macht
hoederecht
officiële statistiek
internationaal privaatrecht
vrijheidsberoving
omgangsrecht
________ ________
28/12/2011Verzending vraag
2/5/2012Antwoord
28/12/2011Verzending vraag
2/5/2012Antwoord
________ ________
Réintroduction de : question écrite 5-865 Réintroduction de : question écrite 5-865
________ ________
Question n° 5-4019 du 28 décembre 2011 : (Question posée en néerlandais) Vraag nr. 5-4019 d.d. 28 december 2011 : (Vraag gesteld in het Nederlands)

En 1995 le droit du parent qui n'exerce pas l'autorité parentale à maintenir un contact personnel avec son enfant a été réglé à l’article 374, alinéa 4, du Code civil.

Celui qui refuse un droit de visite accordé par un tribunal, commet un délit de non-présentation d'enfant qui est punissable en vertu de l'article 432 du Code pénal. Seul un juge peut retirer à une personne le droit de voir son enfant.

Lorsque le parent qui exerce l'autorité parentale, quitte le pays sans tenir au courant l'autre parent, ce dernier a de grandes difficultés à conserver une relation personnelle avec son enfant qui réside à l'étranger.

Quand de tels cas problématiques se présentent, on peut faire appel en Belgique à l'Autorité centrale belge pour les enlèvements internationaux d'enfants.

Notre pays est en effet lié par plusieurs instruments internationaux (entre autres la Convention de La Haye du 25 octobre 1980) qui contiennent des mesures pour lutter contre le déplacement illicite d'enfants de leur lieu de résidence habituel. Ces instruments visent à encourager la coopération administrative et judiciaire entre États en vue d'éviter que le parent ne s'échappe à l'étranger avec l'enfant et à mettre fin à la nouvelle situation qui naît de ce départ.

Il s'avère que jusqu'à ce jour il reste encore beaucoup de parents qui ont déposé une plainte pour obtenir un droit de visite et n'ont obtenu aucun résultat. Lorsque le parent qui exerce l'autorité parentale s'enfuit à l'étranger et en laisse l'autre parent dans l'ignorance, toute forme de contact personnel entre le parent et l'enfant devient difficile.

Je souhaite recevoir une réponse aux questions suivantes.

1) Le ministre peut-il nous donner un aperçu du nombre de dossiers ouverts, traités et clos en matière de rapts parentaux internationaux et de non-respect du droit de visite transfrontalier en 2008, 2009 et 2010 ?

2) Dans combien de ces dossiers s'agit-il d'une solution volontaire ou d'une solution imposée en exécution d'une décision judiciaire, en les répartissant selon les mêmes critères que dans la première question ?

3) le ministre peut-il donner la liste des pays où des enfants ont été emmenés dans ce genre de situations ? Y a -t-il parmi ces pays, des pays avec lesquels la Belgique entretient de meilleures relations et avec lesquels le délai dans lequel une solution intervient est visiblement plus court que dans les autres pays ?

 

In 1995 werd het recht op persoonlijk contact van de ouder die het ouderlijk gezag niet uitoefent met zijn kind, in de wet geregeld in de vorm van artikel 374, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek.

Wie door een rechtbank toegekend bezoekrecht weigert toe te kennen, begaat een misdrijf wegens de niet-afgifte van een kind en is bijgevolg strafbaar op grond van artikel 432 van het Strafwetboek. Alleen een rechter heeft de bevoegdheid om een persoon het recht te ontnemen om zijn kind te zien.

Wanneer de ouder die het ouderlijk gezag uitoefent, het land uitvlucht zonder de andere ouder hiervan op de hoogte te brengen, wordt het voor laatstgenoemde zeer moeilijk om een persoonlijke relatie te blijven onderhouden met zijn of haar in het buitenland verblijvend kind. In dergelijke probleemgevallen kan in België de hulp ingeroepen worden van de Belgische Centrale Autoriteit voor Internationale Kinderontvoeringen.

Ons land is immers gebonden door verscheidene internationale instrumenten (onder andere het Verdrag van 's- Gravenbergs van 25 oktober 1980) die maatregelen bevatten om het ongeoorloofd overbrengen van kinderen uit hun gewone verblijfplaats te bestrijden. Deze instrumenten strekken tot bevordering van de administratieve en gerechtelijke samenwerking tussen staten om op die manier te beletten dat de ouder met het kind naar het buitenland vlucht en de nieuwe situatie die daardoor ontstaat, bestendigt.

Tot op vandaag blijkt dat nog steeds zeer veel ouders die een vordering instellen, weinig of geen resultaat boeken om bezoekrecht te verkrijgen. Wanneer de ouder die het ouderlijk gezag uitoefent, naar het buitenland vlucht en de andere ouder in het ongewisse laat, worden alle vormen van persoonlijk contact tussen ouder-kind uiterst moeilijk.

Graag kreeg ik een antwoord op de volgende vragen:

1) Kan de geachte minister een overzicht geven van het aantal geopende, behandelde en afgesloten dossiers inzake de internationale kinderontvoering en het niet-naleven van grensoverschrijdend omgangsrecht in 2008, 2009 en 2010?

2) In hoeveel van deze dossiers is er sprake van een vrijwillige oplossing, dan wel een oplossing door een gedwongen uitvoering van een rechterlijke beslissing, met dezelfde opdeling als onder 1)?

3) Kan de geachte minister een overzicht geven van de landen waarnaar de kinderen in deze situaties worden meegenomen? Zijn er landen waarmee België een betere relatie onderhoudt en waarbij de duurtijd om tot een oplossing te komen aanzienlijk korter is dan bij andere landen?

 
Réponse reçue le 2 mai 2012 : Antwoord ontvangen op 2 mei 2012 :

Dans un premier temps, je me permets d’attirer l’attention de monsieur le sénateur sur le fait que les statistiques réalisées dans le cadre des dossiers relatifs aux enlèvements parentaux internationaux d’enfants ne permettent pas de répondre à l’ensemble des questions posées.

Par exemple, il n’existe pas de distinction entre les demandes de retour et celles relatives à l’exercice d’un droit de visite transfrontalier.

Par ailleurs, il est à noter que les données exposées sont celles disponibles au 31 décembre 2010.

En ce qui concerne la question 1

Voir tableau 1.

En ce qui concerne la question 2

Voir tableau 2

En ce qui concerne la question 3

Voir tableau 3

Par ailleurs, il est à noter que la Belgique ne connait pas de situation privilégiée dans ses relations bilatérales. Tout dépend des circonstances de chaque dossier individuel.

Tableau 1*

Année

Nombre de dossiers ouverts

Nombre de dossiers clôturés.

2008

136

116

2009

138

149

2010

124

129

* Statistiques concernant les dossiers ouverts en application de la Convention de La Haye du 25 octobre 1980

Tableau 2*

Année

Nombre de dossiers cloturés sur base d'une décision judiciaire.

Nombre de dossiers clôturés en raison d'un retour volontaire.

Nombre de dossiers clôturés en raison du désistement du requérant.

Nombre de dossiers clôturés pour d'autres raisons.

2008

37

25

29

25

2009

28

42

22

57

2010

32

31

10

56






*Statistiques concernant les dossiers ouverts en application de la Convention de La Haye du 25 octobre 1980.

Tableau 3*

"*Dossiers ouverts en application de la Convention de La Haye du 25 octobre 1980, des accords bilatéraux signés entre, d’une part, la Belgique et la Tunisie et, d’autre part, entre la Belgique et le Maroc ainsi qu'en application de la Convention européenne de Luxembourg du 20 mai 1980."

Année

Nombre de demandes adressées par l'Autorité Centrale belge

Etats requis

2005

26

France


15

Allemagne


8

Espagne


7

Etats-Unis


6

Pays-Bas


5

Italie



Maroc



Pologne



Royaume-Uni


3

Turquie


2

Afrique du Sud



Bulgarie



Canada



Danemark



République Tchèque



Suisse


1

Argentine



Australie



Chypre



Finlande



Hongrie



Grand duché de Luxembourg



Saint Martin



Tunisie



Venezuela

Année

Nombre de demandes adressées par l'Autorité Centrale belge

États requis

2006

25

France


9

Espagne


8

Pays-Bas


5

Etats-Unis


4

Turquie



Maroc


3

Allemagne



Italie



Royaume-Uni


2

Pologne


1

Australie



Bulgarie



Canada



Croatie



Danemark



Ecosse



Israël



Norvège



Roumanie



Serbie



Slovaquie

Année

Nombre de demandes adressées par l'Autorité Centrale belge

États requis

2007

17

France


8

Maroc


7

Allemagne



Turquie


5

Pays-Bas



Royaume-Uni



Etats-Unis


3

Canada



Espagne



Tunisie


2

Australie



Grèce



Roumanie



Serbie


1

Afrique du Sud



Danemark



Grand duché de Luxembourg



Equateur



Irlande



Italie



Suède

Année

Nombre de demandes adressées par l'Autorité Centrale belge

États requis

2008

19

France


9

Pays-Bas


6

Turquie


5

Allemagne



Italie



Portugal


4

Espagne



Maroc



Pologne



Roumanie


3

Canada



Tunisie


2

Equateur



Israël



Royaume-Uni



Etats-Unis


1

Afrique du Sud



Argentine



Autriche



Bosnie



Brésil



Bulgarie



Chili



Colombie



Danemark



Grèce



Hongrie



Irlande



Macédoine



Mexique



Suède

Année

Nombre de demandes adressées par l'Autorité Centrale belge

États requis

2009

19

France


11

Maroc



Pays-Bas


8

Allemagne


6

Espagne


5

Turquie


4

Portugal



Royaume-Uni


3

Afrique du Sud



Slovaquie


2

Australie



Canada



Italie



Suisse


1

Brésil



Bulgarie



Costa Rica



Ecosse



Grand duché de Luxembourg



Hongrie



Israël



Paraguay



Pologne



Roumanie



Thaïlande



Tunisie

Année

Nombre de demandes adressées par l'Autorité Centrale belge

États requis

2010

15

France


11

Pays-Bas


7

Allemagne


5

Roumanie


4

Canada



Espagne



Pologne



Etats-Unis


3

Royaume Uni


2

Chypre



Equateur



Israël



Italie



Portugal



Turquie


1

Australie



Autriche



Bosnie



Brésil



Burkina-Fasso



Chili



Finlande



Grand-Duché de Luxembourg



Hongrie



Irlande



Kosovo



Mexique



Norvège



République de Macédoine



Suède



Ukraine



In eerste instantie wens ik de heer senator erop te wijzen dat de statistieken opgemaakt in het kader van de dossiers over internationale kinderontvoeringen niet de mogelijkheid bieden alle vragen te beantwoorden.

Er is bijvoorbeeld geen onderscheid gemaakt tussen de verzoeken tot terugkeer en de verzoeken inzake de uitoefening van een grensoverschrijdend omgangsrecht.

Ik wens tevens te onderstrepen dat de meegedeelde gegevens de gegevens zijn die beschikbaar waren op 31 december 2010.

Over vraag 1

Zie tabel 1

Over vraag 2

Zie tabel 2

Over vraag 3

Zie tabel 3

Het verdient overigens aanbeveling eraan te herinneren dat de bevoorrechte toestand niet bestaat in het kader van de bilaterale betrekkingen van België. Alles hangt af van de omstandigheden van ieder individueel dossier.

Tabel 1*

Jaar

Aantal dossiers geopend

Aantal dossiers afgesloten

2008

136

116

2009

138

149

2010

124

129

* Statistieken over de dossiers geopend in toepassing van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 okober 1980.

Tabel 2*

Jaar

Aantal dossiers afgesloten op grond van een rechterlijke beslissing.

Aantal dossiers afgesloten wegens een vrijwillige terugkeer.

Aantal dossiers afgesloten wegens afstand van de verzoeker.

Aantal dossiers afgesloten om andere redenen.

2008

37

25

29

25

2009

28

42

22

57

2010

32

31

10

56

* Statistieken over de dossiers geopend in toepassing van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober1980.

" *Dossiers aangelegd met toepassing van het Verdrag van 's-Gravenhage van 25 oktober 1980, de bilaterale akkoorden tussen België en Tunesië aan de ene kant en tussen België en Marokko aan de andere kant, alsmede met toepassing van de Overeenkomst van Luxemburg van 20.05.1980."

Jaar

Aantal verzoeken overgezonden door de Belgische Centrale Autoriteit

Aangezochte staten

2005

26

Frankrijk


15

Duitsland


8

Spanje


7

Verenigde Staten van Amerika


6

Nederland


5

Italië



Marokko



Polen



Groot - Brittannië


3

Turkije


2

Zuid-Afrika



Bulgarije



Canada



Denemarken



Tsjechië



Zwitserland


1

Argentinië



Australië



Cyprus



Finland



Hongarije



Luxemburg



Sint-Marteen



Tunisië



Venezuela

Jaar

Aantal verzoeken overgezonden door de Belgische Centrale Autoriteit

Aangezochte staten

2006

25

Frankrijk


9

Spanje


8

Nederland


5

Verenigde Staten van Amerika


4

Turkije



Marokko


3

Duitsland



Italië



Groot - Brittannië


2

Polen


1

Australië



Bulgarije



Canada



Kroatië



Denemarken



Schotland



Israël



Noorwegen



Roemenië



Servië



Slowakije

Jaar

Aantal verzoeken overgezonden door de Belgische Centrale Autoriteit

Aangezochte staten

2007

17

Frankrijk


8

Marokko


7

Duitsland



Turkije


5

Nederland



Groot - Brittannië



Verenigde Staten van Amerika


3

Canada



Spanje



Tunisië


2

Australië



Griekenland



Roemenië



Servië


1

Zuid-Afrika



Denemarken



Luxemburg



Ecuador



Ierland



Italië



Zweden

Jaar

Aantal verzoeken overgezonden door de Belgische Centrale Autoriteit

Aangezochte staten

2008

19

Frankrijk


9

Nederland


6

Turkije


5

Duitsland



Italië



Portugal


4

Spanje



Marokko



Polen



Roemenië


3

Canada



Tunisië


2

Ecuador



Israël



Groot - Brittannië



Verenigde Staten van Amerika


1

Zuid-Afrika



Argentinië



Oostenrijk



Bosnië



Brazilie



Bulgarije



Chili



Colombia



Denemarken



Griekenland



Hongrije



Ierland



Macedonië



Mexico



Zweden

Jaar

Aantal verzoeken overgezonden door de Belgische Centrale Autoriteit

Aangezochte staten

2009

19

Frankrijk


11

Marokko



Nederland


8

Duitsland


6

Spanje


5

Turkije


4

Portugal



Groot - Brittannië


3

Zuid-Afrika



Slowakije


2

Australië



Canada



Italië



Zwitserland


1

Brazilie



Bulgarije



Costa Rica



Schotland



Luxemburg



Hongrije



Israël



Paraguay



Polen



Roemenië



Thailand



Tunisië



Verenigde Staten van Amerika

Jaar

Aantal verzoeken overgezonden door de Belgische Centrale Autoriteit

Aangezochte staten

2010

15

Frankrijk


11

Nederland


7

Duitsland


5

Roemenië


4

Canada



Spanje



Polen



Verenigde Staten van Amerika


3

Groot - Brittannië


2

Cyprus



Ecuador



Israël



Italië



Portugal



Turkije


1

Australië



Oostenrijk



Bosnië



Brazilie



Burkina Faso



Chili



Finland



Luxemburg



Hongarije



Ierland



Kosovo



Mexico



Noorwegen



Macedonië



Zweden



Oekraïne